Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΞΥΠΝΑΕΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΡΥΦΕΣ

Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΞΥΠΝΑΕΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΡΥΦΕΣ


Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Tiananmen Square Protests

Stand Up For What You Believe In




Μια πολύ χαρακτηριστική στιγμή από τα γεγονότα του 1989 στην Κίνα είναι η καταστροφή από ένα τεθωρακισμένο στρατιωτικό όχημα του περίφημου αγάλματος της θεάς της Δημοκρατίας, μίας αρκετά ογκώδους κατασκευής από αφρολέξ και πεπιεσμένο χαρτί πάνω σε μεταλλικό καλούπι που παριστάνει μια γυναίκα να κρατά έναν πυρσό. Το άγαλμα κατασκευάστηκε από φοιτητές της κεντρικής ακαδημίας καλών τεχνών και στήθηκε στην πλατεία Τιεν Αν Μεν από τολμηρούς νεολαίους που αψήφησαν τις απειλές της ασφάλειας ότι θα έχαναν το δίπλωμά τους. Τοποθετήθηκε ανάμεσα στο Μνημείο των Ηρώων του Λαού και την Πύλη της πλατείας κοιτάζοντας προς το τεράστιο πορτραίτο του Μάο που κρέμεται εκεί. Αν και πολλοί συγκρίνουν το έργο με το άγαλμα της Ελευθερίας των ΗΠΑ προβάλλοντας τον ισχυρισμό περί αμερικανικής καλλιτεχνικής (και παραπέρα πολιτικής) επιρροής, ένας γλύπτης που ήταν παρών στην κατασκευή του αγάλματος ονόματι Τσάο Τσινγκ-γιουάν έχει εξηγήσει ότι οι δημιουργοί του όχι μόνο συνειδητά απέφυγαν να πάρουν σαν πρότυπο το άγαλμα της Νέας Υόρκης επειδή μια τέτοια κίνηση θα ήταν φιλο-αμερικανική, αλλά αντίθετα επηρεάστηκαν πολύ από το πασίγνωστο έργο σοσιαλιστικού ρεαλισμού της σοβιετικής γλύπτριας Βέρας Μούχινα που παριστάνει έναν εργάτη και μία αγρότισσα με προτεταμένα χέρια να κρατούν το σφυροδρέπανο.
Η θεά της Δημοκρατίας έζησε μόλις πέντε ημέρες. Χτυπημένη από ένα τανκ, έγειρε μπρος και δεξιά με αποτέλεσμα να πέσει κάτω, σπάζοντας τα χέρια που κρατούσαν το δαυλό. Οι φοιτητές φωνάζουν: «Κάτω ο φασισμός!», «Αλήτες, αλήτες!» Οι δολοφόνοι αποκαλύπτονται σαν ανοιχτοί φασίστες. Η σημαία τους, σπάζοντας το σύμβολο της δημοκρατίας θα βουτούσε στο αίμα φοιτητών και προλετάριων επαναστατών χάνοντας πια την κόκκινη επίχρωσή της, και θα αποκάλυπτε σε όλο τον κόσμο το αληθινό της χρώμα. Αλλά ας δούμε πώς φτάσαμε μέχρι τη σφαγή.

