Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΞΥΠΝΑΕΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΡΥΦΕΣ

Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΞΥΠΝΑΕΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΡΥΦΕΣ


Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

<<<Το Πρόσωπο Της Χρονιάς 2009>>>


Πανεπιστήμιο Μπάτσων ζήτησαν από κοινού να ιδρυθεί ΣΥΝ,ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ



Σύμφωνα με την εφημερίδα του Συνασπισμού για τα Σώματα ασφαλείας “Εκτός Υπηρεσίας” (ναι έχει και τέτοια ο ΣΥΝ !) (τεύχος 49) επί κυβέρνησης ΝΔ ο ΣΥΝ είχε φέρει στη Βουλή νομοσχέδιο σε συμφωνία με συνδικαλιστές αστυνομικούς που μεταξύ των άλλων τραγικών πρότεινε και την ίδρυση Πανεπιστημίου Αστυνομικών Σπουδών !!!

Μια πρόταση που θυμίζει , παρά τις διαφορές, την περίπτωση της Πρωσίας του 19ου αιώνα. Εκεί όπου η υποχρεωτική κρατική εκπαίδευση (μάλλον η πρώτη παγκοσμίως) είχε υιοθετηθεί για μιλιταριστικούς σκοπούς (βλ. και την άποψη του Μαρξ για το θέμα : http://www.marxists.org/archive/marx/iwma/documents/1869/education-speech.htm ).

Αυτή η τόσο μεγάλη συμβολή στο ακαδημαϊκό χώρο της Ελλάδας , της αναγωγής δηλαδή του χαφιεδισμού και της αστυνόμευσης σε επιστήμη εντός του καπιταλιστικού συστήματος, την ψήφισαν, ω του θαύματος, από κοινού ΣΥΝ , ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ αλλά μειοψήφισε καθώς δεν την ψήφισαν ΝΔ(η τότε κυβέρνηση) και ο ΛΑΟΣ!.

Οι συνδικαλιστές των μπάτσων ενώνουν λοιπόν ! Το αστικό ΠΑΣΟΚ και τα ρεφορμιστικά ΚΚΕ και ΣΥΝ που τα περί διάλυσης του αστικού κράτους, τις πολιτοφυλακές και άλλα γνωστά τα “ξεχάσαν” άλλη μια φορά.


από : περί αλλοτρίωσης : δοσολογία, μέτρα και αντενδείξεις

ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ...(να τ΄ακούτε)


"Αρχιμηνιά και αρχή χρονιά
στην ανεργία για τα καλά
και αρχή και αρχή καλός μας χρόνος
άνεργος άνεργος βγήκα στο δρόμο

Αρχή που βγήκε ο νόμος αυτός
άδικος και απαξιωτικός
την Ο-λυμπιακή να κλείσει
και κανείς - και κανείς αν μην μιλήσει

Άγιος Βασίλης έρχεται και δεν μας καταδέχεται
με δω με δώρο ανεργία
δώστε μας δώστε μας μια ευκαιρία

Κρατάει απόλυσης χαρτί ταμείο φτώχειας τακτική
και αυτοί και αυτοί που την εκλείσαν
είναι αυτοί είναι αυτοί που τα μασήσαν

Συμβασιούχος και άνεργος
απολυμένος και φτωχός
αυτό αυτό είναι αδικία
μόνιμη μόνιμη πια εργασία"


(Αυτά είναι τα κάλαντα που άκουσαν οι υπουργοί μεταφοράς από τους απολυμένους συμβασιούχους της Ολυμπιακής Αεροπορίας.)


Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Άρνηση φαντάρων - ΕΚΑΜίτες στους δρόμους

Μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 από ένστολο φρουρό του κράτους, ξέσπασε σε όλη τη χώρα εξέγερση. Την αρχική αμηχανία της εξουσίας, διαδέχτηκε η απόφαση να χρησιμοποιήσει "όλα τα μέσα" για να την καταστείλει, κάνοντας σαφές ότι σε αυτά συμπεριλαμβάνεται και ο στρατός.

Φαντάροι από στρατόπεδα σε όλη τη χώρα έβγαλαν ανακοίνωση, καταγγέλλοντας το γεγονός και εξηγώντας ότι η θέση τους είναι με το λαό και όχι με την εξουσία. Απόδειξη των προθέσεων και του πόσο αδίστακτοι είναι οι κυβερνώντες, όταν νιώθουν ότι απειλούνται, είναι ότι τελικά κατέβασαν στους δρόμους μια καθαρά στρατιωτική μονάδα της αστυνομίας, τα Ε.Κ.Α.Μ, για την αντιμετώπιση των διαδηλωτών (από την οποία βλέπετε εικόνες και βίντεο)!

Να προσθέσω ότι στις ηγετικές θέσεις της Ελ.ας οι τίτλοι είναι στρατιωτικοί ("στρατηγοί"). Δεν χρειάζονται καν τα ιστορικά δεδομένα (Χούντα) για να κατανοήσει κανείς τον πραγματικό ρόλο του στρατού. Ούτε μια ώρα στο στρατό, μια ζωή με το λαό!





Σημείωση: Με τον περιφερόμενο θίασο της πολιτικής σκηνής που παραγγέλνει στρατιωτικές παρεμβάσεις, θα ασχοληθώ μόνο όταν κατεβάσει ως υποψήφιο και το Χριστόφορο Παπακαλιάτη (ΦΥΓΟΣΤΡΑΤΟΣ επί μακρόν και σκηνοθέτης που "απογείωσε" στο χώρο της τέχνης το πολιτικό τέκνο του Μάνου στην πολιτική Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη...)



από : parastrato


Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

Έγινε η προγραμματισμένη αντιφασιστική – αντιρατσιστική πορεία πριν λίγες μέρες και οι περισσότεροι, ήσυχοι γύρισαν σπίτια τους.

Ο εχθρός όμως δεν ησύχασε, γιατί δεν πτοείται από μια πορεία (έστω μαζική) στη βροχή.

Χθες τα ξημερώματα 27-12-09 μια παρέα νέων ανθρώπων, μεταναστών και μη (μεταξύ τους και δύο γυναίκες, μία Ελληνίδα και μία Γερμανίδα), δέχτηκε δολοφονική επίθεση, με ρόπαλο του μπέιζμπολ και σιδερογροθιές, αναίτια και απρόκλητα σε γνωστό μπαρ του λιμανιού, από «ομάδα κρούσης» που ειδοποιήθηκαν και μπήκαν στο μπαρ για αυτό το σκοπό και μόνο. Οι τρεις μετανάστες (δύο Παλαιστίνιοι και ένας Μαροκινός) βρίσκονται εκτός νοσοκομείου, αφού τους παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και καταγράφτηκαν σοβαρά χτυπήματα στο κεφάλι και το πρόσωπο. Η μία κοπέλα νοσηλεύεται στο νοσοκομείο Χανίων με πολύ σοβαρές κακώσεις στο κεφάλι και κυριολεκτικά παραμορφωμένο πρόσωπο και η άλλη ευτυχώς γλύτωσε, μιας και ήταν η μόνη ελληνίδα της παρέας ή όπως σωστά είπε η ίδια «εμένα δεν τόλμησαν να με χτυπήσουν».

Είναι φανερό πλέον ότι ο ρατσισμός έχει σηκώσει κεφάλι και απαιτεί το κεφάλι μας επί πίνακι. Είναι φανερό επίσης ότι αυτά που βλέπαμε στην τηλεόραση να συμβαίνουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που ο φασισμός και ο ρατσισμός παίρνει τα πάνω του, τώρα τα βλέπουμε να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας.

Αυτή τη φορά τα «ανθρωποειδή» χτύπησαν με περισσό θράσος και μάλιστα μπροστά σε αρκετούς αυτόπτες μάρτυρες. Είναι πλέον στο χέρι της Αστυνομίας και των Δικαστικών Αρχών να βάλουν ένα τέλος σ’ αυτές τις επαναλαμβανόμενες τραγωδίες.

Είναι ευθύνη της πολιτείας να διαλύσει τέτοιες συμμορίες, το συντομότερο δυνατόν, πριν θρηνήσουμε θύματα στα Χανιά, και να απαλλάξει την πόλη και τους κατοίκους της (Έλληνες ή μετανάστες) από τη συμμορία αυτή, και τις άλλες, που στόχος τους είναι τα δικαιώματα και οι ελευθερίες όλων μας.

Είναι σίγουρο ότι αν δεν πολεμήσουμε αυτά τα φαινόμενα όλοι μας, στην καθημερινότητα μας, στη δουλειά μας, στη διασκέδαση μας, στις διεκδικήσεις μας, τότε τα θύματα θα πολλαπλασιάζονται και οι δράστες θα τολμούν να επιτίθενται σε όλους μας όπως έκαναν και στο πρόσφατο παρελθόν.

Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε…

Χανιά 28-12-2009

Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης



από :
Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης

Γουρουνογρίπη

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Διογένης ο «Κυνικός»


Ο Διογένης ο «Κυνικός» (ή Κύων), γνωστός κι ως ο Διογένης ο Σινωπεύς, ήταν Έλληνας φιλόσοφος, που γεννήθηκε στη Σινώπη του Πόντου περίπου το 412 π.Χ. (σύμφωνα με άλλες πηγές το 399 π.Χ.) και θεωρείται ο κυριότερος εκπρόσωπος της Κυνικής Φιλοσοφίας. Σύμφωνα με έναν θρύλο, γεννήθηκε την ημέρα που πέθανε ο Σωκράτης.
Λέγεται ότι οι Σινωπείς τον εξόρισαν γιατί παραχάραξε το τοπικό νόμισμα. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι ακολούθησε στην εξορία τον πατέρα του Ικεσία, επόπτη του νομισματοκοπείου της Σινώπης, όταν αυτός κατηγορήθηκε σαν παραχαράκτης. Ο Διογένης λόγω της εξορίας, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα ως πολιτικός εξόριστος το 370 π.Χ. Συνήθως, τα καλοκαίρια έμενε στην Κόρινθο και τους χειμώνες στην Αθήνα.

Πολύ γρήγορα εντυπωσιάστηκε από τη διδασκαλία του Αντισθένη, ένας από τους πιο διαπρεπείς μαθητές του Σωκράτη και ζήτησε να γίνει μαθητής του. Λέγεται, ότι εμφανίστηκε μπροστά στον Αντισθένη, σαν τραπεζίτης, παρακαλώντας τον να τον δεχθεί ως μαθητή του. Ο Αντισθένης, φυσικά, αρνήθηκε να διδάξει έναν τραπεζίτη. Ο Διογένης επέμενε για πολύ καιρό. Ο Αντισθένης αποφάσισε να τον δεχθεί μόνο όταν τον είδε να είναι ντυμένος με κουρέλια, να κοιμάται στο χώμα και στις λάσπες, και να περιπλανιέται ζητιανεύοντας μαζί με τους άλλους ζητιάνους. Σύντομα ο Διογένης ξεπέρασε το δάσκαλό του, όχι μόνο σε φήμη, αλλά και στην αυστηρότητα του τρόπου ζωής. Θεωρείται το αρχέτυπο των Κυνικών, και μάλιστα πολλοί του αποδίδουν την καθιέρωση του Κυνικού τρόπου ζωής, αν και ο ίδιος αναγνωρίζει το χρέος του στον Αντισθένη. Η κυνική φιλοσοφία λέγεται έτσι γιατί οι κυνικοί είχαν ως έμβλημά τους τον Κύων (τον σκύλο) και έλεγαν «εμείς διαφέρουμε από τους άλλους σκύλους διότι εμείς δεν δαγκώνουμε τους εχθρούς αλλά τους φίλους, για να τους διορθώσουμε». Οι κυνικοί φιλόσοφοι πρέσβευαν την απόλυτη αμφισβήτηση των πάντων, απέρριπταν κάθε εξουσία και ήθελαν την απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου.

Ο Διογένης δεν συγκρότησε ένα θεωρητικό σύστημα αξιών, αλλά με τις πράξεις του γελοιοποίησε, εξευτέλισε κυριολεκτικά τις κυρίαρχες κοινωνικές συμβάσεις, σε σημείο που δύσκολα θα έφτανε και ο πιο ριζοσπαστικός αναρχικός της εποχής μας. Το έδαφος είχε ήδη προλειάνει ο Αντισθένης, ο οποίος κήρυττε δημοσίως ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχει κυβέρνηση, ατομική ιδιοκτησία, επίσημη θρησκεία, γάμος. Απέρριψε τη φήμη και τις τιμές, αλλά η επίδειξη του ασκητισμού του ήταν τόσο καινούργια για τους Έλληνες ώστε προσήλκυσε μεγάλη προσοχή και πολλοί έφτασαν να τον θεωρούν εξαιρετικά σοφό.

Ο Διογένης έθιξε αποκλειστικά κοινωνικά και ηθικά προβλήματα. Η διδασκαλία του ήταν ουσιαστικά επαναστατική και ανατρεπτική για την τάξη που επικρατούσε τότε. Προσπάθησε με τα επιχειρήματα του, να αλλάξει την ανθρώπινη κοινωνία που είχε διαφθαρεί. Αυτό κατά την γνώμη του θα γινόταν δυνατό, αν ο άνθρωπος επέστρεφε στην φύση. Πίστευε δηλαδή πως η ευτυχία του ανθρώπου βρίσκετε στη φυσική ζωή και πως μόνο με την αυτάρκεια, την λιτότητα, την αυτογνωσία και την άσκηση μπορεί να την εξασφαλίσει. Υπήρξε είρωνας καυστικότατος και ονειδιστείς των ανθρώπινων αδυναμιών, προπάντων δε της ματαιοδοξίας και της υπεροψίας. Τρεφόταν μόνο από προσφορές των θαυμαστών του. Ο Διογένης ο Λαέρτιος παραθέτει μεγάλο κατάλογο από έργα του Διογένη του Κύνου από τα οποία σώζονται αρκετά δυστυχώς όχι στη Ελληνική.