Οι πολιτικο-κοινωνικές αιτίες της εξέγερσης

Τα γεγονότα που έμειναν στην ιστορία σαν η εξέγερση της Τιεν Αν Μεν ξεκίνησαν στις 15 Απρίλη του 1989 με το θάνατο του ρεβιζιονιστή Χου Γιάο Μπανγκ, πρώην γενικού γραμματέα του «Κ»ΚΚ, καθαιρεμένου δύο χρόνια νωρίτερα από τη σοσιαλφασιστική ηγεσία Ντεγκ Σιάο Πινγκ εξαιτίας της αστοφιλελεύθερης γραμμής του.
Ο Χου Γιάο Μπανγκ είναι βαριά υπόλογος στην κινέζικη και την παγκόσμια ιστορία γιατί μαζί με τον Ντεγκ Σιάο Πινγκ ηγήθηκαν της διαδικασίας καπιταλιστικής παλινόρθωσης στην Κίνα μετά την 3η ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΚίνας το 1978 συντρίβοντας την αριστερή προλεταριακή τάση μέσα στο ΚΚΚίνας, την τάση Χούα Κούο Φεγκ – Βανγκ Τογκ Σινγκ – Γιονγκ Τσε Κουέι που είχε μείνει αδύναμη μετά την επίθεση που δέχτηκε από την αριστερίστικου τύπου αναθεωρητική ομάδα των 4. Όμως στα μέσα της δεκαετίας του 1980 οι γραμμές των Τεγκ και Χου χώρισαν γιατί ο δεύτερος υπεράσπιζε μαζί με την αστική οικονομική παλινόρθωση και τον πολιτικό αστικό φιλελευθερισμό ενώ ο πρώτος ήθελε οικονομική παλινόρθωση του καπιταλισμού μαζί με φασιστική δικτατορία του εκκαθαρισμένου από τους πραγματικούς κομμουνιστές κόμματος. Έτσι στα 1987 ο Τεγκ καθαίρεσε τον Χου Γιάο Μπανγκ αφού κιόλας από τα 1983 είχε ξεκινήσει μια διαδικασία σταδιακής φασιστικοποίησης του ΚΚΚίνας και της κοινωνίας.
Πρόκειται στην ουσία για μια επανάληψη αυτού που έγινε στην ΕΣΣΔ μερικές δεκαετίες προηγούμενα. Εκεί οι σοσιαλφασίστες Σουσλόφ, Χρουστσόφ, Μπρέζνιεφ αρχικά σε συμμαχία με τους αστοφιλελεύθερους αναθεωρητές, αλλά και πολλούς πραγματικά αριστερούς δημοκράτες μέσα στο ΚΚΣΕ διέσπασαν στα 1953 και τελικά τσάκισαν την αριστερή προλεταριακή τάση Μπέρια, Μαλένκοφ, Γκαγκάνοβιτς, Μολότωφ οπότε άρχισαν τη διαδικασία παλινόρθωσης του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ. Δέκα χρόνια μετά, στα 1964 τσάκισαν τους αστοφιλελελεύθερους μέσα στο κόμμα και άσκησαν τη δικτατορία ενός σοσιαλφασιστικού πια ΚΚΣΕ σε όλη την κοινωνία. Η καθαίρεση του Χου Γιάο Μπαγκ το 1987 ήταν ένα είδος καθαίρεσης Χρουστσόφ το 1964 με δύο διαφορές. Η πρώτη ήταν ότι ο Χρουστσόφ ήταν σοσιαλφασίστας αλλά πόζαρε σαν αρχηγός των δεξιών φιλελεύθερων αναθεωρητών, οπότε η καθαίρεσή του από τους Σουσλόφ - Μπρέζνιεφ ήταν από ότι φαίνεται μια συνεννοημένη ειρηνική αλλαγή κορυφής στα πλαίσια της σοσιαλφασιστικής τακτικής να μην εξεγείρεται ποτέ η τάση που ανατρέπεται, εν προκειμένω οι αστοφιλελεύθεροι αναθεωρητές και οι αστοφιλελεύθεροι γενικά μέσα στην κοινωνία. (Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται ως τα σήμερα από την ΚαΓκεΜπε με τη διαδοχή Γκορμπατσόφ-Γέλτσιν, Γέλτσιν Πούτιν, όπως χρησιμοποιείται και στη χώρα μας στις διαδοχές της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ). Η δεύτερη και μεγαλύτερη διαφορά είναι ότι όλη η διαδικασία καπιταλιστικής άλωσης και μετά φασιστικοποίησης του ΚΚΣΕ έγινε σε επίπεδο κορυφής και μακριά από τις μάζες, ενώ στην Κίνα χάρη στην καθοδήγηση του Μάο και την Πολιτιστική Επανάσταση αυτή η διαδικασία έγινε με πελώρια συμμετοχή των μαζών στα πλαίσια μιας επικής ταξικής πάλης ανάμεσα στα 1966-1970.
Ακριβώς επειδή η καθαίρεση του Χου Γιάο Μπανγκ έγινε από τα δεξιά και όχι από τα αριστερά ενώθηκε για να διαμαρτυρηθεί με την ευκαιρία του θανάτου του εναντίον του Ντεγκ Σιάο Πινγκ μια φοιτητική νεολαία με αστοφιλελεύθερη γραμμή που είχε σαν εκπρόσωπό της το Χου Γιάο Μπανγκ και μια ακόμα πιο πλατειά γενικά αριστερή νεολαία που ήθελε τον κομμουνισμό και την προλεταριακή δημοκρατία αλλά δεν μπορούσε πια να παρακολουθήσει την περίπλοκη πολιτική πάλη που ξεδιπλώθηκε μετά την πολιτιστική επανάσταση στην Κίνα ανάμεσα στα 1970 και στα 1976. Αυτή η νεολαία δεν πρόλαβε να ζήσει μια νέα πολιτιστική προλεταριακή επανάσταση απαλλαγμένη από τα λάθη της πρώτης που είχαν κάνει το Μάο να την χαρακτηρίσει κατά 70% σωστή αλλά κατά 30% λάθος και χάρη στα οποία οι δεξιοί αναθεωρητές κάθε είδους κάνανε μετά το θάνατο του Μάο στα 1976 τη μεγάλη τους αντεπίθεση και πήραν την πλειοψηφία στο κόμμα. Όμως αυτή η νεολαία είχε καθαρή την εμπειρία δύο καθαρά καπιταλιστικών φαινομένων που χαρακτηρίζουν το σοσιαλφασισμό αλλά και τον αστικό φιλελευθερισμό, και τα οποία παρουσιάστηκαν και άνθισαν στη χώρα μετά τα 1980, δηλαδή τα φαινόμενα της αυξανόμενης διαφθοράς και του καταπιεστικού χαρακτήρα της νέας κομματικής ηγεσίας. Ταυτόχρονα το προλεταριάτο είχε στα 1998 την οδυνηρή εμπειρία του βαθέματος της οικονομικής κρίσης και εξαθλίωσης. Αυτή ακολούθησε την πρώτη φάση της καπιταλιστικοποίησης της οικονομίας με τον τεμαχισμό της συλλογικής αγροτικής ιδιοκτησίας και με τη μεγάλη δωροδοκία του προλεταριάτου της πόλης με αυξήσεις στους μισθούς προκειμένου να αποδεχτούν την παλινόρθωση στο πολιτικό επίπεδο. Δηλαδή αποδοχή της παλινόρθωσης του καπιταλισμού σε μια σειρά τομείς της οικονομίας με αντάλλαγμα μια σχετική και προσωρινή υλική ευμάρεια. (Επίσης μια μέθοδος του Χρουστσόφ).
Να γιατί πολύς κόσμος, ιδιαίτερα νεολαία, μαζεύτηκε στην πλατεία Τιεν Αν Μεν για να τιμήσει το νεκρό Χου Γιάο Μπανγκ ενώ στην πραγματικότητα ζητούσε αφορμή για να απαιτήσει ουσιαστική πολιτική δημοκρατία και πάλη ενάντια στην κρατική διαφθορά. Γρήγορα οι κινητοποιήσεις προσέλαβαν μαζικό χαρακτήρα.
Τα μεσάνυχτα της 17ης Απρίλη 3.000 φοιτητές του πανεπιστημίου του Πεκίνου και 1.000 από το πανεπιστήμιο Τσινγκχούα βάδισαν προς την πλατεία και ενώθηκαν με τους συγκεντρωμένους. Νωρίτερα, 500 φοιτητές της σχολής πολιτικών επιστημών και της νομικής είχαν συγκεντρωθεί έξω από τη Μεγάλη Αίθουσα του Λαού ξεκινώντας τις προετοιμασίες για την κηδεία. Οι συγκεντρωμένοι μετέτρεψαν την πλατεία σε ελεύθερο βήμα πολιτικού λόγου ενώ μια μικρότερη ομάδα συγκεντρώθηκε έξω από το μέγαρο του κόμματος σε καθιστική διαμαρτυρία και με αίτημα μία συνάντηση με την κομματική ηγεσία βάζοντας αιτήματα ενάντια στη διαφθορά της εξουσίας και την έλλειψη δημοκρατικών ελευθεριών.
Καθώς πλησίαζε η ημερομηνία της κηδείας του Χου Γιάο Μπανγκ, η αντιπαράθεση οξύνθηκε περισσότερο. Στις 20 του Απρίλη η αστυνομία διέλυσε με γκλομπς τους φοιτητές που διαμαρτύρονταν έξω από τα κομματικά γραφεία. Την επομένη, εκατό χιλιάδες φοιτητές βάδισαν στην πλατεία για να εμποδίσουν το κλείσιμό της από τις αρχές. Στα πανεπιστήμια του Πεκίνου άρχισαν να μιλάνε για αποχή από τα μαθήματα φοιτητών και καθηγητών.

Το κίνημα των φοιτητών γιγαντώνεται και πλαταίνει. Το προλεταριάτο μπαίνει στη μάχη

Στο μεταξύ οι φοιτητές σχημάτισαν ανεξάρτητες ενώσεις ενώ άρχισαν να συντονίζουν τη δράση τους σε όλη τη χώρα. Τώρα πια βάζουν ζητήματα που ξεκινούν από την ελευθερία του τύπου για να καταλήξουν ακόμη και στην παύση της μονοπωλιακής διακυβέρνησης από το «Κ»ΚΚ. Στις 26 η «Λαϊκή Ημερησία», η εφημερίδα του κόμματος, δημοσίευσε ένα εκτενές άρθρο με τίτλο: «Να σηκώσουμε τη σημαία για να αντιπαρατεθούμε ανοιχτά σε οποιαδήποτε αναταραχή», αποκαλώντας τους εξεγερμένους «ομάδα ελαχίστων οπορτουνιστών» που σχεδιάζουν την πολιτική αναμπουμπούλα και προειδοποιώντας τους με σκληρή καταστολή. Επιπλέον απαγόρευσε στους φοιτητές να ενωθούν με εργάτες, αγρότες και φοιτητές άλλων σχολών. Σαν απάντηση, γύρω στους 50.000 φοιτητές συγκεντρώθηκαν στους δρόμους του Πεκίνου αψηφώντας τις προειδοποιήσεις των αρχών και ζητώντας την ανάκληση των δηλώσεων.
Στις κινητοποιήσεις έχει αρχίσει στο μεταξύ να προσχωρεί μαζικά και το προλεταριάτο του Πεκίνου που, πέρα από την αντίθεσή του στη διαφθορά και στην αυθαιρεσία της εξουσίας είναι αγανακτισμένο με τα νέα σκληρά οικονομικά μέτρα του καθεστώτος, σε συνδυασμό με τον πληθωρισμό που τρώει τα μεροκάματα και με τις μαζικές απολύσεις από τα εργοστάσια. Στις 4 Μάη 100.000 φοιτητές και εργάτες διαδηλώνουν στο Πεκίνο ζητώντας ελεύθερη ενημέρωση και άλλες πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Όμως οι αρχές αρνούνται να συνομιλήσουν με τους εκπροσώπους των εξεγερμένων, και έχουν άλλα σχέδια για την πορεία της χώρας:
Στις 15 Μάη, ο τότε ρώσος ηγέτης Μ. Γκορμπατσόφ έχει προγραμματίσει επίσκεψη στο Πεκίνο. Πρόκειται για μια κίνηση που είναι πρωτοφανής για τα δεδομένα των ρωσο-κινεζικών σχέσεων κατά τα τελευταία 30 χρόνια αλλά είναι φυσική στα πλαίσια της κοινής σοσιαλφασιστικής πορείας των δύο χωρών. Δύο μέρες νωρίτερα η Τιεν Αν Μεν κατακλύζεται από φοιτητές που ξεκινούν μαζική απεργία πείνας ζητώντας διάλογο με τις αρχές και την ανάκληση των κομματικών κατηγοριών απέναντι στην εξέγερση. Άλλοι φοιτητές και ένα μέρος του πληθυσμού του Πεκίνου εκφράζει με διάφορους τρόπους τη συμπαράστασή του και την αλληλεγγύη του στους απεργούς. Διαμαρτυρίες φοιτητών-εργατών έχουν ξεσπάσει και σε άλλες πόλεις (πάνω από 400 σύμφωνα με τα κινέζικα μέσα ενημέρωσης), ενώ πολύς κόσμος καταφθάνει στο Πεκίνο για να πάρει μέρος στην εξέγερση. Κρατούν σημαίες που αναγράφουν το χώρο που εκπροσωπούν. Εκατοντάδες χιλιάδες βιομηχανικοί εργάτες, δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι στα κρατικά ΜΜΕ, κομματικά στελέχη, υπάλληλοι και εκπαιδευτικοί, ένστολοι αστυνομικοί, ακόμα και χίλιοι ευέλπιδες παίρνουν μέρος στις κινητοποιήσεις. Καθοδόν προς και από την πλατεία οι φοιτητές τραγουδούν τη «Διεθνή» απόδειξη ότι το αριστερό προλεταριακό και κομμουνιστικό ρεύμα είναι πολύ ισχυρότερο από το αστοδημοκρατικό. Όταν τρία άτομα από την επαρχία Χουνάν επιχειρούν να ρίξουν μελάνι στο μεγάλο πορτραίτο του Μάο που κρέμεται πάνω από την Τιεν Αν Μεν, οι εξεγερμένοι τους συλλαμβάνουν και τους παραδίνουν στην αστυνομία.
Θορυβημένο το καθεστώς στέλνει τον σοσιαλφασίστα πρωθυπουργό Λι Πενγκ και το Γραμματέα του Κόμματος Ζάο Ζι Γιανγκ. Ο Ζάο Ζι Γιανγκ στέλνεται εκεί γιατί θεωρείται τότε από πολλούς φοιτητές σαν φίλος της εξέγερσης, ενώ απλά προσπάθησε να τη σβήσει.