Ο Διογένης πίστευε πως ο άνθρωπος είναι από τη Φύση εφοδιασμένος με όλα όσα χρειάζεται και δεν έχει ανάγκη από περιττά πράγματα. Μόνος του δημιουργεί για τον εαυτό του πλήθος τεχνητές ανάγκες και επιθυμίες, που τελικά τον υποδουλώνουν. Για τον Διογένη μόνο η ικανοποίηση των φυσικών αναγκών οδηγεί στην ευτυχία και καμία σωματική ανάγκη δεν μπορεί να θεωρηθεί ανήθικη, αφού η φύση τις δημιουργεί όλες. Ωστόσο, οι φυσικές ανάγκες μπορούν να δαμαστούν με την άσκηση, δηλαδή με το να ασκεί κάποιος το σώμα του, ώστε να περιορίζονται οι ανάγκες του στο ελάχιστο δυνατό. Αυτό θα βοηθήσει τον άνθρωπο να αποκτήσει αυτάρκεια: όσο πιο λίγες και απλές είναι οι ανάγκες του, τόσο πιο εύκολα θα μπορεί να τις ικανοποιεί. Η παράδοση στις σωματικές απολαύσεις συνιστά αδυναμία αλλά και αδικία. Στον ευτραφή ρήτορα Αναξιμένη έλεγε σαρκαστικά ο Διογένης: «Αναξιμένη, δώσε λίγη κοιλιά και στους φτωχούς».

Ο Διογένης και οι μεταγενέστεροί του Κυνικοί απορρίπτουν ό,τι σηματοδοτεί τον ανθρώπινο πολιτισμό. Ο Νόμος δεν έχει καμία απολύτως αξία απέναντι στη φύση, διότι οι νόμοι είναι ανθρώπινα έργα και διαφέρουν από χώρα σε χώρα, επομένως δεν έχουν αντικειμενικό κύρος και είναι ανάξιοι σεβασμού. Για τον λόγο αυτό, ακριβώς, κανένα δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να κρίνει τις πράξεις κάποιου, ούτε και οποιαδήποτε εξουσία έχει το δικαίωμα να καθορίζει τη ζωή των ανθρώπων.

Χρησιμοποιούσε τον αστεϊσμό και το λογοπαίγνιο ως μέσο για τα διδάγματά του. Πίστευε πως η ευτυχία του ανθρώπου βρίσκετε στη φυσική ζωή και πως μόνο με την αυτάρκεια, την λιτότητα, την αυτογνωσία και την άσκηση μπορεί κανείς να την εξασφαλίσει.Εφαρμόζοντας στην πράξη τις αρχές του κυκλοφορούσε στην Αθήνα ξυπόλυτος, φορώντας χειμώνα καλοκαίρι το ίδιο ρούχο και μόνο στα μεγάλα κρύα δανειζόταν από κάποιο φίλο του ένα μανδύα και είχε στην πλάτη του ένα σακούλι όπου έβαζε τίποτε τρόφιμα και ένα τάσι για να πίνει νερό. Κοιμόταν χωρίς να μεταχειρίζεται στρωσίδια μέσα σε ένα…πιθάρι, με φύλακες τα σκυλιά του, που άλλοτε το κυλούσε στη Βασίλειο Στοά κι άλλοτε στο Μητρώο, κάτω από την Ακρόπολη, αποδεικνύοντας, έτσι, πως και το σπίτι ακόμα ήταν κάτι το περιττό. Απέρριπτε την πολυθεΐα και τις θρησκευτικές λατρείες, ως αυθαίρετους ανθρώπινους θεσμούς.

Περιγελούσε τους ρήτορες που στους λόγους των έκαναν πολύ θόρυβο περί δικαιοσύνης αλλά ουδέποτε την εφάρμοσαν στη ζωή τους. Έλεγε ότι οι άνθρωποι αγωνίζονται να ξεπεράσουν ο ένας τον άλλο σε υλικά αποκτήματα, αλλά κανένας δεν αγωνίζεται να γίνει καλύτερος και αληθινός.

Δε δημιούργησε ποτέ δική του οικογένεια και θεωρούσε τον εαυτό του ως «πολίτη του κόσμου» (κοσμοπολίτης).Οι Αθηναίοι αγαπούσαν τον Διογένη, για την ετοιμότητα και την ευφυΐα του, με τις οποίες απαντούσε σε κάθε ερώτηση που του έκαναν, καθώς και για τον αδυσώπητο και τραχύ τρόπο με τον οποίο έσκωπτε τα κακώς έχοντα στην κοινωνία. Τη σκέψη του την απασχολούσαν αποκλειστικά τα ηθικοκοινωνικά προβλήματα, η δε διδασκαλία του, ουσιαστικά, ήταν επαναστατική και ανατρεπτική της υφισταμένης τάξεως. Γι’ αυτό όταν ένας νεαρός του έσπασε το πιθάρι, μαστίγωσαν τον νεαρό και του έδωσαν άλλο.

Σ’ ένα ταξίδι του στην Αίγινα, ο Διογένης συνελήφθη από πειρατές και στάλθηκε στην Κρήτη όπου και εκτέθηκε για πώληση. Ο Ξενιάδης, εντυπωσιασμένος από το πνεύμα του Διογένη, τον αγόρασε παίρνοντάς τον μαζί του στην Κόρινθο. Εκεί του εμπιστεύτηκε το νοικοκυριό του και του ανέθεσε την ανατροφή των δύο γιων του. Ο Διογένης φέρεται να είπε στον Ξενιάδη, «Πρέπει να με υπακούεις, παρόλο που είμαι σκλάβος· διότι εάν ο γιατρός ή ο καπετάνιος πλοίου βρίσκονταν υπό δουλεία, θα υπακούονταν».
Ο Διογένης εκτελούσε τα καινούργια του καθήκοντα με τέτοια επιτυχία που ο Ξενιάδης συνήθιζε να λέει στους γύρω του, «Ένας έντιμος μεγαλοφυής μπήκε στο σπίτι μου.» Ο Εύβουλος, στο βιβλίο του με τον τίτλο «Η πώληση του Διογένη», μας περιγράφει πώς ο Κυνικός φιλόσοφος διαπαιδαγωγούσε τους γιους του Ξενιάδη. Τους μάθαινε ν’ αποστηθίζουν πολλά χωρία από ποιητές, ιστορικούς και από τα κείμενα του ίδιου του Διογένη. Τους ασκούσε με κάθε τρόπο στο ν’ αποκτήσουν καλή μνήμη. Στο σπίτι τους μάθαινε να αυτοεξυπηρετούνται και να είναι ευχαριστημένοι με λιτό φαγητό και νερό. Τους μάθαινε να κόβουν τα μαλλιά τους κοντά και να μην τα στολίζουν, να σκεπάζονται με ελαφρά σκεπάσματα, να περπατούν ξυπόλητοι, σιωπηλοί, χωρίς να κοιτάζουν γύρω τους στους δρόμους. Τα παιδιά έτρεφαν μεγάλο σεβασμό για το Διογένη και ζητούσαν χάρες από τους γονείς τους γι’ αυτόν. Επιπλέον ο Διογένης τους δίδαξε ιππασία, σκοποβολή, σφαιροβολία, και ακοντισμό. Αργότερα, όταν έφτασαν σε ηλικία για το σχολείο της παλαίστρας, δεν επέτρεπε στο δάσκαλο να τους δώσει πλήρη αθλητική εκπαίδευση, αλλά μόνο τόση ώστε να τους κρατάει σε καλή φυσική κατάσταση.

Στην Κόρινθο ο Διογένης έζησε το υπόλοιπο της ζωής του, την οποία αφιέρωσε αποκλειστικά στο να κηρύττει τα δόγματα της ενάρετης αυτοκυριαρχίας. Στα Ίσθμια (μια από τις τέσσερις μεγάλες πανελλήνιες γιορτές του αρχαίου κόσμου) δίδασκε σε μεγάλα ακροατήρια που στράφηκαν προς αυτόν μετά το θάνατο του Αντισθένη.

Ο Διογένης, είχε παντού εχθρούς ή φίλους που διασκέδαζαν μαζί του, εμπαίζοντάς τον, εξορίστηκε από την πατρίδα του, πουλήθηκε ως δούλος, κέρδισε την ελευθερία του, γνώρισε όλες τις πτυχές της ζωής αφού έγινε απο τραπεζίτης μέχρι ζητιάνος, και από φιλόσοφος μέχρι σκύλος (ζώντας σκυλίσια ζωή), στο τέλος κοιμόταν μέσα σε ένα μεγάλο πιθάρι. Δήλωνε ότι ήταν εναντίον του πολιτισμού, αφού «Οι άνθρωποι είναι ζώα και τα ζώα δεν έχουν πολιτισμό, έχουν μόνο φυσικές ανάγκες, αλλά ας γίνουν τα ζώα πρώτα άνθρωποι και έπειτα ας κάνουν και πολιτισμό, πράγμα δύσκολο, αφού μέχρι στιγμής δεν υπάρχει πουθενά, εκτός εάν μιλάμε για χρήματα, για πόλεμο και για θεάματα».

Πολλοί γελούσαν μαζί του επειδή κοιμόταν στο πιθάρι του κι εκείνος γελούσε μαζί τους επειδή δεν χωρούσαν στο πιθάρι του, γιατί ήταν χοντροί. «Η φιλοσοφία δεν έχει σπίτι» έλεγε, «γιατί είναι τόσο μεγάλη που δεν χωράει σε κανένα σπίτι και μπορεί να έχει σαν στέγη της μόνο τον ουρανό».
Έχοντας διαπιστώσει ότι ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα ζώο, ο Διογένης έκανε την ανάγκη του δημοσίως, και έλεγε ότι απολύτως καμία σωματική ανάγκη δεν θα έπρεπε να θεωρείται ανήθικη ή πρόστυχη αφού η φύση την δημιουργεί. Ο Διογένης, επίσης, αυνανιζόταν δημοσίως, κατά προτίμηση στην αγορά.

Για το θάνατο του Διογένη υπάρχουν διάφορες πληροφορίες. Οι ιστορικοί, όμως, δεν είναι βέβαιοι ούτε για το χρόνο ούτε για τον τρόπο του θανάτου του. Πιστεύεται ότι ο Διογένης πέθανε 323 π.Χ στην Κόρινθο πολύ γέρος και κατά την παράδοση την ίδια μέρα που πέθανε στη Βαβυλώνα ο Αλέξανδρος. Οι Κορίνθιοι του έκαναν μεγαλοπρεπή κηδεία και στον τάφο του έστησαν μαρμάρινο κίονα, πάνω στον οποίο έστεκε καμαρωτός ένας σκύλος από μάρμαρο της Πάρου (κύνα). Λέγεται ότι είχε προκύψει διαμάχη μεταξύ των μαθητών του για το ποιος θα τον θάψει. Τελικά, με εισήγηση ανδρών επιρροής, θάφτηκε από τους γιους του Ξενιάδη. Στη συνέχεια συμπατριώτες του από τη Σινώπη τον τίμησαν με ορειχάλκινα αγάλματα, κοντά στη γιγαντιαία κολόνα με το σκύλο, πάνω στα οποία χάραξαν την ακόλουθη επιγραφή: «Ο χρόνος κάνει ακόμη και το χαλκό να παλιώνει· αλλά τη δόξα σου, ω Διογένη, η αιωνιότητα ποτέ δεν θα καταστρέψει. Διότι εσύ μόνος δίδαξες στους θνητούς το μάθημα της αυτάρκειας και το πιο ενάρετο μονοπάτι της ζωής».

Ο Διογένης άφησε πίσω του μαθητές που ακολούθησαν τον ίδιο τρόπο ζωής και καυτηρίασαν έμπρακτα την αφύσικη και τεχνητή ζωή του πολιτισμού. Από τους πιο γνωστούς συνεχιστές του είναι ο Κράτης o Θηβαίος, που έζησε ως επαίτης, έχοντας μάλιστα στο πλευρό του την Ιππαρχία, κοπέλα από αρχοντική οικογένεια και αδελφή του επίσης Κυνικού Μητροκλή.

Ο Διογένης ο Λαέρτιος παραθέτει μακρότατο κατάλογο των έργων του φιλοσόφου, από τα οποία όμως τίποτα δεν διασώθηκε. Ο ίδιος συνέλεξε αποφθέγματα, ανέκδοτα και λεπτομέρειες από το βίο του μεγάλου κυνικού. Πολλά όμως απ’ αυτά όμως, ίσως και να είναι επινοήματα των μεταγενεστέρων θαυμαστών του. Ενδεικτικά αναφέρονται τα ακόλουθα:

* Ο Διογένης είχε συλληφθεί αιχμάλωτος και κατάληξε στα δουλοπάζαρα. Ο δουλέμπορος δεν τον άφηνε να καθίσει, γιατί ήθελε να βλέπει ο κόσμος την «πραμάτεια» του. Ο Διογένης τότε του είπε, «Δεν έχει σημασία γιατί και τα ψάρια όπως και να στέκονται το ίδιο πωλούνται». Ο Ξενιάδης, πλούσιος, αριστοκράτης της εποχής είδε τον Διογένη και θέλησε να τον αγοράσει. Συζήτησε με τον δουλέμπορο και ο δουλέμπορος πλησίασε τον Διογένη και του λέει «αυτός ενδιαφέρεται να σε αγοράσει, τί δουλειά ξέρεις να κάνεις να του πώ;». Ο Διογένης με λογοπαίγνιο απαντά «ανθρώπων άρχειν» και συμπλήρωσε «Φώναξε μήπως κάποιος θέλει δεσπότη». Το λογοπαίγνιο αυτό, ενός δούλου που δήλωνε «άρχειν ανθρώπων» άρεσε στον Ξενιάδη που χαμογέλασε και τον αγόρασε, αφού αντιλήφθηκε τις δύο έννοιες που με οξυδέρκεια έθεσε ο Διογένης. «Διοικώ τους ανθρώπους και διδάσκω στους ανθρώπους αρχές». Ο Ξενιάδης ανάθεσε στον Διογένη την διδασκαλία των παιδιών του, και έτσι ο Διογένης έμεινε στο Κράθειον, ένα προάστειο της Κορίνθου.
* Οι φίλοι του Διογένη θέλησαν να τον ελευθερώσουν (από δούλο του Ξενιάδη) και εκείνος τους απεκάλεσε ανόητους, γιατί, όπως είπε, «τα λιοντάρια δεν είναι δούλοι αυτών που τα τρέφουν, αλλά αυτοί που τρέφουν τα λιοντάρια είναι δούλοι των λιονταριών, αφού ο φόβος χαρακτηρίζει τους δούλους, ενώ τα θηρία προκαλούν φόβο στους ανθρώπους».
* Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν στη Κόρινθο, ήθελε να γνωρίσει τον Διογένη και έστειλε ένα υπασπιστή του να βρει τον Διογένη που ήταν στο Κράθειο και να του τον παρουσιάσει. Αφού ο υπασπιστής τον εντόπισε, του είπε: «Σε ζητεί ο Βασιλεύς Αλέξανδρος να σε δεί». Ο Διογένης απάντησε «Εγώ δεν θέλω να τον δω. Εάν θέλει αυτός ας έρθει να με δει». Και πράγματι, ο βασιλεύς Αλέξανδρος πήγε να δεί τον Διογένη. Τον πλησιάζει ο Αλέξανδρος και του λέει «Είμαι ο Βασιλεύς Αλέξανδρος». Ο Διογένης ατάραχος απαντά «Και γώ είμαι ο Διογένης ο Κύων».Ο Μέγας Αλέξανδρος απορεί και του λέγει «Δεν με φοβάσαι;». Ο Διογένης απαντάει «Και τί είσαι; Καλό ή κακό;». Ο Αλέξανδρος μένει σκέπτικος. Δεν μπορεί ένας βασιλεύς να πει ότι είναι κακό, και άμα είναι καλό, γιατί κάποιος να φοβάται το καλό; Αντί να απαντήσει ο Αλέξανδρος τον ερωτεί εκ νέου «Τί χάρη θές να σου κάνω;» και ο Διογένης ξανά με λογοπαίγνιο απαντά «Αποσκότησων με». Βγάλε με δηλαδή από το σκότος, την λήθη, και δείξε μου την αλήθεια. Με το έξυπνο λογοπαίγνιο του Διογένη, η απάντηση του μπορεί και να εννοηθεί εώς «Σταμάτα να μου κρύβεις τον ήλιο», καθώς οι κυνικοί πίστευαν πώς η ευτυχία του ανθρώπου βρίσκετε στη λιτότητα, στη ζεσταςιά του ήλιου και δεν ζητεί τίποτα από τα υλικά πλούτη. Μόλις το άκουσε αυτό ο Αλέξανδρος είπε το περίφημο: «Εάν δεν ήμουν Αλέξανδρος, θα ήθελα να ήμουν Διογένης».
* Ο Πλάτων τιμούσε τον Διογένη, που τον ονόμαζε «Σωκράτη μαινόμενο», εκείνος όμως δεν είχε σε μεγάλη υπόληψη τον ιδρυτή της Ακαδημίας και δεν άφηνε ευκαιρία να τον ειρωνεύεται. Όταν ο Πλάτων διατύπωσε τον γνωστό ορισμό για τον άνθρωπο: «Ζώον δίπουν άπτερον» (ζώο με δύο πόδια και χωρίς φτερά) ο Διογένης μάδησε ένα πετεινό και τον παρουσίασε στην αγορά λέγοντας «Ιδού ο άνθρωπος του Πλάτωνος» κι αυτός τότε συμπλήρωσε τον ορισμό με το «και πλατώνυχον».
* Μια μέρα μπήκε στο πλουσιόσπιτο του Πλάτωνα και με τα ξυπόλυτα (και βρώμικα) πόδια του πατούσε στα χαλιά λέγοντας «πατώ τον του Πλάτωνος τύφον (ματαιοδοξία)».
* Όταν ο Πλάτων τον είδε μια μέρα να γευματίζει μονάχα με ψωμί κι ελιές, δεν κρατήθηκε και τον πείραξε λέγοντας: «Αν είχες πάει στο Διονύσιο, δε θα ‘τρωγες τώρα ελιές». Ο Διογένης όμως δεν του τη χάρισε: «Αν έτρωγες ελιές δε θα χρειαζόταν να πάς στον Διονύσιο» (Σημείωση: Ο Διονύσιος ήταν τύραννος των Συρακουσών ο δε Πλάτων πήγε κοντά του προσπαθώντας να εφαρμόσει στην πράξη τις ιδέες που είχε διατυπώσει στην «Πολιτεία» του).
* Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής εξετάζει το μάτι μιάς κοπέλας. Ο Διογένης τον βλέπει. Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος ερωτίλος, κοινώς γυναικάς. Και του λέει «Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως εξετάζοντας τον οφθαλμό, πειράξεις την κόρην».
* Είναι ο Διογένης καλεσμένος σε ένα γεύμα και πηγαίνει στο λουτρό για να πλυνθεί πρίν φάει. Αλλά το λουτρό είναι πολύ βρώμικο. Δεν παραπονιέται, δεν λέει «είναι βρώμικο το λουτρό», και δεν προσβάλει τον οικοδεσπότη αλλά με αστεϊσμό ερωτεί «Οι εδώ λουόμενοι, που πλένονται κατόπιν;».
* Όταν ο Διογένης ρωτήθηκε που είδε ενάρετους (σύμφωνα με τις αρχές του) άντρες, αποκρίθηκε, «Άντρες πουθενά, στην Σπάρτη όμως, είδα παιδιά».
* Ο Διογένης καυτηρίαζε τον πόλεμο, με τον δικό του, ιδιότυπο τρόπο: Οι Κορίνθιοι προετοιμάζονταν πυρετωδώς για να πολεμήσουν τον Φίλιππο της Μακεδονίας και για να μη φανεί ότι ο Διογένης μένει άπρακτος, πήρε κι αυτός το πιθάρι του και άρχισε να το τσουλάει πάνω κάτω!
* Θέλησε κάποτε να πειράξει ένα ευνούχο μοχθηρό τύπο αφού έβλεπε τις πράξεις του και είχε ακούσει γι’ αυτόν. Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να βάζουν πάνω από την θύρα της οικίας τους ένα θυραίο. Αυτό ήταν ένα σύμβολο ή σήμα ή ρητό που διάλεγαν για την οικία τους. Ο μοχθηρός αυτός άνδρας είχε βάλει άνωθεν της οικίας του το εξής ρητό. «Μηδέν εισίτω κακόν» ( Να μην μπει κανένα κακό). Και ο Διογένης κτύπησε την πόρτα και ρώτησε: «Ο οικοδεσπότης από πού μπαίνει;».
* Όταν ρωτήθηκε ποιανού ζώου το δάγκωμα είναι το χειρότερο, λέγεται πως απάντησε: «Ανάμεσα στα άγρια, του συκοφάντη, και ανάμεσα στα ήμερα του κόλακα».
* Μια μέρα, ενώ συζητούσε επί σοβαρού θέματος κι ελάχιστοι τον άκουγαν, άρχισε να σφυρίζει· τότε, καθώς πλήθος μαζεύτηκε αμέσως γύρω του, τους επέπληξε λέγοντας, «Εσείς σπεύδετε με όλη σας τη σοβαρότητα για ν’ ακούσετε ανοησίες, αλλά είστε πολύ αργοί και περιφρονητικοί όταν το θέμα είναι σοβαρό».
* Όταν κάποιος του είπε, «οι περισσότεροι άνθρωποι γελούν μαζί σου», η απάντησή του ήταν, «πολύ πιθανόν οι γάιδαροι να γελούν μ’ αυτούς· αλλά όπως δεν τους νοιάζει για τα γαϊδούρια, ούτε και μένα με νοιάζει γι’ αυτούς».
* Ο Μέγας Αλέξανδρος κάποτε θέλησε να πειράξει τον Διογένη και αφού έλεγε ότι ήταν Κύων, του έστειλε ένα πιάτο κόκκαλα. Μετά όταν τον συνάντησε τον Διογένη τον ρώτησε: «Σου άρεσε Κύων το δώρο μου;». Και ο Διογένης του απάντησε «Το έδεσμα ήταν άξιο για κύων, αλλά το δώρο δεν ήταν καθόλου άξιο για βασιλέα».
* Όταν από τα βάθη της Ασίας ο Αλέξανδρος έστειλε στον τοποτηρητή του Αντίπατρο μήνυμα με κάποιον αγγελιοφόρο, που λεγόταν Αθλίας, ο Διογένης σχολίασε: «Αθλίας παρ΄αθλίου δι΄αθλίου προς άθλιον» (Ο άθλιος στέλνει άθλια επιστολή με τον Άθλιο προς ένα άθλιο).
* Τον ρώτησε κάποιος τύραννος ποιος είναι ο καλύτερος χαλκός για να χυτευθεί ένα άγαλμά του και ο Διογένης του είπε «ο δι΄ου Αρμόδιος και Αριστογείτων εχυτεύθησαν» (δηλαδή ο χαλκός από τον οποίο γίνανε τα αγάλματα του Αρμόδιου και του Αριστογείτονα – των τυραννοκτόνων).
* Μια μέρα, παρατήρησε μια τοιχογραφία που εικόνιζε δύο κενταύρους, πανάθλια ζωγραφισμένος και ρώτησε : «Πότερος τούτων Χείρων εστί;», λογοπαικτώντας με το επίθετο χείρων (= χειρότερος) και το όνομα του γνωστού κενταύρου Χείρωνα.
* Όταν κάποιος είπε στον Διογένη, «Γέρασες, κοίτα να ξεκουραστείς», αυτός απάντησε «Αν έπαιρνα μέρος σε αγώνα δρόμου, στο τέλος, θα έπρεπε να χαλαρώσω αντί να επιταχύνω;».
* Μια μέρα παρακολουθούσε μουσική παράσταση κιθάρας. Ο κιθαρωδός ήταν κάποιος ηρακλείων διαστάσεων και πολύ αγριωπός, το δε παίξιμό του είχε τα μαύρα του τα χάλια. Όλοι οι ακροατές αποδοκίμαζαν τον «καλλιτέχνη» και μονάχα ο Διογένης τον χειροκροτούσε. Όταν οι άλλοι τον ρώτησαν απορημένοι «γιατί;», εκείνος απάντησε: «Διότι τηλικούτος ών κιθαρωδεί και ου ληστεύει!» (Επειδή, παρά το μέγεθος του, παίζει κιθάρα και δεν ληστεύει).
* Όταν είδε ένα μουσικό να χορδίζει την άρπα, του είπε, «Δεν ντρέπεσαι να δίνεις στο ξύλο εναρμονισμένους ήχους, τη στιγμή που απέτυχες να εναρμονίσεις την ψυχή με τη ζωή σου;».
* Στην αγορά της Αθήνας τον έβρισε ένας φαλακρός. Ο Διογένης απάντησε: «Εγώ ου λοιδωρώ αλλά τας τρίχας επαινώ, ότι κρανίου κακού απηλλάγησαν», δηλαδή «Δεν θα σε βρίσω, αλλά θα παινέψω τις τρίχες που εγκατέλειψαν ένα τέτοιο κρανίο».
* Τον καιρό που ο Διογένης ζούσε στην Κόρινθο, μεσουρανούσε εκεί η περίφημη εταίρα Λαΐς η Κορινθία. Ήταν τόσο όμορφη που κατά τον Προπέρτιο «όλη η Ελλάδα έλιωνε από πόθο μπροστά στην πόρτα της» ενώ ο Αρισταίνετος γράφει πως «τα στήθια της ήταν σαν κυδώνια» και κατά τον Αθήναιο πολλοί ζωγράφοι την είχαν ως πρότυπο. Δεν ήταν όμως μόνο πανέμορφη. Ήταν πολύ μορφωμένη, καλλιεργημένη, και πάμπλουτη. Φυσικά είχε σχέσεις με τους επιφανέστερους και πλουσιώτερους Έλληνες, που συνέρρεαν στην Κόρινθο για να τη γνωρίσουν (με τη βιβλική σημασία του ρήματος). Ανάμεσα στους «πελάτες» της ήταν και ο μαθητής του Σωκράτη Αρίστιππος, ιδρυτής της ηδονιστικής σχολής. Ο Αρίστιππος ήταν άνθρωπος ρεαλιστής και όταν κάποιοι του είπαν πως η Λαϊς δεν τον αγαπάει, αυτός απάντησε «Και τα ψάρια και το κρασί δε μ΄αγαπάνε αλλά εγώ τα απολαμβάνω». Ο Διογένης στην αρχή δεν έδινε καμιά σημασία στη Λαϊδα και όταν κάποιος φίλος του τον ρώτησε γιατί δεν την επισκέπτεται, αυτός απάντησε «ουκ ωνέομαι εγώ δεκακισχιλίων μίαν μεταμέλειαν», δηλαδή δεν αγοράζω με δέκα χιλιάδες δραχμές κάτι για το οποίο θα μετανοιώσω. Η Λαΐς, μαθαίνοντας το περιστατικό, πειράχτηκε και αποφάσισε να τιμωρήσει τον φιλόσοφο που καταφρονούσε τη γοητεία της. Κατάφερε να τον πλησιάσει και του υποσχέθηκε μιαν ερωτική νύχτα μαζί της, δωρεάν. Ο Διογένης, τι είχε να χάσει, συμφώνησε. Η Λαΐς όμως τον υποδέχτηκε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και στη θέση της βρισκόταν μια κακάσχημη υπηρέτριά της, από την οποία τελικά ο φιλόσοφος δέχτηκε τις θωπείες που του υποσχέθηκε η Λαΐς. Το άλλο πρωί διαπίστωσε το πάθημά του, το οποίο η εταίρα φρόντισε να το μάθει όλη η Κόρινθος. Ο Διογένης όμως απτόητος της ανταπέδωσε τα ίσα, λέγοντας «Λυχνίας σβεσθείσης πάσα γυνή Λαΐς» (δηλαδή, στο σκοτάδι όλες οι γυναίκες είναι ίδιες).
* Μια φορά ο Διογένης ο Κυνικός βρέθηκε σε μια συντροφιά όπου όλοι έπλητταν θανάσιμα από απαγγελία ενός ποιητή. Βλέποντας να προβάλλει το λευκό στο τέλος του ειληταρίου που κρατούσε ο ποιητής, ο Διογένης είπε «Κουράγιο φίλοι, βλέπω στεριά».
* Όταν ο κυνικός φιλόσοφος Διογένης είδε μια γυναίκα κρεμασμένη σε μια ελιά αναφώνησε: «Μακάρι να είχαν όλα τα δέντρα τέτοιους καρπούς!».
* Κάποιος καλοτύχιζε τον Καλλισθένη γιατί ζούσε ωραία κοντά στον Μέγα Αλέξανδρο. Ο Διογένης τότε του απαντά: «Κακότυχος είναι όποιος προγευματίζει και δειπνεί όποτε αρέσει στον Αλέξανδρο».
* Μια φορά άναψε, μέρα μεσημέρι, έναν λύχνο και κρατώντας τον, γύριζε στης αγοράς τους δρόμους. Όταν δε, ρωτήθηκε γιατί το κάνει αυτό, έδωσε τη γνωστή περίφημη απάντησή του: «Άνθρωπον ζητώ».
* Μια μέρα ο Διογένης πήγε στο θέατρο, όταν η παράσταση είχε τελειώσει και ο κόσμος έβγαινε έξω. Αντίθετα στο πλήθος, που έβγαινε έξω, αυτός προσπαθούσε ν’ ανοίξει δρόμο και να μπει μέσα, και σαν τον ρώτησαν, γιατί πάει αντίθετα, απάντησε: «Σε όλη μου τη ζωή αυτό εξασκούμαι να κάνω».
* Όταν είδε μια μέρα ένα παιδί να πίνει νερό με τη χούφτα του χεριού του, έβγαλε, καθώς λένε, το κύπελλο, με το οποίο έπινε νερό και το πέταξε αναφωνόντας «παιδίον μ? νενίκηκεν ε?τελεία!» (ένα παιδί με ξεπέρασε στην απλότητα).
* Ο Διογένης, κάποτε, στέκονταν εμπρός από ένα άγαλμα ζητώντας…ελεημοσύνη. Όταν τον ρώτησαν γιατί το κάνει αυτό, εκείνος απάντησε: «μελετ? ?ποτυγχάνειν» (μελετώ την αποτυχία).
* Έλεγε ο Διογένης, πως, όταν πεθάνει, θέλει να τον θάψουν μπρούμητα. Τον ρώτησαν γιατί, κι εκείνος απάντησε: «γιατί σε λίγο θα’ ρθουν τα πάνω-κάτω».
* Σε κάποιον που του υπενθύμισε χλευαστικά μια παλαιότερη παρανομία του (παραχάραξη νομίσματος, για την οποία οι συμπολίτες του τον εκδίωξαν από την Σινώπη), ο κυνικός φιλόσοφος δήλωσε «κάποτε ήμουν τέτοιος που εσύ είσαι τώρα, τέτοιος όμως που είμαι εγώ, εσύ δεν θα γίνεις ποτέ». Όταν οι Αθηναίοι τον κορόιδευαν για τον ίδιο λόγο, λέγοντας πώς οι Συνωπείς τον είχανε εξορίσει αυτός με αστεϊσμό απαντούσε «κι εγώ τους καταδίκασα να μείνουν εκεί».
* Ο Διογένης βγήκε μια μέρα στην αγορά και άρχισε να φωνάζει:«Ε, άνθρωποι που είστε;». Σαν μαζεύτηκαν κάμποσοι, τότε άρχισε να τους κυνηγά και να τους χτυπά με το ραβδί του, λέγοντάς τους: «Ανθρώπους κάλεσα, όχι παλιάνθρωπους».
* Όταν ο Διογένης ρωτήθηκε «Αν πεθάνεις, ποιος θα φροντίσει την κηδεία σου;», είπε «Αυτός που θα θέλει το σπίτι μου».
* Βλέποντας κάποτε ο Διογένης μια θρησκόληπτη γυναίκα να σκύβει βαθιά στα αγάλματα των θεών, της είπε «Δε φοβάσαι καλή μου γυναίκα, μήπως κανένας θεός από πίσω σου σε δει σε άσεμνη στάση;».
* Όταν ο Διογένης αιχμαλωτίστηκε στη μάχη τις Χαιρώνειας και οδηγήθηκε μπροστά στον Φίλιππο, ρωτήθηκε ποιος είναι, και απάντησε, «κατάσκοπος τις απληστίας σου».
* Όταν ο Διογένης ρωτήθηκε πότε πρέπει να παντρεύεται κάποιος, είπε, «Τους μεν νέους μηδέπω (όχι ακόμα), τους δε πρεσβυτέρους μηδέπωποτε (ποτέ)».
* Σε κάποιο δείπνο κάποιοι του έριχναν (του Διογένη) κόκκαλα σαν σε σκύλο, τότε εκείνος σηκώθηκε και τους κατούρησε σαν σκύλος.
* Όταν ο Διογένης ρωτήθηκε γιατί οι άνθρωποι ελεούν τους ζητιάνους αλλά όχι τους φιλοσόφους, είπε, «γιατί κουτσοί και τυφλοί υπάρχει περίπτωση να γίνουν, φιλόσοφοι όμως αποκλείεται».
* Ο Διογένης παρουσιάστηκε σε μια ομιλία του ρήτορα Αναξιμένη κρατώντας ένα παστό ψάρι και απέσπασε την προσοχή των ακροατών, ο ρήτορας αγανάκτησε και ο Διογένης είπε, «Ένα τιποτένιο ψάρι διέλυσε την ομιλία του Αναξιμένη».
* Όταν κατηγόρησαν τον Διογένη ότι τα πίνει στο καπηλειό, απάντησε «και στο κουρείο, κουρεύομαι».
* Ο Διογένης όταν είδε θηλυπρεπή νέο, του είπε «δεν ντρέπεσαι, να έχεις για τον εαυτό σου χειρότερη γνώμη απ’ αυτή που έχει η φύση; Αυτή σε έκανε άντρα κι εσύ αναγκάζεις τον εαυτό σου να γίνει γυναίκα».
* Κάποτε όταν τον ειρωνεύτηκαν πως μπαίνει σε ακάθαρτους χώρους, ο Διογένης, σε απάντηση, τους είπε: «Αλλά και ήλιος και ου μιαίνεται», δηλαδή: «Κι ο ήλιος μπαίνει σε ακάθαρτους τόπους, αλλά δεν μολύνεται από αυτούς».
* Ο Διογένης συχνά αυνανιζόταν δημοσίως μπροστά στο πλήθος που μαζευόταν γύρω από το πιθάρι του. Όταν κάποτε ένας παριστάμενος τον ερώτησε εάν δεν ντρέπεται, αυτός του απάντησε «Είθε και την κοιλίαν ην παρατρίψαντα και μη πεινήν» (μακάρι να μπορούσα να ανακουφίσω και την πείνα μου, τρίβοντας την κοιλιά μου).
* Βλέποντας ο Διογένης, Μεγαρίτες να χτίζουν μεγάλα τείχη, τους είπε «Μην έχετε έγνοια πόσο μεγάλα θα είναι τα τείχη αλλά πόσο μεγάλοι θα είναι εκείνοι που θα σταθούν επάνω σε αυτά».
* Ρώτησαν κάποτε τον Διογένη, πια στάση πρέπει να κρατά κάποιος απέναντι στην εξουσία απάντησε: «Όποια και απέναντι στην φωτιά: να μην στέκεται ούτε πολύ κοντά, για να μην καεί, ούτε πολύ μακριά για να μην ξεπαγιάσει».
* Ο Διογένης, κουβαλούσε μαζί του ό,τι είχε. Σ’ ένα σακούλι είχε συνήθως ψωμί και ελιές. Μια μέρα λοιπόν κάθεται στο μέσο της Αγοράς, ανοίγει το σακούλι του και αρχίζει να τρώει. «Καλά, τι ώρα είναι αυτή που τρως;» τον ρωτάει κάποιος. Κι ο Διογένης ετοιμόλογος του απάντησε: «Οι πλούσιοι τρώνε όταν θέλουνε, εγώ ο φτωχός, όταν πεινώ!».
* Βλέποντας μιά ημέρα τους αξιωματούχους να οδηγούν στη φυλακή κάποιο ταμία, που είχε κλέψει ένα κύπελο είπε: «Οι μεγάλοι κλέπται τον μικρόν άγουσι».
* Για τις αναθηματικές επιγραφές πιστών που σώθηκαν χάρη σε μια θεότητα, έλεγε «Θα ήταν πολύ περισσότερες, αν και εκείνοι που δεν είχαν σωθεί, είχαν κάνει αφιερώσεις».
* Βλέποντας κάποτε έναν ολυμπιονίκη να νέμει τα πρόβατά του, στάθηκε και του είπε: «Ω, βέλτιστε, ταχέως μετέβης από των Ολυμπίων επί τα Νέμεα».