Δύο γραμμές απέναντι στην εξέγερση: Η γραμμή Ζάο Ζι Γιανγκ και η γραμμή Ντεγκ

Ο Ζάο εκθειάζει σαν «πατριωτική» τη στάση τους για να τους προσεταιριστεί και να τους καλέσει να σταματήσουν την απεργία πείνας αλλά έμμεσα τους απειλεί με επιχειρήματα του στυλ: «Εμείς είμαστε ήδη γέροι, δε μας απασχολεί πια, εσείς που είστε νέοι κοιτάξτε να μείνετε υγιείς και να μη θυσιαστείτε τόσο εύκολα». Αν και μια μερίδα των εξεγερμένων έδειξε να συγκινείται από το λόγο του Ζάο Ζι Γιανγκ, η πλειοψηφία κράτησε αποφασιστική στάση και συνέχισε την απεργία πείνας και την κινητοποίηση.
Στην πραγματικότητα ο Ζάο Ζι Γιανγκ ήταν ο επικεφαλής μιας κεντρίστικης φράξιας στο ΚΚΚίνας που βρισκόταν ανάμεσα στη γραμμή Ντεγκ και στη γραμμή Χου Γιάο Μπανγκ. Η διαφορά του Ζάο με τον Χου σε τελική ανάλυση ήταν ότι ο τελευταίος ήθελε φιλελεύθερο καπιταλισμό στη βάση και δυτικού τύπου αστοδημοκρατία στο εποικοδόμημα (με μια μετεξέλιξη του ΚΚΚινας σε ένα είδος σοσιαλδημοκρατικού κόμματος έτσι όπως φαινόταν τότε ότι θα ήθελε να μετεξελίξει και ο Γκορμπατσόφ το ΚΚΣΕ). Αντίθετα ο Ζάο ενώ ήθελε φιλελεύθερο καπιταλισμό στη βάση προωθούσε τον πολιτικό αυταρχισμό τύπου Κορέας και Μαλαισίας στην κορυφή, οπότε το κόμμα θα έπαιζε το ρόλο της «φωτισμένης» γραφειοκρατίας που θα έφερνε τη χώρα χωρίς λαϊκές αντιστάσεις μέσα στη Δύση και στην αγορά της. Η βαθύτερη διαφορά του Ζάο Ζι Γιανγκ με τον Ντεγκ και ο λόγος για τον οποίο απομονώθηκε στο Πολιτικό Γραφείο και ψήφισε μόνος του κατά της καθόδου των τανκς αποδεικνύεται από τις εξελίξεις ότι ήταν ο εξής: Ο Ντεγκ μαζί με τους σκληρούς σοσιαλφασίστες του ΚΚΚίνας ήθελε μια ιμπεριαλιστική Κίνα που μάλιστα θα πάλευε για την παγκόσμια ηγεμονία με νεοχιτλερικούς όρους ισχύος. Μια τέτοια Κίνα ήθελε τακτική οικονομική συμμαχία με τη Δύση για να αξιοποιήσει τα άφθονα και σύγχρονα κεφάλαιά της αλλά θα ήταν η νέα σοσιαλφασιστική αστική τάξη με όργανο εξουσίας το ΚΚΚίνας που θα είχε στα χέρια της τον κρατικοκαπιταλιστικό τομέα της οικονομίας και γενικά τον έλεγχο στο βάθος όλης της παραγωγικής διαδικασίας στη βάση του κεντρικού πολιτικού και διπλωματικού πολεμικού σχεδίου για παγκόσμια ηγεμονία. Δηλαδή η γραμμή Ντεγκ είχε σαν άξονά της ένα ΚΚΚίνας που θα ήταν όχι μόνο συγκεντρωτικό-φασιστικό στην πολιτική, αλλά θα ήταν και ο μεγαλύτερος συγκεντρωμένος ιδιοκτήτης παραγωγικών δυνάμεων και ο εγγυητής της απόλυτης πολιτικής εξουσίας του κρατικού γραφειοκρατικού κεφάλαιου πάνω στην τακτική οικονομική συμμαχία Κίνας-Δύσης. Δηλαδή το ΚΚΚίνας θα παρέμενε στο διπλό ρόλο του βασικού συλλογικού καπιταλιστή και του μονοπωλητή της πολιτικής εξουσίας που χαρακτηρίζει όλα τα σοσιαλφασιστικά καθεστώτα. Αυτό δεν σήμαινε ότι ο Ζάο Ζι Γιάνγκ έβλεπε τους κομματικούς αστούς νέου τύπου να παίζουν ένα δευτερεύοντα ρόλο από ταξική άποψη. Κάθε άλλο. Ήταν και αυτός, όπως και ο Χου Γιάο Μπαγκ, όπως και ο Ντεγκ εκείνοι που μετέτρεψαν τους δεξιούς αστούς νέου τύπου του ΚΚΚίνας σε κυριολεκτικά μεγαλοαστική τάξη και μάλιστα κλασικού τύπου. Μόνο που αυτή η αστική τάξη έγινε πιο ληστρική και πιο ξεδιάντροπα κτηνώδης στο περιεχόμενο της δράσης της από την παλιά, πιο έμπειρη και πιο προσεκτική δυτική. Ήταν όλοι αυτοί που στην ύπαιθρο πήραν για τον εαυτό τους ή για τους συγγενείς τους τα καλύτερα κομμάτια της γης με τον τεμαχισμό της, είναι αυτοί που μεσολάβησαν (βασικά τα χειρότερα ταξικά τέρατα της σύγχρονης Κίνας που είναι οι μορφωμένοι γόνοι των κομματικών στελεχών) για τις δυτικές επενδύσεις και απόκτησαν με τις μίζες για την εξασφάλιση αυτών των επενδύσεων αμύθητα κέρδη, είναι αυτοί και οι συγγενείς τους, που έγιναν ιδιοκτήτες των μεγάλων νέων κινέζικων ιδιωτικών ή κρατικών μονοπωλίων.
Ακριβώς αυτοί όλοι είναι που έριξαν την Κίνα στον πληθωρισμό 30% του 1998 και στην ασύλληπτη κρατική διαφθορά που εξόργισε όχι μόνο και όχι τόσο τους δημοκρατικούς φοιτητές αλλά όλο τον κινέζικο λαό και πιο πολύ το άνεργο και μισοάνεργο βιομηχανικό προλεταριάτο της πόλης. Αυτό είναι που συνετέλεσε ώστε ένα κίνημα μεταρρυθμιστικό που το ξεκίνησαν οι οπαδοί του Χου Γιάο Μπαγκ και το οποίο κοινωνικά είχε επαφή με τη νέα κομματική και αστική ιντελλιγκέντσια να γίνει τελικά ένα κίνημα επαναστατικό. Έγινε επαναστατικό γιατί μέσα σε αυτό πήραν τελικά την ηγεμονία σε πολιτικό επίπεδο οι ριζοσπάστες αντιφασίστες, ενώ το εύρος, τη δύναμη, τη μαχητικότητα και τελικά σε επίπεδο πολιτικής και στρατιωτικής σύγκρουσης με το καθεστώς την ιστορική αυτοθυσία την πρόσφερε όπως γίνεται συνήθως στις μεγάλες σύγχρονες αντιφασιστικές εξεγέρσεις, το προλεταριάτο, ειδικά το βιομηχανικό.

Ο στρατιωτικός νόμος, η ηρωική αντίσταση του προλεταριάτου και η σφαγή

Η επαναστατική αυτή απειλητική λαίλαπα ανάγκασε το σοσιαλφασιστικό καθεστώς να επιβάλει στρατιωτικό νόμο (19 Μάη). Το προλεταριάτο της πόλης που ήταν γαλουχημένο στο δημοκρατικό πνεύμα της Πολιτιστικής Επανάστασης κινητοποιήθηκε άμεσα για να εμποδίσει την είσοδο του στρατού στο Πεκίνο. Με οδοφράγματα στις εργατικές συνοικίες, με κλείσιμο των εργοστασίων και με τη διακοπή της συγκοινωνίας οι εργαζόμενοι του Πεκίνου πέτυχαν το άπλωμα της εξέγερσης σε όλη την Κίνα και τη διάσπαση της κρατικής ηγεσίας της χώρας, που είχαν σαν αποτέλεσμα την αποχώρηση του στρατού στις 24 του Μάη. Η Διαρκής Επιτροπή της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης είχε εκφράσει τη συμπαράστασή της στα αιτήματα των φοιτητών αντιτασσόμενη στο στρατιωτικό νόμο. Από την άλλη μεριά ο στρατός, ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός στη βάση του αλλά ακόμα και το πιο μεγάλο μέρος της ηγεσίας του ήταν ακόμα κάτω από την ιδεολογική επίδραση του Μάο και είχε ανδρωθεί με την αρχή να μην χτυπήσει ποτέ λαό. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι πρώτες μονάδες που μπήκαν στο Πεκίνο συναδελφώθηκαν με τον πληθυσμό ενώ μια ομάδα ισχυρών απόστρατων στρατηγών έστειλε ανοιχτή επιστολή στον Ντεγκ Σιάο Πινγκ λέγοντάς του πως «Ο Λαϊκός Στρατός ανήκει στο λαό» «και δε μπορεί να σταθεί σε αντιπαράθεση με το λαό». Έτσι νέες μονάδες μακρινές και με χαμηλό πολιτικό επίπεδο και με αρχηγούς τους πιο δεξιούς σοσιαλφασίστες καλέστηκαν από τον Ντεγκ να έρθουν στο Πεκίνο για να κάνουν την αντεπαναστατική βρωμοδουλειά της αιματηρής καταστολής. Οι αποφάσεις γι’ αυτήν είχαν ήδη παρθεί σε κεντρικό επίπεδο, αν και το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΚ εμφανίστηκε διχασμένο ως προς την αναγκαιότητά της. Οι ηγέτες που αποφάσισαν την επέμβαση φοβήθηκαν ότι μία ανάπτυξη του δημοκρατικού κινήματος θα οδηγούσε σε ένα κλίμα ανάλογο εκείνου που επικρατούσε κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Προλεταριακής Πολιτιστικής Επανάστασης. Αυτός ήταν ο αληθινός ιδεολογικός εχθρός και ο εφιάλτης των σοσιαλφασιστών του ΚΚΚίνας.
Στο Πεκίνο η ατμόσφαιρα ήταν πιο πολύ ηλεκτρισμένη. Η φοιτητική απεργία πείνας είχε λήξει και στην πλατεία είχαν απομείνει μόλις 5.000 φοιτητές. Μία ένδειξη του τι θα επακολουθούσε υπήρξε η καθαίρεση του Ζάο Ζιγιάνγκ που αντιτίθονταν στο στρατιωτικό νόμο.
Την 1η Ιούνη, η 27η και 28η στρατιές του ΛΑΣ διατάσσονται να καταλάβουν με τανκς και πεζικό την πρωτεύουσα. Η πόλη περικυκλώνεται από εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες υπό τις διαταγές του Ντεγκ ενώ οι προλεταριακές μάζες για άλλη μια φορά κινητοποιούνται για να τις εμποδίσουν. Μάλιστα από αυτή την στιγμή και πέρα είναι το βιομηχανικό προλεταριάτο της πόλης που βάζει το στήθος του μπροστά, αποφασιστικά και μαζικά στα τανκς στην περιφέρεια και στις εργατικές γειτονιές του Πεκίνου. Οι εργάτες στήνουν οδοφράγματα από καμένα λεωφορεία και φορτηγά αυτοκίνητα και περιμένουν τους στρατιώτες για να τους γιουχάρουν ή να τους ανακόψουν με πέτρες, κοντάρια, τούβλα και βόμβες μολότοφ. Μαζί με τους φοιτητές, διενεργούν εκστρατεία κινητοποίησης των κατοίκων για την υπεράσπιση του Πεκίνου. Τοιχοκολλούν εφημερίδες τοίχου, διακινούν πολιτικές μπροσούρες και βγάζουν ομιλίες διαφώτισης στα πεζοδρόμια. Οργανώνονται τάγματα ποδηλατιστών (και μοτοσικλετιστών από φίλα προσκείμενους μικρούς καταστηματάρχες) με στόχο την παρακολούθηση των κινήσεων του εχθρού και την ειδοποίηση των κατοίκων. Με τις αρχές της πόλης εξαφανισμένες από προσώπου γης, εργάτες και φοιτητές αναλαμβάνουν την τήρηση της τάξης και τη ρύθμιση της κυκλοφορίας.
Η επίθεση ξεκινά το σούρουπο της 3ης Ιουνίου από τα ανατολικά και τα δυτικά προάστια της πρωτεύουσας. Οι ριπές των ερπυστριοφόρων, των αυτόματων όπλων και των καλάσνικοφ του στρατού πέφτουν αδιάκριτα σπέρνοντας το θάνατο. Η προέλαση του στρατού ανακόπτεται προσωρινά με την κολοσσιαία κινητοποίηση εργατών και άλλων κατοίκων στις πυκνοκατοικημένες ανατολικές συνοικίες. Αρκετοί τραυματίες σώζονται από οδηγούς που προχωρούν μέχρι τη νεκρή ζώνη και μεταφέρουν τους τραυματίες στα νοσοκομεία. Καθώς ο στρατός προωθείται μέσα στην πόλη, στήνει σημεία ελέγχου και μπλοκάρει την πανεπιστημιακή συνοικία. Στις 1 μετά τα μεσάνυχτα της 4ης Ιούνη ο στρατός φτάνει μπροστά στην Τιεν Αν Μεν με την εντολή αφενός να δώσει μία «ευκαιρία» στους εξεγερμένους να αποχωρήσουν κι αφετέρου να έχει καθαρίσει την πλατεία μέχρι τις 6 το πρωί. Στο στρατόπεδο των εξεγερμένων διεξάγεται ψηφοφορία: Μία μερίδα, με εκπρόσωπο μεταξύ άλλων τον Χαν Ντονγκφάνγκ, τάσσεται υπέρ της αποχώρησης, ενώ μια άλλη, στην οποία συμμετέχει η Τσάι Λινγκ, αποφασίζει να μείνει.
Ξεκινά η έφοδος για την κατάληψη της πλατείας. Τα τεθωρακισμένα πυροβολούν στα τυφλά. Οι δυνάμεις της τάξης διαλύουν τα ανθρώπινα οδοφράγματα που έχουν σχηματιστεί από εργάτες και άλλους πολίτες σε μια αιματοβαμμένη πορεία μέχρι την Πύλη της Ουράνιας Γαλήνης. Όσοι επιχειρούν να βρουν καταφύγιο σε λεωφορεία ή να διαφύγουν συλλαμβάνονται και ξυλοκοπούνται αγρίως. Πολλοί είναι αυτοί που κραυγάζουν: «Γιατί μας σκοτώνετε;» Το πρωί επιχειρούν να ανακαταλάβουν την πλατεία αλλά μάταια. Εκτελούνται πισώπλατα στην προσπάθειά τους να διαφύγουν. Οι περισσότερες εκτελέσεις διεξάγονται στους γύρω δρόμους του κέντρου και στις εργατικές συνοικίες μακριά από τα φώτα των τηλεοπτικών φακών. Ο αριθμός των νεκρών παραμένει άγνωστος. Μία πρόωρη αναφορά του κινεζικού ερυθρού σταυρού έκανε λόγο για 2.600 νεκρούς. Στη συνέχεια όμως το αναίρεσε αρνούμενος ότι έχει κάνει ποτέ έναν τέτοιο απολογισμό. Πολλοί υποψιάζονται ότι ο στρατός έκαψε τα πτώματα αρκετών θυμάτων έτσι ώστε να εξαφανίσει τα ίχνη.
Η εξέγερση του λαού έχει πνιγεί στο αίμα αν και οι συγκρούσεις συνεχίζονται για μέρες σε διάφορες συνοικίες του Πεκίνου και σε άλλες πόλεις της Κίνας όπου πανεπιστημιακοί και φοιτητές είχαν ξεσηκωθεί. Στις 9 Ιούνη ο Ντεγκ Σιάο Πινγκ βγήκε στην τηλεόραση για να ανακοινώσει τη συντριβή της «αντεπαναστατικής εξέγερσης», συλλυπούμενος τους συγγενείς των νεκρών στρατιωτών και μην παραλείποντας να χαρακτηρίσει τον εξεγερμένο λαό «κατακάθια της κοινωνίας». Το καθεστώς έχει κερδίσει τη στρατιωτική μάχη κατά των αόπλων και τώρα τιμωρεί τους ηγέτες της εξέγερσης. Όσοι φοιτητές δεν μπόρεσαν να διαφύγουν στο εξωτερικό φυλακίζονται ή στιγματίζονται κοινωνικά. Οι διεθνείς αντιδράσεις εμποδίζουν τους σοσιαλφασίστες του Πεκίνου απ’ το να τους τιμωρήσουν με σκληρότερο τρόπο. Στους εργάτες όμως, τους οποίους φοβούνται περισσότερο και το πολιτικό όραμα των οποίων και την αντίσταση καμία δυτική κυβέρνηση δε θέλησε να υπερασπίσει για ευνόητους λόγους, επιφυλάσσει χειρότερη τιμωρία: μία σφαίρα στο κεφάλι και με συνοπτικές διαδικασίες. Εργάτες και εργαζόμενοι ήταν τελικά η πλειοψηφία των φυλακισθέντων καθώς και το σύνολο των εκτελεσμένων αγωνιστών. Το σύγχρονο κινέζικο νεοναζιστικό αστυνομικό κράτος είχε γεννηθεί. Τα ΜΜΕ φιμώνονται: Δύο ανταποκριτές που εκφράστηκαν με θλίψη απέναντι στις εκτελέσεις απολύθηκαν από την τηλεόραση. Οι όποιες ελευθερίες είχαν απομείνει στην Κίνα αναστέλλονται. Μαζί με τη Θεά της Δημοκρατίας - που καταστράφηκε πάνω στην έφοδο της Τιεν Αν Μεν - πεθαίνει και ο όποιος δημοκρατισμός στη μεγάλη αυτή χώρα. Όμως η παρακαταθήκη που αφήνει η μεγάλη δημοκρατική αντισοσιαλφασιστική εξέγερση του ’89 για τους μελλοντικούς αγώνες του κινεζικού αλλά και των υπολοίπων λαών θα είναι τεράστια.