Αποφθέγματα του Διογένη

* Η ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ.

* ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΑΠΛΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΑΝΟΙΧΤΑ.

* ΤΑ ΑΞΙΟΛΟΓΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΤΟΥΝ ΜΕ ΑΣΗΜΑΝΤΑ ΠΟΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ.

* ΜΕΤΑΞΥ ΦΙΛΩΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΑ.

* ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΣΑΙ ΜΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ, ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ, ΣΤΑ ΠΑΘΗ ΜΕ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ.

* Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΣΤΑΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ.

* ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΙΩΜΑΤΑ ΘΕΩΝ.

* Ο ΕΡΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΟΛΙΑ ΑΡΓΟΣΧΟΛΩΝ.

* ΑΘΛΙΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΦΤΩΧΟΣ ΓΕΡΟΣ.

* ΑΠ’ ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΘΗΡΙΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΔΑΓΚΩΜΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ Ο ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣ, ΑΠΟ ΤΑ ΗΜΕΡΑ Ο ΚΟΛΑΚΑΣ.

* Η ΚΟΙΛΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΧΑΡΥΒΔΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.

* Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΑ ΖΕΙΣ ΚΑΚΑ.

* ΟΙ ΟΜΟΡΦΕΣ ΕΤΑΙΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΠΙΟΤΟ.

* ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙΣ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΣΟΥ ΤΥΧΕΙ.

* Ο ΗΛΙΟΣ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΠΑΤΟΥΣ, ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΟΛΥΝΕΤΑΙ.

* ΟΙ ΔΟΥΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΑΦΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΣΧΡΟΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥΣ.

* ΟΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ ΑΝΤΛΟΥΝ ΤΗΝ ΗΔΟΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΤΥΧΙΑ.

* Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΣ ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ.

* Η ΜΟΡΦΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΣΗ, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ ΣΤΟΛΙΔΙ.

* Η ΑΣΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ.

* ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ, ΕΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΤΕΙ ΚΑΘΕ ΕΜΠΟΔΙΟ.

* ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΑΧΡΗΣΤΟΥΣ ΚΟΠΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ Η ΦΥΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ.

* ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΥΣΤΥΧΟΥΝ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΝΟΗΣΙΑΣ ΤΟΥΣ.

* ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ ΝΑ ΖΟΥΝ ΜΕ ΗΔΟΝΕΣ, ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΟΥΣ, ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ, ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝ ΤΙΣ ΗΔΟΝΕΣ.

* Ο ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

* ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ.

* Η ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ, Η ΚΑΛΗ ΦΗΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΛΙΔΙΑ ΠΟΥ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΚΙΑ.

* Η ΜΟΝΗ ΣΩΣΤΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΡΥΘΜΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ.

* ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΕΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ.

* Η ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ, Η ΜΟΥΣΙΚΗ, Η ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΗΣΤΑ ΚΑΙ ΜΗ ΑΝΑΓΚΑΙΑ.

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Συλλογική κουζίνα στον Αγρό την ΚΥΡΙΑΚΗ 27/12 από τις 13:00μ.μ

Από το πρωί, σήμερα Σάββατο ξεκίνησαν οι εργασίες αποκατάστασης του κτιρίου του Αγρού. Με τη συγκινητική, αλληλέγγυα παρουσία πολλών συντρόφων και συντροφισσών και την ακούραστη συμμετοχή τους στις δουλειές, καταφέραμε να καθαρίσουμε κατά το μέγιστο δυνατό το χώρο από τα καμένα πράγματα. Οι εργασίες θα συνεχιστούν και τις επόμενες μέρες.


Για αύριο Κυριακή, σκοπεύαμε να βρεθούμε στον Αγρό για φαγητό, κρασί και κουβεντούλα. Η επίθεση των φασιστοειδών φυσικά δε μας αλλάζει τα σχέδια. Καλούμε λοιπόν όσους και όσες θέλουν στον Αγρό, από τη 1μ.μ. και μετά για συλλογική κουζίνα και κουβεντούλα. Φέρνουμε ό,τι μπορούμε και την καλή μας διάθεση σε αυτό το ιδιαίτερο υπαίθριο γεύμα!(Λεωφορεία: Α12,Β12,Ε12,713 (Αφετηρία Μάρνης) Στάση: 6η Χασιάς)

Τα υπόλοιπα από κοντά.



Ενημερώσεις για την πορεία των εργασιών, αλλά και τις δράσεις της ομάδας του Αγρού σε σχέση με τη φασιστική επίθεση που δεχτήκαμε, θα γίνονται όσο πιο συχνά γίνεται με νέες αναρτήσεις.


Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕ ΜΑΣ ΚΑΙΕΙ, Η ΦΩΤΙΑ ΚΑΙΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ


Για την εμπρηστική επίθεση στον Αγρό

Την Τετάρτη το βράδυ 23/12 ο Αγρός, το Αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο Πάρκο Τρίτση δέχτηκε εμπρηστική επίθεση –στις 23:45 καλέστηκε η πυροσβεστική και λίγο αργότερα οχήματά της έσβησαν τη φωτιά. Τα φασιστοειδή περίμεναν να φύγουμε από το χώρο και λίγο αργότερα μπήκαν στα σκοτεινά και μουλωχτά, όπως μαρτυράει το σπασμένο κάγκελο που βρήκαμε στο πίσω μέρος της κατάληψης. Οι σημαντικότερες υλικές ζημιές έγιναν στο χώρο αποθήκευσης των εργαλείων και της δεξαμενής νερού –όπου βρίσκεται και το διαρρηγμένο παράθυρο. Όπως όλα δείχνουν περιέλουσαν ό,τι μπορούσαν με εύφλεκτο υγρό, ενώ στο χώρο βρέθηκαν καμένα κομμάτια μιας τσάντας πλάτης, φιτίλια, εμποτισμένα πανιά με εύφλεκτο υγρό, φελιζόλ κ.α. τυλιγμένα σε πετσέτα. Το μικρό φυτώριο στα δεξιά της κατάληψης, όπου φιλοξενούνταν κάποια φυτάκια μέχρι να φυτευτούν στο χωράφι, καταστράφηκε επίσης –χωρίς φωτιά! Οι ζημιές όπως είπαμε είναι μόνο υλικές, περιορισμένες και επισκευάσιμες.

Η επίθεση στον αγρό, συμπληρώνει μια σειρά άλλων που συνέβησαν το τελευταίο διάστημα σε στέκια και καταλήψεις, όπως στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη στην Κυψέλη στις 2/11, η επίθεση με μολότωφ στην κατάληψη Villa Amalias στις 3/11, η εμπρησμός στο σπίτι του αριστερού αγωνιστή Γ. Γιαννατσή στα Πετράλωνα στις 20/11, η επίθεση στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Buena Ventura στη Θεσσαλονίκη στις 24/11, στο στέκι μεταναστών στα Χανιά 16/12, στο στέκι της Ανοιχτής Συνέλευσης Δυτικών Συνοικιών στη Θεσσαλονίκη στις 18/12, στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Βοτανικός Κήπος στην Πετρούπολη στις 18/12.

Οι παρακρατικές επιθέσεις –ή ακροδεξιά τρομοκρατία όπως την αποκάλεσε πρόσφατα ο αρχηχός της κρατικής καταστολής Χρυσοχοϊδης καλώντας τη να ενεργοποιηθεί- δε μας τρομάζουν. Αντίθετα δυναμώνουν τη βούλησή μας να παραμείνουμε ακλόνητοι-ες στις επιλογές μας, σύμφωνα με τα προτάγματα της αυτοοργάνωσης, αντιιεραρχικά, αντιεμπορευματικά και αδιαμεσολάβητα. Και αυτά δε χτυπιούνται, γιγαντώνονται.



Φωτογραφία από την επίθεση στον Αγρό

Φωτογραφία από το κατεστραμμένο σπορείο



από : Αγρός

η γλώσσα της Βίας



Οι γλώσσες είναι εργαλεία για να επικοινωνήσεις την πραγματικότητα γύρω σου.
Υπάρχουν πολλές γλώσσες όπως αυτές της κάθε υποκουλτούρας,της κυριαρχίας,της υποταγής,του παραλόγου,του έρωτα,της βίας...

Σε μεγάλα πλήθη,οι αποτελεσματικότερες γλώσσες είναι αυτές που είναι και οι πιο διαδεδομένες.Δεν είναι τυχαίο ότι πέρα από τη γλώσσα της υποταγής,αυτή των άχρωμων και ανέκφραστων μαζών,η πιο διαδεδομένη
είναι η γλώσσα της βίας.

Από τα καθημερινά ξεσπάσματα αστικής τρέλας μέχρι και τις κοινωνικές εξεγέρσεις.Εκεί,στις τελευταίες,είναι που τόσο πολλά και τόσο ετερόκλητα κοινωνικά κομμάτια συμμετέχουν σε τόσο μεγάλους αριθμούς και επικοινωνούν αντιμαχόμενα και με τόσο ουσιαστικό τρόπο.

Οι πάντες είναι εξοικειωμένοι με
κάποια από τιςεκφράσεις της
πολύμορφης γλώσσας της βίας γιατί
μέσω αυτής μαθαίνει το κάθε άτομο
την ουσία αυτού του πολιτισμού και
τη θέση του μέσα σε αυτό τον κόσμο.
Άρα και η γλώσσα της βίας μπορεί να
είναι ένα πολύ ισχυρό επικοινωνιακό
εργαλείο.

Ask Santa Claus (<<<ρώτα τον άγιο βασίλη>>>)

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Unplug Me (ή αλλιώς "τράβα μου την πρίζα)"

Η πολυδημοσιευμένη γελοιογραφία ανήκει στον Jim Borgman του uclick.com. Η μετάφραση είναι από
"ΔΙΑΓΟΡΑΣ ο ΜΗΛΙΟΣ"


Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

Καπιταλισμός και Δημοκρατία

Αποτελεί εκτυφλωτική αντίφαση μεταξύ πραγματικοτήτων του να προτείνεται ότι η δημοκρατία, η πραγματική και αληθινή δημοκρατία, μπορεί να συνυπάρξει στο εσωτερικό ή παράλληλα με ένα οικονομικό σύστημα όπως ο καπιταλισμός. Οι δύο αυτές έννοιες βρίσκονται, στην πραγματικότητα, στα δύο άκρα αντίθετα του όλου φάσματος όσον αφορά την ανθρώπινη απελευθέρωση: ενώ η αληθινή δημοκρατία είναι η ενδυνάμωση της κοινωνίας ως συνόλου ώστε να ενεργήσει από κοινού για δικαιοσύνη και αμοιβαιότητα προς όφελος όλων, ο καπιταλισμός είναι η δημιουργία ολοκληρωτικών οργάνων, περιβάλλοντος και συνεπειών που χρησιμεύουν στην ενίσχυση των ανισοτήτων σε βάρος μας, σαν να είναι κανονικές και απαραίτητες σε μια υπό διατεταγμένη κοινωνία. Είναι οι δύο αυτές έννοιες που έχουν οδηγηθεί αναγκαστικά και αφύσικα στη συνύπαρξη, κάτι που έχει επιφέρει το χάος της σημερινής κοινωνίας.

Στην παρούσα ανθρώπινη ιεραρχία είμαστε διαιρεμένοι με βάση έξι πρωταρχικά σημεία διαίρεσης: διαχωριζόμαστε πρώτα απ’ όλα σε σχέση με το φύλο, διαχωρισμός που ακολουθείται από τη φυλή, την εκπαίδευση, την τάξη, την ηλικία, και τη θρησκεία. Θα συζητηθεί εδώ το πιο προσιτό θέμα σε μας, ο ταξικός διαχωρισμός, αλλά πρέπει να δηλωθεί σαφώς και να συνειδητοποιηθεί πλήρως ότι ο ταξικός διαχωρισμός ασκεί συντριπτική επίδραση πάνω σε όλα τα άλλα ήδη δηλωμένα σημεία διαίρεσης.

Αρχίζοντας, ο καπιταλισμός (σε αντιδιαστολή με μια αληθινή δημοκρατική, παράλληλη κοινωνία) τοποθετεί τους πόρους της γης στα χέρια λίγων, αναγκάζοντας κατά συνέπεια το άτομο να υποβληθεί σε μισθωτή δουλεία προκειμένου να ικανοποιήσει τις πρώτες ανάγκες της επιβίωσής του, όπως τα τρόφιμα, τη στέγη, τον επαρκή ιματισμό, το νερό, την πρόσβαση στην υγεία και την ιατρική φροντίδα καθώς επίσης και την εκπαίδευση ή την πληροφόρηση. Έτσι λοιπόν, ο καπιταλισμός υπαγορεύει και ελέγχει τη ζωή μας σε μεγάλη έκταση, τι τρώμε, ποιοι είναι οι γείτονές μας, την ποιότητα του νερού που πίνουμε και τον αέρα που αναπνέουμε, ποια υφάσματα φοράμε, σε ποιον παρέχεται κάτω του μετρίου υγειονομική περίθαλψη και ποιος θα έχει πρόσβαση στην «ανώτερη εκπαίδευση» (εάν υπάρχει).

Κατά συνέπεια, όταν οι επιλογές στήριξης της ζωής μας και επιδίωξης της ευτυχίας μας είναι περιορισμένες και βασίζονται στους οικονομικούς πόρους που κερδίζουμε μέσω της αναγκαστικής εργασίας μας, κάποιος μπορεί να αντικρίσει την πλάνη πίσω από την αποκαλούμενη δημοκρατία τους. Η αποκαλούμενη δημοκρατία τους είναι η θεσμοποιημένη επιβολή μιας τάξης σκλάβων με την εγκαθίδρυση μιας εξάρτησης του ενός από τον άλλον που δεν τελειώνει ποτέ, ώστε να αποκτήσουμε τα τρόφιμα που εύκολα μπορούμε εύκολα να καλλιεργήσουμε μόνοι μας, τα ενδύματα που εύκολα μπορούμε να ράψουμε ή τα μαθήματα που μπορούμε να μάθουμε μέσω της πραγματικής εμπειρίας της ζωής που είναι και ο αληθινός μας δάσκαλος.

Ούτε θα έπρεπε να εξαρτιόμαστε από ένα εύπιστο οικονομικό σύστημα για τα τετραγωνισμένα μας κιβώτια (σπίτια), όταν οι πόροι της γης θα έπρεπε να είναι διαθέσιμοι στον καθέναν να χτίσει όπως επιθυμεί, περιορισμένος μόνο από την κοινή αίσθηση και τη φαντασία. Έτσι, όπως μπορούμε να δούμε, μέσα σε μια καπιταλιστική οικονομική δομή η δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει. Οι άνθρωποι δεν επιλέγουν από μόνοι τους να είναι φτωχοί, είναι φτωχοί λόγω των έμφυτων χαρακτηριστικών του καπιταλισμού που θέτει άνθρωπο ενάντια σε άνθρωπο για τις ανάγκες της ανθρώπινης βασικής επιβίωσης. Ως εκ τούτου, η καπιταλιστική κοινωνία μάς φορτώνει με τον περιττό καρκίνο της ένδειας και τα κακοήθη συμπτώματα της έλλειψης στέγης, του αναλφαβητισμού, της ανεργίας, του υψηλού εγκλήματος, του υψηλού ποσοστού ανθρώπων χωρίς κατάλληλη ιατρική και προληπτική υγειονομική περίθαλψη και της πείνας.

Δεδομένου ότι ο καπιταλισμός απομονώνει περαιτέρω τους φτωχούς από τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, επιβάλλει τη διαίρεση σε τάξεις, καθώς ο πλούτος διανέμεται από πάνω προς τα κάτω. Κατασκευάζοντας αυτή την ταξική διαίρεση, ο καπιταλισμός δίνει αξία στη δυνατότητα ενός μόνο ατόμου να δημιουργήσει ή να αποκτήσει πλούτο, κάτι το οποίο τροφοδοτεί περαιτέρω τον σεξισμό, δεδομένου ότι είναι ο άντρας και όχι η γυναίκα που ελέγχει τον καταμερισμό των φυσικών πόρων από τους οποίους δημιουργείται ο πλούτος. Ο ταξικός διαχωρισμός τροφοδοτεί, επίσης, περαιτέρω τον ρατσισμό, καθώς η άρχουσα τάξη και όχι οι υποταγμένες ή γηγενείς φυλές ιθαγενών, παίρνουν τις αποφάσεις για το πώς θα καταμεριστούν οι πόροι αυτοί.

Στην καθημερινή ζωή οι αλήθειες αυτές είναι τόσο εμφανείς σε κάθε χώρα όπου εφαρμόζεται μια πρακτική μορφή καπιταλισμού, χωρίς εξαίρεση, από τις πιο φιλελεύθερες δημοκρατικές χώρες έως τις πιο ολοκληρωτικές δικτατορίες.

Έως ότου υπάρξει μια πλήρης κατάργηση της επιβεβλημένης καπιταλιστικής σκλαβιάς δεν μπορεί να υπάρξει καμία αληθινή δημοκρατία, επειδή οι επιθυμίες των τάξεων που ελέγχουν ή των αρχουσών τάξεων θα βρίσκονται πάντα σε προτεραιότητα απ’ ό,τι οι φωνές των εργαζομένων, ακόμα και όταν οι συνέπειες (όπως ο παρών πόλεμος στο Ιράκ) είναι καταστρεπτικές για τα συμφέροντα της πλειοψηφίας. Το βλέπουμε, επίσης, καθημερινά με τον εξωραϊσμό (gentrification) των γειτονιών, το βλέπουμε με την εξάπλωση των προαστίων, το βλέπουμε με την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου και άλλα περιβαλλοντικά ζητήματα που επηρεάζουν άμεσα τους πόρους που χρειαζόμαστε ως άνθρωποι για να επιζήσουμε, το βλέπουμε με την έλλειψη καθολικής υγειονομικής περίθαλψης, το βλέπουμε στον αγώνα για ένα βιώσιμο μισθό, το βλέπουμε στον αγώνα για μια βελτιωμένη και ελεύθερη εκπαίδευση.

Ό,τι βλέπουμε γύρω μας είναι οι φωνές που δεν ακούγονται και οι ζωές που θυσιάζονται στην καπιταλιστική μηχανή επειδή η κατώτατη γραμμή και το περιθώριο κέρδους δεν ενδιαφέρουν. Οι βαρόνοι του καπιταλισμού έχουν τους μεσάζοντές τους και έχουν εξαγοράσει τους πολιτικούς που έχουν δημιουργήσει τους νόμους όχι για χάρη μιας δημοκρατικότερης κοινωνίας που να βασίζεται στις επιθυμίες των ανθρώπων που αντιπροσωπεύουν, αλλά για χάρη περισσότερου πλούτου από πλευράς εκείνων που είναι ήδη πλουσιότεροι απ’ ό,τι όλο μαζί το 97% του πληθυσμού ολόκληρου κόσμου.

Δεν ζούμε σε μια δημοκρατική κοινωνία. Εάν ζούσαμε θα βλέπαμε τους πολιτικούς να δίνουν υποσχέσεις στα καταφύγια των αστέγων.

(* Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στο δελτίο της Capital Terminus Collective «Anarchist Atlanta» (τεύχος 5) και κατόπιν στα www.anarkismo.net και www.ainfos.ca Ελληνική μετάφραση «ούτε θεός-ούτε αφέντης», 20 Νοέμβρη 2007)

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Παταγώδης αποτυχία η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης


Στην πρωτεύουσα της Δανίας χάθηκε μία ιστορική ευκαιρία προκειμένου να αποτραπεί το επερχόμενο κλιματικό χάος στον πλανήτη. Το ρολόι μετράει αντίστροφα και η ανθρωπότητα παίζει κορώνα γράμματα με την ίδια της την επιβίωση. Μέσα στους επόμενους μήνες, η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να επαναφέρει τις εκτροχιασμένες διαπραγματεύσεις στις ράγες μίας δίκαιης, φιλόδοξης και νομικά δεσμευτικής συμφωνίας.

Η Greenpeace καταδικάζει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την υπεροψία με την οποία οι ηγέτες των αναπτυγμένων κρατών αντιμετώπισαν τις διαπραγματεύσεις στην Κοπεγχάγη. Δίχως να είναι διατεθειμένες να κάνουν ούτε ένα βήμα παραχώρησης προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, ουσιαστικά επέλεξαν τη χειρότερη δυνατή λύση από το να δουλέψουν από κοινού για το συλλογικό καλό της ανθρωπότητας. Φεύγοντας από την Κοπεγχάγη την Παρασκευή, οι ηγέτες των αναπτυγμένων κρατών δήλωσαν ότι επετεύχθη ‘συμφωνία’. Φευ… Το μόνο που άφησαν πίσω τους, ήταν χάος και σύγχυση. Οι αντιπροσωπείες των χωρών που έμειναν πίσω για να επεξεργαστούν όλο το βράδυ το αποτέλεσμα της Διάσκεψης, προσπαθούσαν να καταλάβουν τι ακριβώς είναι αυτή η ‘Συμφωνία της Κοπεγχάγης’. Δυστυχώς, η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης για το Κλίμα ολοκληρώθηκε με έναν άδοξο, ασυνάρτητο και έντονα αμφισβητούμενο τρόπο.