Σημείωση: Βασικές πηγές για τα γεγονότα: Wikipedia και “Mao’s China and after” του Μωρίς Μάισνερ



Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

Για Μικρούς και Μεγάλους...


ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΟ ...el paso

Προβολή ταινίας:ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ Η ΑΛΕΠΟΥ (2007)του Luc Jacquet
και
Μαγειρεύουμε «Πετρόσουπα»: δραματοποιημένη αφήγηση παραμυθιού

Την Κυριακή, 31 Ιανουαρίου 2010,
στις 5 το απόγευμα
στο χώρο του el paso
(στον 1ο όροφο του κατειλημμένου κτιρίου της Μαύρης Γάτας, Αριστέως 33 με Δ. Πολιορκητού γωνία, περιοχή Τσινάρι, στην ’νω Πόλη της Θεσσαλονίκης)

http://el-paso-thessaloniki.blogspot.com/

Μιχάλης Σαρκοζί

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Φυλακές Ανηλίκων (28-01-10)

Η εκπομπή : http://www.1431am.org/audio/filakes-anilikon-28-01-10 έχει θέμα τις φυλακές ανηλίκων και το αίτημα για κατάργησή τους.
Υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία με τον καθηγητή του τμήματος Παιδαγωγικής κ. Τσιάκαλο και τον Παναγιώτη Κετίκη, πρώην κρατούμενο στις φυλακές ανηλίκων Αυλώνα.
(Το κελί είναι εκπομπή που κάνει η πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων κάθε Πέμπτη 17:00-18:00 στον 1431am.)
-Συντονιστείτε : www.1431am.org
-ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ : http://www.keli.gr/


ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΥΡΙΟ


νεοκατάντια,νεοβλακεία,νεοξεπεσμός,νεοέλληνες

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Φοροϋπήκοοι ! (ή αλλιώς η καθαρότητα της φυλής δια μέσω γνωστών δημοκρατικών διαδικασιών)

Συναυλία στην Κατάληψη Ματσάγγου στο ΒΟΛΟ το Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010, στις 21:30μ.μ

-Αλληλεγγύη στους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και τις καταλήψεις-
-Καμιά δίωξη στους συντρόφους του Ρεσάλτο-

ΔΙΑΛΕΞΕ...Τηλεκοντρόλ Ή ΖΩΗ...;;;...


Υποτιμητικός όρος για τους παροικούντες τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, που εστιάζει στις μοντέρνες συνήθειες τους και τον τρόπο ζωής τους.

Τι είναι ο Νεοέλληνας;
Πώς θα μπορούσαμε να τον ορίσουμε, να περιγράψουμε τα χαρακτηριστικά του;
Ο Νεοέλληνας είναι σύνθετη έννοια, δεν είναι εύκολο να τον περιγράψει κανείς σε όλο του το βάθος και το πλάτος..
Καταρχήν εξωτερικά, είναι συνήθως κοιλαράς...έχει να κάνει γυμναστική χρόνια και συντηρεί την ντελικάτη σιλουέτα του με κάθε είδους βρωμιές, όπως γύρους, χάμπουργκερ κτλ.
Είναι συνήθως αξύριστος είτε γιατί βαριέται το πρωινό ξύρισμα είτε γιατί το θεωρεί μαγκιά.
Είναι πολυμαθής και πολύξερος, αλλά έχει να διαβάσει βιβλίο χρόνια..από εφημερίδες διαβάζει μόνο αθλητικές. Είναι μάγκας και τσαμπουκάς, με την πρώτη ευκαιρία θα επιβεβαιώσει τη ζωώδη υπεροχή του σε βάρους κάποιου αδύναμου...
Έχει καλό αυτοκίνητο για να κάνει φιγούρα. Όταν όμως πάει για καφέ πάνω από 5 ευρώ δεν έχει στην τσέπη του. Μπορεί να δουλεύει μόνιμα, μπορεί όμως να κάνει και δουλειές του ποδαριού από δω κι από κει. Ό,τι όμως και να κάνει, το μυαλό του το έχει στο πώς θα εκμεταλλευτεί τους άλλους, πώς θα κάνει την αρπαχτή του, πώς θα βγάλει τα περισσότερα με τη λιγότερη δυνατή προσπάθεια...
Κατηγορεί τους "Δήθεν" αλλά θέλει να γίνει σαν κι αυτούς...
Φανατικός οπαδός τηλέ-σκουπιδιών,reality,γενικά οπαδός του καναπέ...