Ουσιαστικά απούσες από τη διαδικασία ήταν οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την ώρα που οι διαπραγματεύσεις κατέρρεαν και οι ΗΠΑ με την Κίνα επιχειρούσαν να συμφωνήσουν μεταξύ τους με παρασκηνιακό τρόπο, η ΕΕ κατάφερε να μην κάνει ούτε το στοιχειώδες: να αυξήσει το στόχο μείωσης των εκπομπών από 20% σε 30% και να δώσει νέα πνοή στις διαπραγματεύσεις. Μάταια τα αναπτυσσόμενα κράτη περίμεναν μέχρι την τελευταία στιγμή μία κίνηση στήριξης από τον αυτοαποκαλούμενο ‘ηγέτη’ στον αγώνα ενάντια στις κλιματικές αλλαγές. Αντίθετα, η ΕΕ αποφάσισε να στηρίξει τη ‘συμφωνία’ που παρουσιάστηκε στο τέλος, αν και είναι κατά πολύ κατώτερη από τα ελάχιστα αποδεκτά όρια που η ίδια η ΕΕ είχε θέσει πριν από λίγες μόλις ημέρες.

Ο Γενικός Διευθυντής της Greenpeace, Κούμι Ναϊντού, προειδοποίησε: «Ο κόσμος αντιμετωπίζει τραγικό έλλειμμα ηγεσίας. Αντί να δουλέψουν από κοινού με σκοπό να διασφαλίσουν το μέλλον εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, οι ηγέτες των πιο ισχυρών κρατών του πλανήτη πρόδωσαν τις σημερινές και μελλοντικές γενιές. Η αποτροπή μιας κλιματικής καταστροφής είναι πλέον κάτι πολύ πιο δύσκολο να επιτευχθεί.»

Η συμφωνία της Κοπεγχάγης χαιρετίστηκε από κάποιους ως ένα βήμα προόδου. Δεν είναι. Το Κιότο ήταν, ως η πρώτη νομικά δεσμευτική συμφωνία για τον περιορισμό των ανθρωπογενών αερίων του θερμοκηπίου. Αντίθετα, η ‘Συμφωνία της Κοπεγχάγης’ δεν υποστηρίχτηκε καν από το σύνολο της ολομέλειας της Διάσκεψης των Μερών, με κάποια αναπτυσσόμενα κράτη να εκφράζουν την πλήρη αντίθεση τους. Υπό μία έννοια, η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης είναι ένα ‘βήμα προς τα πίσω’ αφού δεν προέκυψε καμία νομικά δεσμευτική συμφωνία. Επιπλέον δεν περιέχει ισχυρά μέτρα για μειώσεις των εκπομπών στις βιομηχανικές χώρες. Πρόκειται δηλαδή για μία τεράστια παραχώρηση προς τις ρυπογόνες βιομηχανίες, ειδικότερα στον τομέα των ορυκτών καυσίμων, που μετά από έντονο πολιτικό λόμπι κατά της επίτευξης μία φιλόδοξης και νομικά δεσμευτικής συμφωνίας, μπορούν πλέον να συνεχίσουν να ρυπαίνουν ανενόχλητες.

Ωστόσο υπάρχουν και κάποια θετικά σημεία, αφού προβλέπεται η σύσταση ενός Κλιματικού Μηχανισμού Χρηματοδότησης προς τις αναπτυσσόμενες χώρες που θα διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους $100 δις ετησίως. Οι αναπτυσσόμενες χώρες θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα κονδύλια για να καταπολεμήσουν την αποδάσωση, να στραφούν στην καθαρή ανάπτυξη και να μειώσουν τις εκπομπές τους, καθώς και για να προστατευτούν από τις αναπόφευκτες επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών.

Επιπλέον, οι αναπτυσσόμενες χώρες δέχτηκαν να λάβουν μονομερείς δράσεις για τη μείωση των εκπομπών τους και να εντείνουν ακόμα περισσότερο αυτές τις προσπάθειες εάν λάβουν οικονομική βοήθεια από τις αναπτυγμένες χώρες.

Αν και οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν μέσα στο επόμενο έτος, η απώλεια του ‘νομικά δεσμευτικού’ στόχου καταδικάζει τη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης ως μία τεράστια χαμένη ευκαιρία. Ο κόσμος πλέον θα πρέπει να συνεχίσει την πορεία που ξεκίνησε στο Μπαλί πριν από δύο χρόνια και να καταλήξει του χρόνου στο Μεξικό, όπου μία δίκαιη, φιλόδοξη και νομικά δεσμευτική συμφωνία θα πρέπει να επιτευχθεί.

Αναλυτική αξιολόγηση της συμφωνίας από την Greenpeace στα αγγλικά εδώ:
http://www.greenpeace.org/raw/content/international/press/reports/cop15-assessment.pdf

Από την ποιητική συλλογή «Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας»



[…] Χιλιάδες άνθρωποι υπερασπίζονται τον κόσμο και την αγάπη μας.

Ναι, αγαπημένη μου, εμείς γι’ αυτά τα λίγα κι απλά πράματα πολεμάμε
για να μπορούμε να ‘χουμε μια πόρτα
ένα άστρο
ένα σκαμνί
ένα χαρούμενο δρόμο το πρωί
ένα ήρεμο όνειρο το βράδι.
Για να ‘χουμε έναν έρωτα που να μη μας τον λερώνουν
ένα τραγούδι που να μπορούμε να το τραγουδάμε.

Όμως αυτοί σπάνε τις πόρτες μας
πατάνε πάνω στον έρωτά μας.
Πριν πούμε το τραγούδι μας μας σκοτώνουν.
Μας φοβούνται και μας σκοτώνουν.
Φοβούνται τον ουρανό που κοιτάζουμε
φοβούνται το πεζούλι που ακουμπάμε
φοβούνται το αδράχτι της μητέρας μας και το αλφαβητάρι του παιδιού μας
φοβούνται τα χέρια σου που ξέρουν ν’ αγκαλιάζουν τόσο τρυφερά και να μοχτούνε τόσο αντρίκια
φοβούνται τα λόγια που λέμε οι δυο μας με φωνή χαμηλωμένη
φοβούνται τα λόγια που θα λέμε αύριο όλοι μαζί

μα φοβούνται, αγάπη μου, κι όταν μας σκοτώνουν.
Νεκρούς μας φοβούνται πιο πολύ. […]


Τάσος Λειβαδίτης (1922-1963)
Από την ποιητική συλλογή «Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας»
Εκδόσεις Κέδρος, 1η έκδοση 1952

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

ΠΑΝΤΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ...

Μιχάλης Χρυσοχοίδης : Ο επαναστάτης του ΠΡΙΝ και ο φορέας της εξουσίας του ΜΕΤΑ

Στο δρόμο για το γραφείο του δημάρχου, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης αναρωτιέται πλέον ανοιχτά αν θα προλάβει το άνοιγμα του Αντώνη Σαμαρά προς το ΛΑΟΣ





Έχει μεγάλα όνειρα ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης. Και για να τα κάνει πραγματικότητα, δεν έχει κανένα πρόβλημα να πατήσει και επί πτωμάτων αν χρειαστεί. Όλα για τη δημαρχία τα δίνει, όλα για τους αυτοαποκαλούμενους νοικοκυραίους. Για το κρίσιμο κομμάτι του πληθυσμού που γουστάρει χριστουγεννιάτικο δέντρο στο Σύνταγμα, trendy καφετέριες που πουλάνε νερόπλυμα για δέκα ευρώ κάθε είκοσι μέτρα, free press ρουφιανιάς και κουτσομπολιού και φτηνό πάρκινγκ για τα αγορασμένα με δάνειο αμάξια. Σε αυτό το μεγάλο βήμα για την καρίερα του, ελλείψη δικών του επινοήσεων, ακολουθεί σπασμωδικά τα χνάρια που άφησαν στους δρόμους μιας άλλης πόλης ο Rudy Giuliani, πρώην δήμαρχος Νέας Υόρκης και ο μπατσοσύμβουλος Howard Safir.

Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης ακολουθεί σχεδόν ως καλό μαθητούδι της παπαγαλίας τον μέντορα της αστυνομικής βίας, το συγγραφέα του Fixing Broken Windows: Restoring Order and Reducing Crime in Our Communities. Είναι ο George Kelling, που από το 1985 κιόλας εργάστηκε εντατικά ως σύμβουλος διάφορων τμημάτων και υπηρεσιών στις ΗΠΑ, προετοιμάζοντας το έδαφος στον στον Giuliani και τη συμμορία του για να μιλήσουν το 1993 για τη διαβόητη μηδενική ανοχή.

Ποντάρει πολλά το αφεντικό των Δελτάδων στη μηδενική ανοχή. Ολόκληρη την καριέρα του, για την ακρίβεια. Έχει μόνο μια ευκαιρία και πρέπει να αποδείξει σε κάθε κάτοικο της Αθήνας ότι είναι σε θέση να εξασφαλίσει τα στοιχειώδη για μια φυσιολογική ζωή μέσα στην πόλη. Καφές της πλάκας, γιρλάντες, εμπορικά κέντρα, life&style παραμύθα.

Όταν τα ψυχότροπα από τα χέρια των Αμερικανών άρχισαν να κυλούν στο αίμα του πολυτραυματία Σάββα Ξηρού, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης διαπίστωσε ότι σε αυτή τη ζωή μπορεί κανείς να παίζει με τις ζωές των άλλων χωρίς ιδιαίτερο κόστος. Μπορεί να παραβαίνει νόμους, συντάγματα, διεθνείς συμβάσεις. Αρκεί να κατασκευάσει ένα ψέμμα, ότι όχι, δεν παίζει κανένας με αυτά τα πράγματα. Και να το επαναλάβει αρκετές φορές ώστε να το πιστέψουν αυτοί που θέλουν να πιστέψουν και αυτό το βράδυ πριν πάνε για ύπνο.

Απέναντι από τον υποψήφιο δήμαρχο Μιχάλη Χρυσοχοϊδη βρίσκεται μια Νέα Δημοκρατία που μπορεί πλέον να του δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα, μιας και έχει αρχίσει να απορροφά σα σφουγγάρι το επικοινωνιακό τσίρκο που λέγεται ΛΑ.Ο.Σ. Αφήνοντας στα χέρια των συμμοριών της ΕΛ.ΑΣ. τη νεολαία και κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, κλείνει το μάτι στο διστακτικό ψηφοφόρο και του λέει - βλέπεις, εγώ κάνω κουμάντο σε αυτή την πόλη.

Για τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη σημασία έχει να δείξει ότι αυτός κάνει κουμάντο. Αυτός αποφασίζει. Αυτός ενεργεί. Για τον ψηφοφόρο, σημασία έχει να βρει κάποιον τόσο αδίστακτο που να μη χρειάζεται να του ζητάει την άδεια ή τη γνώμη του για τίποτα. Το επικοινωνιακό αποτέλεσμα του δόγματος της μηδενικής ανοχής είναι η ταύτιση αυτού του ψηφοφόρου με το μεγάλο αφεντικό, σε μια κάθετη προσέγγιση. Αλλά αυτό το αποτέλεσμα έχει πολύ μικρό χρόνο ζωής, ακριβώς γιατί είναι επικοινωνιακό.

Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης ξεκινά λοιπόν με μια επίθεση στο αναρχικό κίνημα, γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι αποτελεί το βασικό πυρήνα διάβρωσης κάθε επικοινωνιακής προσέγγισης των γενιών που διαπιστώνουν ότι δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Δυστυχώς για αυτόν τα κινήματα δεν καταστέλλονται από εξωτερικούς παράγοντες, μόνο από εσωτερικούς. Και όσο επιμένει να διαφημίζει από τα μέσα μαζικής εξημέρωσης ότι είναι έτοιμος να πατήσει επί πτωμάτων, τόσο θα συσπειρώνει το αναρχικό κίνημα, τόσο θα διευρύνει το κάλεσμα της αντίστασης.

Προκειμένου να έχει και μετά από μήνες ένα επικοινωνιακό προβάδισμα έναντι της Νέας Δημοκρατίας, προσπαθεί τώρα που είναι φρέσκος υπουργός να αντιπαρατεθεί με τον πιο βολικό εχθρό - τους ιδεολόγους και τους αγωνιστές. Αν διάλεγε τους μπράβους της νύχτας και τους εμπόρους ναρκωτικών, θα τον σκότωνε η φρουρά του αύριο το πρωί με καθαρό μυαλό και ταυτόχρονα μεγάλη τσαντίλα που πήγε να τους χαλάσει τη δουλειά.

Είναι κατάντια να κινδυνεύει η ζωή σου από αυτούς που υποτίθεται ότι σε προστατεύουν σε κάθε σου βήμα, μην τυχόν και πέσει επάνω σου καμιά παλιά γραφομηχανή.



Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

«Μηδενική ανοχή»… στην κρατική τροµοκρατία!



«Μηδενική ανοχή»…

…στην κρατική τροµοκρατία!


Η εισβολή των Μ.Α.Τ. και άλλων δυνάμεων καταστολής στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και ρήξης – Ρεσάλτο αλλά και στην κατάληψη που ακολούθησε στο Δημαρχείο του Κερατσινίου από αλληλέγγυους στις 5 Δεκέμβρη αποτέλεσαν ένα δείγμα του δόγματος «μηδενικής ανοχής». Η εξουσία επιχειρεί με την τρομοκράτηση και την οικονομική αφαίμαξη των αγωνιστών μέσω διώξεων και υπέρογκων χρηματικών εγγυήσεων, παράλληλα με τις δίκες που εκκρεμούν, να τους θέσει σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας. Ελλείψει υπαρκτών στοιχείων και για να δικαιολογηθεί η εισβολή, ένα μισοάδειο μπιτόνι με φωτιστικό πετρέλαιο για τη σόμπα πετρελαίου του στεκιού και τα άδεια μπουκάλια μπύρας ανάγονται σε υλικά εκρηκτικού μηχανισμού και οι σύντροφοι παραπέμπονται με κακούργημα.

Το Ρεσάλτο είναι ένας ανοιχτός κοινωνικός και πολιτικός χώρος στο Κερατσίνι, που υφίσταται την εκδικητική μανία της εξουσίας λόγω της έντονης παρουσίας στα τοπικά και κεντρικά πολιτικά δρώμενα. Δεν είναι τυχαίο ότι πρόσφατα πρωτοστάτησε στην ανάδειξη της δολοφονίας του Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ από αστυνομικούς στο Α.Τ. Νίκαιας.

Μετά την εξέγερση του περασμένου Δεκέμβρη και των κοινωνικών δυναμικών που απελευθερώθηκαν μέσα απ’ αυτή δημιουργώντας νέα εγχειρήματα αγώνα και σχέσεις – κοινωνικούς συσχετισμούς, η κυριαρχία προσπαθεί να ανακτήσει το χαμένο έδαφος αξιοποιώντας και ενισχύοντας παράλληλα τους μηχανισμούς της στο πλαίσιο μιας γενικευμένης αντεξεγερτικής εκστρατείας.

Αναβαθμίζει το νομικό της οπλοστάσιο (εφαρμόστηκε ο Νόμος για τις κουκούλες αντίθετα με τις εξαγγελίες), δημιουργεί νέα σώματα ασφαλείας (ομάδα Δέλτα) και εντείνει την αστυνόμευση (αστυνομοκρατία), στοχοποιεί άτομα, συλλογικότητες & κοινωνικούς – πολιτικούς χώρους αγώνα και κατασυκοφαντεί μέσω των ΜΜΕ με στόχο την απομόνωση, αποιδεολογικοποίηση και εγκληματοποίησή τους σε μια προσπάθεια να εκβιαστεί η απαραίτητη για το σύστημα κοινωνική και θεσμική συναίνεση, επιστρατεύει φασιστοειδή και σιγοντάρει επιθέσεις παρακρατικών σε στέκια και καταλήψεις (με πιο πρόσφατη αυτή σε στέκι μεταναστών στα Χανιά ξημερώματα Τετάρτης 16/12 όπου φασίστες έσπασαν την πόρτα και έβαλαν φωτιά στο χώρο, αφήνοντας την υπογραφή τους, δηλαδή γραμμένες σβάστιγκες στους τοίχους...)

Οι διαθέσεις της κεντρικής εξουσίας φάνηκαν στο Χαλάνδρι ήδη από τις 4 Δεκεμβρίου. Όπου 6(!) διμοιρίες ΜΑΤ και ΥΜΕΤ πήραν εντολές να εγκλωβίσουν μαθητές και αλληλέγυους μετά το πέρας της μαθητικής πορείας και απείλησαν με συλλήψεις των ‘‘υποκινητών’’(;;). Κατασκευάζουν υποκινητές επειδή δε μπορεί να χωρέσει στην εξουσιαστική αντίληψη τους ένας αγώνας χωρίς αρχηγούς, διαμεσολαβητές και ‘‘ηθικούς αυτουργούς’’.

Στις πορείες που ακολούθησαν στις 6 και 7 Δεκέμβρη σε όλη την επικράτεια δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι αψήφησαν τον εκφοβισμό των προηγούμενων ημερών από τις Αρχές (καταστολή στο Κερατσίνι, αστυνομικές δυνάμεις κατοχής στην περιοχή των Εξαρχείων και σ’ όλη την Αθήνα κλπ) και βγήκαν στον δρόμο να διαδηλώσουν και να συγκρουστούν με καπιταλιστικά και κρατικά σύμβολα. Το τριήμερο ολοκληρώθηκε με ένα σκηνικό τρόμου και καταστολής, με πάνω από 800 προσαγωγές (φακέλωμα) και πάνω από 140 συλλήψεις.

Σε αυτά προστίθεται ο τραυματισμός πολλών διαδηλωτών, ανάμεσα στους οποίους και ο σοβαρός τραυματισμός της συναγωνίστριας Α. Κουτσουμπού (γνωστή για την αντιδικτατορική της δράση και μέλος του ΕΕΚ) από δολοφόνο της ομάδας Δ, που αφού τη χτυπάει με τη μηχανή, συνεχίζει με γκλομπ και κλωτσιές σε αυτή αλλά και σε όποιον έσπευσε να τη βοηθήσει.

Συχνά ήταν επίσης τα φαινόμενα προσπάθειας κατασκευής ενόχων μετά από συλλήψεις στο σωρό με ενοχοποιητικό υλικό σε διαδηλωτές (ένα βίντεο κατέδειξε μία από τις πολλές τέτοιας φύσεως αστυνομική σκευωρία στη Θες/νίκη), ο πυροβολισμός με πλαστικές σφαίρες κατά μαθητών, η σύμπραξη φασιστών και ΜΑΤ κατά διαδηλωτών καθώς και η εισβολή χωρίς το νομικό άλλοθι της εισαγγελικής παρουσίας σε στέκια (όπως στον αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο στα Γιάννενα, όπου σε κλίμα τρομοκρατίας μπάτσοι εισβάλλουν βρίζοντας, χτυπώντας και τραμπουκίζοντας συντρόφους και γείτονες).

Ενώ, με αφορμή τους θεατρινισμούς του πρύτανη Κίττα, μεθοδεύεται η κατάργηση του –αδιαπραγμάτευτου για εμάς- κοινωνικού χαρακτήρα του ασύλου και τα ΜΑΤ βρίσκουν ουκ ολίγες φορές την ευκαιρία να το καταπατήσουν και να κάνουν συλλήψεις. Προτείνεται η επίδειξη της φοιτητικής κάρτα για να μπεις στη σχολή και η απαγόρευση αυτόνομων εκδηλώσεων και στεκιών, γεγονότα που ενισχύουν τον βολικό για την κυριαρχία διαχωρισμό των αγωνιζόμενων σε φοιτητές – εξωπανεπιστημιακούς .

Η, εκτός πραγματικότητας δρόμου, καθεστωτική αριστερά, από τη μεριά της, συνεχίζει στην οδό της νομιμοφροσύνης, κάνοντας αναφορές για ‘ομάδες τυφλής βίας’, κάτι όμως που οι μαζικές κοινωνικές συγκρούσεις αντικρούουν καταφανέστατα. Αντίθετα τυφλή είναι η βία του συστήματος όπως τη συναντάμε στον δρόμο από τα ανδρείκελα, επονομαζόμενα γλαφυρά και ως ‘προστάτες του πολίτη’, ΜΑΤ, ασφαλίτες και ομάδα Δ. Όπως επίσης και η βία που κατακλύζει κάθε πτυχή της ζωής μας, το εκπαιδευτικό σύστημα, η καταλήστευση των οικονομικών και φυσικών πόρων και των ζωτικών μας χώρων από τράπεζες και πολυεθνικές, η εργασιακή εκμετάλλευση, η ανεργία και η επιβολή της ανέχειας στη ζωή μας…

Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και η στάση των ΜΜΕ, προτάσσοντας ως υπέρτατη αξία την ασφάλεια και αποπροσανατολίζοντας από τα καθημερινά κοινωνικά προβλήματα. Είχε προηγηθεί συνάντηση και συνεννόηση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη με ιδιοκτήτες και εκδότες μέσων μαζικής παραπληροφόρησης, ώστε να διασφαλιστεί η στήριξη των αστυνομικών σχεδίων. Έτσι, είχαμε μία συνεχή αναπαραγωγή της αστυνομικής προπαγάνδας, με πρώτη είδηση την υποτιθέμενη επιτυχία της ΕΛ.ΑΣ. για εξάρθρωση ‘αναρχικής τρομοκρατικής ομάδας’ και για γιάφκα στο θέμα του Ρεσάλτο. Οποιαδήποτε διαφορετική φωνή φιμωνόταν (εξού και οι συνεχείς επιθέσεις στο Indymedia) και ο ολοκληρωτισμός της ενημέρωσης συμπληρωνόταν από παρέμβαση του Χρυσοχοίδη σε όλα τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά μέσα, για να αποκαταστήσει την ‘‘αλήθεια’’, το ‘‘ήθος’’ και την ‘‘τόλμη’’ των αστυνομικών επιχειρήσεων όπου αυτό χρειαζόταν. Μέχρι, βέβαια, να μην μπορούν να καλύψουν άλλο την πατάτα και το στημένο παιχνίδι εις βάρος των αγωνιστών του Ρεσάλτο…


οι κοινωνικοί αγώνες…

… δεν ποινικοποιούνται, δεν καταστέλλονται, δεν φυλακίζονται!



Ο φόβος έχει περάσει στο δικό τους στρατόπεδο, όσο οι ελευθεριακές, αναρχικές και αντιεξουσιαστικές ιδέες, οι αυτοοργανωμένοι και ακηδεμόνευτοι αγώνες, οι αντιιεραρχικές συνελεύσεις, δομές και εγχειρήματα σε γειτονιές, σχολεία, σχολές και εργασιακούς χώρους, τα προτάγματα της αλληλεγγύης, της αντίστασης και διεκδίκησης της ζωής μας, όχι μόνο δεν καταστέλλονται αλλά πολλαπλασιάζονται και ριζώνουν στον κοινωνικό ιστό.


Όσο η επίθεση από πλευράς των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών εντείνεται…

Όσο η φτώχεια, η καπιταλιστική κρίση, η εκμετάλλευση, η καταπίεση, ο έλεγχος, η καταστολή, ο κοινωνικός αποκλεισμός επιβάλλονται σε βάρος κομματιών της κοινωνίας…

Όσο ποινικοποιούνται πολιτικά φρονήματα…

Έχουμε κάθε λόγο να είμαστε και θα είμαστε στους δρόμους…




Αλληλεγγύη σε όλους τους διωκόμενους του Δεκέμβρη

Κάτω τα χέρια από στέκια, καταλήψεις, αυτοδιαχειριζόμενους χώρους



Κατάληψη κτήµατος Πραποπούλου

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

Ώς την ελευθερίαν...


ΚΡΑΤΟΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΓΕΡΟ ΑΠ' ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΓΕΡΑ ΤΕΡΑΤΑ.
ΚΙ ΕΠΙΣΗΣ ΠΑΓΕΡΑ ΨΕΥΔΕΤΑΙ
ΚΑΙ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΕΡΠΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ:"ΕΓΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΙΜΑΙ Ο ΛΑΟΣ''.

ΦΡ. ΝΙΤΣΕ


Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

3ημερο δράσεων-εκδηλώσεων-συζητήσεων από το ΡΕΣΑΛΤΟ & την τοπική Συνέλευση Εξεγερμένων


Κερατσίνι, απόγευμα σαββάτου 5/12

βίαιη αστυνομική εισβολή χωρίς εισαγγελέα, επίδειξη εντάλματος ή κάποια αιτιολόγηση στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης & ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ, πολύωρες άκαρπες «έρευνες» ενώ τα τηλεοπτικά κανάλια καθ’ υπαγόρευση Χρυσοχοϊδη μιλούν για «γιάφκα» και «ορμητήριο επιθέσεων», ένα μπιτόνι με πετρέλαιο θέρμανσης για τη σόμπα του στεκιού και μερικά άδεια μπουκάλια μπύρας που βαφτίζονται «υλικά παρασκευής εκρηκτικών υλών», κάποια εργαλεία και 7 μαυροκόκκινες σημαίες που βαφτίζονται «όπλα», 22 άνθρωποι σε έναν ανοιχτό κοινωνικό χώρο που βαφτίζονται «εγκληματική οργάνωση», τους αποδίδονται κακουργήματα και καλούνται να καταβάλλουν το ασύλληπτο ποσό των 51.000 ευρώ για να μην προφυλακιστούν, 42 αλληλέγγυοι/ες που συλλαμβάνονται μετά από αστυνομική εκκένωση του κατειλημμένου δημαρχείου το οποίο είχαν μετατρέψει σε κέντρο αντιπληροφόρησης, 3 ασφαλίτικα αναποδογυρισμένα έξω από το ΡΕΣΑΛΤΟ όταν άλλη ομάδα δεκάδων εξοργισμένων συντρόφων/ισσών φτάνει με πορεία στο μπατσοκρατούμενο στέκι.



ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ

ότι, με «όπλα» μας την ανατρεπτική συνείδηση, την εξεγερτική ευαισθησία και το πάθος για την ελευθερία, αποτελούμε «ορμητήριο επίθεσης» κατά του πολιτισμού της εκμετάλλευσης, της αλλοτρίωσης, της ιεραρχίας, των διακρίσεων και της υποταγής, αποτελούμε «χώρο παρασκευής εκρηκτικών» κοινωνικών διεργασιών κατά της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, των κομμάτων, των ΜΜΕ, των εργατοπατέρων, του κράτους και των απολογητών του.


ΡΕΣΑΛΤΟ

στην κρατική τρομοκρατία και τον κανιβαλισμό των ΜΜΕ,
στη στοχοποίηση των αυτοδιαχειριζόμενων στεκιών και καταλήψεων,
στα νέα ιδιώνυμα και την ποινικοποίηση του φρονήματος,
στην κατασκευή κατηγορητηρίων και την ομηρία αγωνιζόμενων ανθρώπων.


Σάββατο 19/12, 12:00, Πλ. Λαού, Κερατσίνι: ΠΟΡΕΙΑ ενάντια στην κρατική τρομοκρατία.


Κυριακή 20/12, 14:00, στο παρκάκι έξω από το ΡΕΣΑΛΤΟ: Συλλογική κουζίνα-γλέντι μέχρι το βράδυ (φέρνουμε φαγητά, κρασί και καλή διάθεση και συν-τροφιάζουμε)


Δευτέρα 21/12, 19:00, στο ΡΕΣΑΛΤΟ: ΣΥΖΗΤΗΣΗ για την αστυνομική εισβολή στο ΡΕΣΑΛΤΟ και στο Δημαρχείο Κερατσινίου, για τις διώξεις και τις δικαστικές ομηρίες που έχουν ακολουθήσει και το ευρύτερο κατασταλτικό κλίμα των ημερών.