Καλά το καταλάβατε...ΔΕΝ ΒΑΡΙΕΣΑΙ ΒΡΕ ΑΔΕΡΦΕ;;;Ας κάνουνε οι άλλοι την αρχή και εδώ είμαστε εμείς και βλέπουμε!!!
"Ο Νεοέλληνας..."

η συνέχεια αργότερα...



Τα Μ.Μ.Ε. σε υποβάλλουν σε μια βολική παθητικότητα που συχνά εξαπατά και υποδουλώνει την ελεύθερη σκέψη των ανθρώπων.
Λίγα απ' όσα ακούγονται είναι αλήθεια και συχνή είναι η απόκρυψη σημαντικών πληροφοριών.
Δεν πρέπει να είμαστε εύπιστοι αλλά καχύποπτοι για να πιστεύουμε όσα εμείς θεωρούμε αληθή.

Προκλητική η στάση της υπεράσπισης του ειδικού φρουρού-δολοφόνου κατά τη διεξαγωγή της δίκης στην Άμφισσα

-από πότε είναι έγκλημα η παρουσία πολιτών στο δρόμο;;;
-από πότε είναι έγκλημα η παρουσία ανθρώπων στα Εξάρχεια;;;
-από πότε είναι ποινική πράξη η ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων;;;
-από πότε έως πότε θα συνεχίζεται η σπίλωση μνήμης αδικοχαμένων ανθρώπων από κρατικούς ένστολους εγκληματίες;;;
-από πότε έως πότε θα συνεχίζεται η λασπολογία υπερασπιστών-δικηγόρων που προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την αλήθεια;;;
-από πότε η δικαιοσύνη θα κάνει τα στραβά μάτια;;;
-από πότε ΕΩΣ πότε;;;




"ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ
ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
"

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

καλύπτουμε το λευκό σας με το μαύρο μας


υπάρχουν "Άνθρωποι"
που ο αληθινός κόσμος
δεν τους χωράει και μπορούν
να ζήσουν μόνο στο περιβάλλον
όπου γίνονται κατανοητοί και αποδεκτοί
ασχέτως με το αν αυτό συμβαδίζει με τον υπόλοιπο κόσμο
Νιώθουν "Θεοί" στο βασίλειό τους αλλά άστεγοι στην καθημερινότητα
που καθορίζει το σύνολο
Ένας τέτοιος Άνθρωπος είσαι και Εσύ
Απλά υπέροχο

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΠΡΟΒΟΛΗ,Θεσσαλονίκη,27&28/01,Στέκι Σφεντόνα

Ακριβής τοποθεσία: Θεσσαλονίκη, Μακρυγιάννη 17


Οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου και η ΕΕ μέσω της ΚΑΠ και της λιτότητας εξοντώνουν συστηματικά τον ελληνικό αγροτικό πληθυσμό και διαλύουν την αγροτική παραγωγή. Το τεράστιο κόστος παραγωγής (και ζωής), οι εξευτελιστικές τιμές αγοράς από το βιομήχανο, η λιτότητα και οι ανύπαρκτες αποζημιώσεις απέναντι στις φυσικές καταστροφές στραγγαλίζουν τους μικρομεσαίους αγρότες.
Στόχος τους είναι να γίνει η Ελλάδα διατροφικά εξαρτημένη, με τεράστιες επιπτώσεις για την τιμή και την ποιότητα των προιόντων. Αλλά και για την ελληνική ύπαιθρο, καθώς θα καταρρεύσει το εισόδημα των κατοίκων με αποτέλεσμα την άνοδο της ανεργίας και της αστυφιλίας.
Οι αγρότες αγωνιζόνται για να ζουν από τα χωράφια τους και όχι από τις επιδοτίσεις. Οι περσινές κινητοποιήσεις, δεν έλυσαν το πρόβλημα των αγροτών αλλά τους δίδαξαν την αξία του αγώνα. Ανέδειξαν την ανάγκη της στήριξης σε μια μάχη που μπορεί να ανοίξει τον ασκό του αιόλου και για άλλες κοινωνικές ομάδες.
Αλλά και την αναγκαιότητα για συνδικαλισμό βάσης, για μια αγωνιστική γραμμή ενάντια στους αγροτοπατέρες και την κομματική πολυδιάσπαση. Ενάντια στην κρατική καταστολή αλλά και τη φάκα του διαλόγου.


Συζητάμε για όλα αυτά με αγροτοσυνδικαλιστές, μέλη της επιτροπής αγώνα του μπλόκου της Νίκαιας. Το μπλόκο της Νίκαιας θεωρείται από τα πιο "σκληρά" -και όχι άδικα! Μια μια ανακοίνωση του μπλόκουυ υπάρχει εδώ

Επίσης, εγκαινιάζουμε τις "ταινίες της Πέμπτης", που σύντομα θα γίνουν συνήθεια για τη Σφεντόνα! Αυτή τη βδομάδα η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΛΓΕΡΙΟΥ, μιά συγκλονιστική ταινία για το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα των Αλγερινών ενάντια στη γαλλική αποικιοκρατία.



Ταινιοκριτική και σκηνές από την ταινία : http://www.youtube.com/watch?v=PNWPMPzR7xo&feature=player_embedded#

από : Σφεντόνα,στέκι νεολαίας

Συναυλία ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ,Θεσσαλονίκη, Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010, 21:00μ.μ

Στο Κοινωνικό Κέντρο - Στέκι Μεταναστών συναυλία με τους TOURETTE SYNDROME και FRIX SINATRAS.

Τα έσοδα της βραδιάς θα κατατεθούν στο ταμείο αληλληλεγγύης που έχει δημιουργθεί από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης στους Απεργούς Αλιεργάτες.
ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ (Α)

Θα μας βρουν απέναντί τους!


Ολοένα περισσότερο, η δράση του Δικτύου Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος και της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων ενοχλεί. Κράτος, Στρατός και κυβέρνηση αποφάσισαν ότι πρέπει να Ανακοπεί! Η επερώτηση του βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού Μ. Βορίδη προς τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευ.Βενιζέλο, από το βήμα της βουλής, με τίτλο: «Πρόσκληση για ανυπακοή στους νεοσύλλεκτους από ομάδες αριστεριστών», είναι σαφής: Σταματήστε τους!

Αποκαλεί «ανυπακοή και ανταρσία» τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων και την υπεράσπιση της αξιοπρέπειάς των φαντάρων. Αδιαφορεί για τις αυτοκτονίες, τα ατυχήματα, τα τρομακτικά ψυχικά και κοινωνικά προβλήματα φαντάρων και ΕΠΟΠ. Αυτό που τον νοιάζει είναι να πάψουν οι αγώνες και η αμφισβήτηση μέσα στα στρατόπεδα. Να παύσει ο Συνδικαλισμός των Φαντάρων, το κίνημα Μέσα κι Έξω από το Στρατό. Το ΛΑΟΣ επαναλαμβάνει την πρακτική ποινικοποίησης της ανεξάρτητης ενημέρωσης (site Athens Indymedia).

Προηγήθηκε ο κ. Β.Μεϊμαράκης της ΝΔ (την πολιτική του οποίου αναβαθμίζει και σκληραίνει ο κ. Βενιζέλος) που στοχοποιούσε όποιον έκανε επερωτήσεις στη Βουλή, ως φορέα «αναπαραγωγής αντιλήψεων διαφόρων Επιτροπών Αλληλεγγύης Στρατευμένων», που θέλουν το κακό του έθνους και του στρατού του!