Γλέντι αλληλεγγύης στο ΡΕΣΑΛΤΟ από το Πολιτιστικό Κέντρο Γέφυρα (Παρασκευή 18/12 στις 21:00μμ)


Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ : Ένας Μήνας Από Την Δολοφονία Αντιφασίστα Στη Μόσχα




Τη Δευτέρα 16 Νοεμβρίου
ο 26χρονος αντιφασίστας Ιβάν “Βάνια Κοστολομ” Κχουτόρσκοϊ πυροβολήθηκε στην είσοδο του σπιτιού του. Ο Ιβαν ήταν ενεργό μέλος του αντιφασιστικού κινήματος και ένας από τους ιδρυτές της τοπικής R.A.S.H (Red and Anarchist skinheads).Είναι προφανές ότι η δολοφονία έγινε από τους Ρώσους νεοναζί.

Ο Ιβάν είχε ξανά δεχθεί άλλες τρεις επιθέσεις από νεοναζί ενώ φωτογραφίες του είχαν ανεβεί σε διάφορες ναζιστικές ιστοσελίδες με καλέσματα να τον εξοντώσουν.

Η πρώτη επίθεση είχε γίνει το 2005 το περιστατικό είχε μάλιστα καταγραφεί από κάμερα και είχε παρουσιαστεί στο ντοκιμαντέρ “Ordinary antifascism”,η επόμενη επίθεση έγινε λίγους μήνες μετά στην είσοδο του σπιτιού του όπου οι νεοναζί προσπάθησαν να σκοτώσουν κτυπώντας τον αρκετές φόρες με κατσαβίδι στο λαιμό. Ευτυχώς επέζησε αφού δε χτυπήθηκε αρτηρία.

Τον Ιανουάριο φέτος ο Ιβάν μαχαιρώθηκε στο στομάχι σε μια σύγκρουση στο δρόμο. Αφού απέτυχαν όλα τ’ άλλα, οι νεοναζί αυτή τη φορά χρησιμοποίησαν όπλα.




ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΗΝΕΙ ...αν δεν το ΑΦΗΣΕΙΣ...!!!...

"Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω. Κι από τότε που ο άνεμος μου εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους..."
ΦΡ. ΝΙΤΣΕ

Φασιστοειδή έκαψαν ολοσχερώς το στέκι μεταναστών στα Χανιά


ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ

ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ-ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Τα ξημερώματα φασίστες έσπασαν την πόρτα του στεκιού, μπήκαν μέσα, έριξαν οινόπνευμα και έβαλαν φωτιά στο κτίριο. Υπέγραψαν την πράξη τους με σβάστικες.

Την προηγούμενη εβδομάδα είχαν γράψει ρατσιστικά συνθήματα στην είσοδο του στεκιού. Σήμερα έβαλαν φωτιά. Αύριο τι;;;

Εδώ και μήνες στα Χανιά, μετανάστες δέχονται άγριες επιθέσεις με τελευταία την δολοφονική επίθεση στην κεντρική πλατεία 1866. Έλληνες αντιρατσιστές ξυλοκοπούνται για αυτή τους την ιδιότητα, σπίτια μεταναστών γίνονται στόχοι επιθέσεων...

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ

Η ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΧΟΛΗ ΑΠΛΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

ΕΥΘΥΝΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ


Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Γκυ Ντεμπόρ: Η Κοινωνία του Θεάματος [Το Βιβλίο]

Ο Γκυ Ντεμπόρ επηρεάσε όσο ελάχιστοι το κίνημα του Μάη του '68 και πολλά συνθήματα στους τοίχους τoυ εξεγερμένου Παρισιού, ήταν παρμένα από την Κοινωνία Του Θεάματος. Το βιβλίο γράφτηκε ανάμεσα στα 1963 και 1965 και εκδόθηκε το 1967.

Κεντρική του θέση είναι ότι η σημερινή κοινωνία έχει τόσο απόλυτα κυριαρχηθεί από την οικονομία, ώστε από τον "έκδηλο υποβιβασμό του είναι σε έχειν", τώρα έχουμε οδηγηθεί σε μια "γενικευμένη διολίσθηση από το έχειν στο φαίνεσθαι". Ο εργαζόμενος άνθρωπος δεν παράγει την πραγματικότητα που τον αφορά, αλλά ολοένα και περισσότερο την αλλοτρίωσή του, ό,τι τον ξεκόβει από την ιστορία.

Κατά τον Ντεμπόρ, στη σύγχρονη κοινωνική οργάνωση, εκείνο που συντρίβει τους ανθρώπους, είναι ο κατατεμαχισμός της ζωής σε ολοένα και περισσότερους διαχωρισμούς, σε θραύσματα, συνήθως αλληλοσυγκρουόμενα. Το θέαμα έχει πλέον αναλάβει να επανασυνθέσει τις διαχωρισμένες πλευρές, αλλά ως εικόνες, ως αναπαραστάσεις. Οι άνθρωποι εγκλωβίζονται σε ρόλους, τα βιώματα ξεπέφτουν σε αναπαραστάσεις και έτσι χάνεται κάθε ενωτική πλευρά της κοινωνίας.


Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου:
"...Για να πούμε την αλήθεια δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανένας στον κόσμο που να μπορεί να ενδιαφερθεί για το βιβλίο μου, εκτός από κείνους που είναι εχθροί της υπάρχουσας κοινωνικής τάξης πραγμάτανν και που δρουν έμπρακτα με βάση αυτή την τοποθέτηση. Η βεβαιότητα μου ως προς αυτό, καλά θεμελιωμένη στη θεωρία, επικυρώθηκε από την εμπειρική παρατήρηση των σπάνιων και φτωχών κριτικών ή υπαινιγμών που προκάλεσε, ανάμεσα σ' αυτούς που κατέχουν, ή προσπαθούν ακόμα να αποκτήσουν την εξουσία, να μιλούν δημόσια μέσα στο θέαμα, ενώπιον άλλων που σιωπούν. Aυτοί οι διάφοροι ειδικοί των φαινομενικών συζητήσεων που αποκαλούμε ακόμη, καταχρηστικά πάντως, πολιτιστικές ή πολιτικές, έχουν ευθυγραμμίσει αναγκαστικά τη λογική και την κουλτούρα τους με τη λογική και την κουλτούρα του συστήματος που τους χρησιμοποιεί κι αυτό όχι μόνο γιατί έχουν επιλεγεί απ' αυτό αλλά κυρίως γιατί ποτέ δεν διαπαιδαγωγήθηκαν από κάτι άλλο."
Guy Debord


DOWNLOAD :
-http://rapidshare.com/files/12690403/Guy_Debord_-_H_Koinwnia_tou_Qeamatoj.pdf

-http://www.black-tracker.gr/details.php?id=38
Επειδή...το Κράτος δεν μπορεί παρά να σκοτώνει τους αντιστεκόμενους όλων των ηλικιών
Επειδή...οι μπάτσοι ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι κάτι άλλο από γουρούνια και δολοφόνοι
Επειδή...οι δικαστές πάντα θα φιλάνε τις κατουρημένες ποδιές των καθαρμάτων που τους χορήγησαν πανεπιστήμιο και καριέρα
Επειδή...Ζωή δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά συνεχή σύγκρουση με τις δυνάμεις που παράγουν θάνατο σε όλες τις μορφές του
Επειδή...το όνειρο των ανθρώπων το αποτελούν οι έμποροι,οι κομματάρχες,οι βιαστές,οι δημαγωγοί,οι ψηφοφόροι και οι καταναλωτές
Επειδή...δεν έχει νόημα η <<φαντασία>> που φιλοδοξεί να πάει στην εξουσία
...γι΄αυτό είμαστε υπερήφανοι που είμαστε...
******************(Α)ΝΑΡΧΙΚΟΙ******************

Άρης Βελουχιώτης

Άρης Βελουχιώτης

Che Guevara

Subcomandante MARCOS

Pancho Villa.

Emiliano Zapata

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

(ΟΔΟΔΕΙΚΤΗΣ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ)

1. ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ Ο ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ – Ο ΠΑΛΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΘΑΜΜΕΝΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΗ ΣΚΟΝΗ ΤΗΣ ΠΛΗΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

2. ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΑΠΕΚΔΥΟΜΕΘΑ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΑΣ ΔΕΡΜΑ – ΟΛΟΓΥΜΝΟΙ ΚΙ ΩΡΑΙΟΙ ΩΣ ΟΝΕΙΡΑ ΕΑΡΙΝΑ, ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΠΡΟΣ AYTO ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ ΑΚΟΜΑ

3. ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ – ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ

4. ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΙΡΙΔΙΖΟΥΣΕΣ ΠΟΜΦΟΛΥΓΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΜΑΣ – ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΤΟΠΟ ΝΑ ΑΠΟΙΚΗΣΟΥΜΕ

5. ΠΥΡΠΟΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΕΦΥΡΕΣ “ΠΑΡΕΛΘΟΝ” ΚΑΙ “ΜΕΛΛΟΝ” – ΔΕΝ ΜΑ΄Σ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ – ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΜΕΤΕΩΡΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΟΥ “ΤΩΡΑ”

6. ΛΕΞΕΙΣ-ΜΟΛΟΤΩΦ ΣΚΑΝΕ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΚΑΙ ΠΥΡΠΟΛΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ – ΠΡΟΣΟΧΗ! ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΛΕΚΤΑ ΑΠ’ ΤΗ ΒΕΝΖΙΝΗ

7. ΘΡΥΜΜΑΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ ΤΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ – ΚΑΙΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΦΥΛΑΚΙΖΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ

8. ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΑ ΜΑΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΓΑΝΤΙΑ ΚΛΑΔΙΑ –ΔΕΣΤΕ! ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝΟΥΝ ΣΧΟΙΝΙΑ – ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΥΝΙΑ – ΓΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΚΡΕΜΟΥΝ ΕΝΑΝ ΧΟΝΤΡΟ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ

9. ΠΩ΄Σ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΝΑ ΔΙΚΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΘΩΩΤΗΤΑ; – Η ΑΘΩΩΤΗΤΑ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΣΕ ΑΧΡΗΣΤΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

10. ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΕΡΕΤΡΑ – Η ΤΑΞΗ, ΤΑ ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΟΥΣ

11. ΔΕΣΤΕ! – ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΜΑΣ ΕΓΙΝΑΝ ΦΛΟΓΕΣ! ΨΗΛΑΦΟΥΝ ΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ

12. ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΑΦΟ – ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΣΤΥΛΟ

13. Η “ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ” ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΠΡΟΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ – ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΧΙΖΕΙ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΟΥ – ΤΑ ΣΤΗΘΗ ΤΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΤΟΥΝ – ΣΤΗ ΘΕΑ ΤΟΥ ΑΙΔΟΙΟΥ ΤΟΥ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΥΠΟΧΩΡΟΥΝ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΤΕΣ

14. ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΕΝΟΜΥΑΛΟΥΣ: ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΑΣ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ – ΑΦΗΣΤΕ ΚΕΝΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΑΣ, ΝΑ ’ΡΘΟΥΝ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΝΑ ΦΩΛΙΑΣΟΥΝ. ΝΑ ’ΡΘΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΑΝΟΙΞΗ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ!

15. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ: ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ – ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ – ΤΩΡΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ – ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ

16. ΜΕ ΒΟΓΓΗΤΑ, ΣΚΟΤΑΔΙΑ, ΔΑΚΡΥΑ, ΚΡΟΤΟΥΣ, ΚΡΑΥΓΕΣ, ΛΑΜΨΕΙΣ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Θ’ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΙΟ ΤΡΥΦΕΡΟ, “Σ’ ΑΓΑΠΩ”

17. ΜΕ ΤΑ ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΛΙΑΧΤΩΝ ΜΑΣ, Ο ΑΝΕΜΟΣ ΡΑΒΕΙ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

18. ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ – ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ – ΓΙΑΤΙ Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΣΤΕ, ΑΥΤΟ ΑΝΑΠΟΤΡΕΠΤΑ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ

19. ΦΟΒΑΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ΄ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΤΕ – ΕΙΣΤΕ ΕΝΑ ΑΝΟΥΣΙΟ ΟΝΕΙΡΟ – ΜΟΛΙΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΘΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙΤΕ ΣΑΝ ΠΡΩΙΝΗ ΟΜΙΧΛΗ – Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΑΚΟΜΑ

20. ΘΑ ’ΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΤΙ ΜΑ΄Σ ΧΡΗΣΙΜΕΥΑΝ

21. ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΑΠΑΞ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ: Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ – ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗΝ (ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ) – Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΡΟΥΦΑΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΜΑΣ – ΛΕΗΛΑΤΕΙ ΤΗ ΖΩΗ

22. ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟ, ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ! ΕΜΦΑΝΙΣΤΕ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΝΟΙΓΟΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΒΛΕΦΑΡΑ

23. ΖΩ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΩ ΚΟΣΜΟΥΣ – Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Ή ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗ, Ή ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ

24. ΔΕΣΤΕ! ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΚΑΠΝΟΥΣ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΓΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΥΡΠΟΛΗΜΕΝΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ, Η ΣΕΛΗΝΗ ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ ΑΤΑΡΑΧΗ – ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΤΕΙΤΕ! ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΚΡΟΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ, ΜΙΑ ΑΠΟΚΟΣΜΗ ΜΕΛΩΔΙΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ

25. ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΕΝΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΙΣ ΒΡΩΜΙΚΕΣ ΚΟΥΒΕΡΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΙΑΣ, ΔΕΝ ΕΥΡΙΣΚΑ ΛΟΓΟ ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ ΑΠ’ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ – ΞΑΦΝΙΚΑ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΠΕΤΑΧΤΗΚΑ ΟΡΘΙΟΣ

26. ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΕΧΕΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ – ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΖΕΙ


ο αγώνας ενάντια στην λήθη είναι αγώνας ενάντια στην εξουσία (Α)

ο αγώνας ενάντια στην λήθη είναι αγώνας ενάντια στην εξουσία (Α)

"ΦΑΝΤΑΖΕΤΕ ΩΡΑΙΟΙ ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ ΜΕΣ ΣΤΑ ΧΡΕΗ... ...ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ"

"ΦΑΝΤΑΖΕΤΕ ΩΡΑΙΟΙ ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ ΜΕΣ ΣΤΑ ΧΡΕΗ... ...ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ"

Θα ΜΑΣ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΜΟΝΟ η ΛΕΥΤΕΡΙΑ ! ! !