Δεν είναι μόνο αυτά. Παρακολουθήσεις, υβριστικά μηνύματα και τηλεφωνήματα, διαρροή πληροφοριών σχετικά με την παρακολούθηση από την ΕΥΠ «ύποπτων», «αντεθνικών» blog είναι μερικά μόνο από τα περιστατικά της ξέφρενης επιχείρησης τρομοκράτησης του Δικτύου Σπάρτακος από κρατικούς μηχανισμούς και ακροδεξιούς κύκλους που δρουν στο σκοτάδι.

Επί ΠΑΣΟΚ εξάλλου, η ΕΛ.ΑΣ. προσήγαγε συντρόφους που μοίραζαν ενημερωτικό υλικό σε φαντάρους και γονείς έξω από στρατόπεδο στην Κόρινθο κι όπλισε το χέρι όσων τοποθέτησαν (ευτυχώς χωρίς επιτυχία) χειροβομβίδα σε αμάξι μέλους της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων. Είναι η συνέχεια της πολιτικής που επιχείρησε να Καταργήσει το Πανεπιστημιακό Άσυλο, έκανε επίδειξη Μηδενικής Ανοχής στα κινήματα και τις λαϊκές ελευθερίες το Δεκέμβρη του 2009, πυροβολούσε μαθητές το 2008.

Μυστικές και ένστολες δυνάμεις καταστολής, ακροδεξιές ομάδες και ΜΑΤ-ΕΚΑΜ πάνε χέρι χέρι, με το ΛΑΟΣ να γίνεται ΛΑΓΟΣ στην κούρσα του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού.

Κυρίως όμως, η επίθεση εναντίον μας αποτελεί την ανώτερη εκδήλωση της ακραίας κρατικής καταστολής κι απόπειρας τρομοκράτησης αγωνιστών, οργανώσεων και συλλογικοτήτων, των βάναυσων εργοδοτικών επιθέσεων σε χώρους δουλειάς και καταστολής του φοιτητικού κινήματος, των ρατσιστικών επιθέσεων, της κατάργησης κάθε κοινωνικού και δημοκρατικού δικαιώματος. Αποτελεί συμπύκνωση του καλά σχεδιασμένου, από ελληνικό κράτος και ΕΕ, νέου - αγριότερου - γύρου της αντεργατικής επίθεσης στο όνομα της κρίσης.

Θα μας βρουν απέναντί τους! Η επίθεση σε όσους υπερασπίζονται την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά τους κι αμφισβητούν τα ιδανικά της ακραίας εκμετάλλευσης των καταπιεσμένων στο όνομα της «εθνικής ενότητας» του κράτους και του κεφαλαίου των καταπιεστών τους, είναι επίθεση σε όλους μας!

Η επίθεση στο Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος και την Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, είναι επίθεση στου Αντιπολεμικό-Αντιμιλιταριστικό κίνημα. Απαιτεί την απάντηση του φοιτητικού κινήματος, των ταξικών εργατικών σωματείων, κάθε αγωνιστή και συλλογικότητας που διεκδικεί καλύτερη ζωή. Δε μας φοβίζουν. Μας οργίζουν!

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟI ΑΓΩΝΕΣ ΑΠΑΝΤHΣΗ ΣΕ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ-ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437 diktiospartakos.blogspot.com


Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Έλεγχος Και Καταστολή


Η αστυνομία μας:
*Χτυπά συνταξιούχους, επειδή διεκδικούν αυξήσεις
*Ρίχνει δακρυγόνα σε παιδιά, επειδή αγωνίζονται για την εκπαίδευση
*Χτυπάει αδιόριστους εκπαιδευτικούς, επειδή πέρασαν με το σπαθί τους στον ΑΣΕΠ
*Παρακολουθεί με πολιτικά τις πορείες των οικοδόμων, επειδή αγωνίζονται γενικότερα
*Κάνει προληπτικές συλλήψεις ανθρώπων από τα εξάρχεια, επειδή είναι αναρχικοί
*Συλλαμβάνει τα πρεζόνια επειδή είναι εγκληματίες
*Δεν συλλαμβάνει τους χρυσαυγίτες που μαχαιρώνουν κόσμο, επειδή είναι εγκληματική συμμορία

Πορεία(26/01,18:00μ.μ) & Συναυλία Αλληλεγγύης(29/01,21:00μ.μ),Θεσσαλονίκη

Αλληλεγγύη στους απεργούς αλιεργάτες

Tα γεγονότα

Η Πανελλήνια Ένωση Πλοιοκτητών Μέσης Αλιείας από τoν Οκτώβριο και με το γνωστό πρόσχημα της οικονομικής κρίσης αρνήθηκε την καταβολή του δώρου Χριστουγέννων και μείωσε τους μισθούς των Αιγύπτιων αλιεργατών κατά 60% και πλέον αυτοί βρίσκονται στην κατάσταση να δουλεύουν σε μια δύσκολη και επικίνδυνη εργασία για 300-400 ευρώ το μήνα. Ο τρόπος υπολογισμού των παροχών τους έχει να κάνει με τον υπολογισμό των κερδών των ιδιοκτητών των σκαφών και στη συνέχεια με την απόδοση μερτικού. Στον έλεγχο της σωστής απόδοσης δεν επιτρέπεται να λαμβάνουν μέρος οι ίδιοι, αλλά τον έχει αναλάβει το Σωματείο Αλιεργατών Μηχανιώνας, που δεν το εμπιστεύονται, καθώς περιλαμβάνει μέχρι και Έλληνες πλοιοκτήτες. Γι΄αυτό το λόγο προχώρησαν εδώ και τρία χρόνια στη σύσταση δικού τους σωματείου , που όμως δεν αναγνωρίστηκε μέχρι πρόσφατα.

Μετά από όλα αυτά προχώρησαν σε απεργία και περιφρούρησή της με αποκλεισμό της προβλήτας, εμποδίζοντας έτσι τα σκάφη να κινηθούν, με τα εξής αιτήματα:

* Να αποκτήσουν έλεγχο στον υπολογισμό του μερτικού από μέλος του σωματείου τους δηλαδή από το σύλλογο Αιγύπτιων Αλιεργατών Νέας Μηχανιώνας

· Να ασφαλίζονται ξανά στο Ι.Κ.Α. αντί για τον Ο.Γ.Α. Μέχρι το 2004 οι αλιεργάτες ήταν ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ, αλλά, για να ικανοποιηθεί το αίτημα των πλοιοκτητών (οι οποίοι ήθελαν να γλιτώσουν τα ασφάλιστρα), ψηφίστηκε ένα νόμος με τον οποίο όλοι οι εργάτες γης (στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι αλιεργάτες) υπήχθησαν στον ΟΓΑ. Έτσι οι αλιεργάτεςχάνουν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τις υπόλοιπες παροχές του ΙΚΑ, ενώ δεν καλύπτονται σε περίπτωση εργατικού «ατυχήματος». Ταυτόχρονα πολλοί εργοδότες δεν καταβάλλουν τις εισφορές.

· Να λάβουν το δώρο Χριστουγέννων

· Να εισπράττουν από την επιστροφή του ΦΠΑ


στον αγώνα αυτό είναι ενωμένοι και αποφασισμένοι. Κάθε μέρα βρίσκονται όλοι μαζί και συζητάνε τις εξελίξεις και τον τρόπο συνέχισης της απεργίας και των δράσεων τους παίρνοντας συλλογικές αποφάσεις.

Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια τους « παλιά δύσκολα μαζευόμασταν και εύκολα σκορπούσαμε, τώρα εύκολα μαζευόμαστε και δύσκολα διαλυόμαστε»

Εργοδοτική τρομοκρατία

Οι εργοδότες από την πρώτη στιγμή κινήθηκαν δικαστικά εναντίον τοσο της πρώτης όσο και της δευτερης απεργίας, κίνησεις που δικαιώθηκαν με το Εργατοδικείο Θεσσαλονίκης να κρίνει και τις δυο φορές την απεργία ως παράνομη και καταχρηστική. Αυτές οι λέξεις όμως βρίσκονται στα κιτάπια των νόμων και όχι στο λεξιλόγιο και τους αγώνες του κόσμου της εργασίας. Επίμονα αρνούνται να καταβάλουν το δώρο των Χριστουγέννων και προσπαθούν να δημιουργήσουν απεργοσπαστικούς μηχανισμούς και κλίμα τρομοκράτησης. Προχθές κάποιοι από αυτούς σάλπαραν με απεργοσπάστες και πέταξαν τους αλιεργάτες έξω από τα καΐκια, (που αποτελούν και το χώρο διαμονής των αιγυπτίων). Απειλούν συγχρόνως ότι θα διώξουν όλους τους Αιγύπτιους αλιεργάτες και θα τους αντικαταστήσουν με νέους μετανάστες, τους οποίους θα πληρώνουν με λιγότερα ψίχουλα. Προκειμένου να κατοχυρωθούν και θεσμικά για να υλοποιήσουν τις απειλές τους επιδιώκουν η πρόσληψη των εργατών να γίνεται μετά από έγκριση του εργοδοτικού Σωματείου Αλιεργατών Μηχανιώνας που ελέγχεται από την ΠΑΣΚΕ. Γι ' αυτούς εμείς οι εργαζόμενοι είμαστε αναλώσιμοι και εμπορεύματα για δημοπράτηση στα σκλαβοπάζαρα. Ο τέλειος κόσμος που προσπαθούν να επιβάλουν περιγράφεται στη συμφωνία που προτάθηκε για υπογραφή : « οι Αιγύπτιοι αλιεργάτες δεν πρέπει να έχουν καμία σχέση με κανένα ελληνικό πολιτικό κόμμα ή όργανο που σχετίζεται με εργασιακές υποχρεώσεις και δικαιώματα». Έχουν μάλιστα συντάξει μια λίστα ονομάτων και ζητούν να «στείλουν επιστολή προς τον εργατικό ακόλουθο της Πρεσβείας, εξηγώντας τις απόψεις τους σχετικά με ορισμένους συγκεκριμένους Αιγύπτιους αλιείς και τα προβλήματα που δημιούργησαν» . Τα προβλήματα αυτά είναι ο ίδιος ο αγώνας και είναι φανερή η προσπάθεια τρομοκράτησης και διάσπασης. Προκειμένου να κατοχυρώσουν και να συντηρήσουν αυτό το κλίμα ζητούν να απολύουν «σε περίπτωση οποιασδήποτε ανάρμοστης συμπεριφοράς ή οποιωνδήποτε ενεργειών σχετίζονται με τις υποχρεώσεις των Αιγύπτιων αλιέων».Στο πλάι των αφεντικών συνεπέστατος στο ρόλο του ο δήμαρχος της Μηχανιώνας , οι δυνάμεις καταστολής και τραμπούκοι ακροδεξιοί.

Όλοι εμείς

Στον αγώνα αυτό δεν θέλουν, ούτε πρέπει να είναι μόνοι. Η αλληλεγγύη όλου του κόσμου της εργασίας στην απεργία τους είναι επιβεβλημένη, χωρίς προσπάθεια καπήλευσης και ετεροπροσδιορισμού. Είμαστε όλοι συναγωνιστές ενάντια στην εκμετάλλευση, ενάντια στην τρομοκρατία της εργασιακής μας πραγματικότητας, ενάντια στην πραγματικότητα της μισθωτής σκλαβιάς που μας έχει επιβληθεί. Κάθε κομμάτι που αντιστέκεται είναι μέρος του ευρύτερου ταξικού αγώνα και τα αιτήματα των συγκεκριμένων εργατών είναι αιτήματα όλων μας. Είναι αιτήματα για αξιοπρέπεια και κοινωνική απελευθέρωση.

Στην οικονομική και συστημική τους κρίση την απάντηση την δίνουν οι Αιγύπτιοι αλιεργάτες με τις κινητοποιήσεις τους. Δίνουν το παράδειγμα και για τους αγώνες που πρέπει να δώσουμε όλοι μας, χωρίς διαχωρισμούς εθνικούς, επαγγελματικούς και άλλους . Κρίση εσείς;- Αγώνες εμείς!

ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΓΩΝΑΣ

Συνέλευση αλληλεγγύης στους απεργούς αλιεργάτες


Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

In Your Hands

Ο Τσάρλι Ουίνστον γεννήθηκε το 1978 στην Κορνουάλη (Ηνωμένο Βασίλειο), αλλά μεγάλωσε στο ξενοδοχείο από την μητρική σε Bungay στο Suffolk. Η όλη την οικογένεια, δύο αδελφούς και αδελφές (Tom Baxter, έκανε μια επιτυχημένη καριέρα από το 2004), είναι cradled από τη μουσική και τα μικρά Τσάρλι δεν αποτελεί εξαίρεση. Πολύ μικρά, έμαθε πιάνο και δείχνει μεγάλη ικανότητα να συνθέτουν. Αυτό το μουσικό ύφος που θα λειτουργούν σε κάποιο χρονικό διάστημα πριν από τους είκοσι χρόνια μπαλέτο μουσική, σινεμά και θέατρα. Στη συνέχεια θα μοντάρετε τον Τσάρλι Και Το οξύμωρο Ουίνστον, με τον οποίο θα κυκλοφορήσει το άλμπουμ "Μάρκα Away." Έχοντας παρατηρήσει το ταλέντο του νεαρού άνδρα, ο Peter Gabriel του ζήτησε να εξασφαλίσει το κόμμα του για την πρώτη του περιοδεία το 2007. Τσάρλι Ουίνστον σε επαφή με την ετικέτα της Ατμόσφαιρας, που προσφέρονται από αυτόν να καταγράφουν ένα άλμπουμ. "Ρέμπελος" κυκλοφόρησε στις αρχές του 2009 και αμέσως θα έκκληση προς το κοινό με τον τίτλο "Σαν αλήτης". Πρέπει να πούμε ότι το λαϊκό-ροκ μουσική του δίσκου είναι καλά σε όλα τα επίπεδα (σύνθεση, ρύθμιση, με κείμενο, φωνή, κ.λπ.) .. Η συνταγή της επιτυχίας για Τσάρλι Ουίνστον.



"Mother,
I've got to get out of here
So I can save our family
From this poverty
And when I make my money
I'll send it back to you

Father,
Give me strength, I pray
I have to end this misery
It's causing to much pain
I'm gonna look for richer lands
Where the money's made

I'm gonna put my whole world
In Your Hands
I have to put my whole world
In Your Hands
In Your Hands

Mister,
Please let me work somehow
You've kept me waiting eighteen months
And still I'm not allowed
And everytime you promise me :
"Not much longer now "

I have to put my whole world
In Your Hands
I'm gonna put my whole world
In Your Hands
In Your Hands
Listen to me, listen to me

Mister,
Mr ! You say you're trying
But don't you know my brother's dying
Clip In Your Hands

You say "It won't be long"
But why am I so cursed
For where I am born ?

You've got my whole world
In Your Hands
I've had to put my whole world
In Your Hands
I'm gonna put my whole world
In Your Hands
I've had to put my whole world
In Your Hands

In Your Hands "


Το θλιμμένο ψυγείο

Είμαι ένα ψυγείο. Δεν έχω κάτι το ιδιαίτερο. Είμαι άσπρο. Ένα άσπρο ψυγείο που δεν έχει τίποτα επάνω του. Ούτε γλυκούλικες φατσούλες ούτε χαζά μυνηματάκια κολλημένα με μαγνήτη. Μόνο τη μάρκα μου, ένα ελάχιστο αναγνωριστικό σημείο στην πόρτα μου, ξεθωριασμένο πια.

Είμαι σε μια γωνιά του δωματίου, πάντα όρθιο, ψηλό, αλύγιστο. Επιβλητικό. Αποστολή μου είναι να παραμένω ψυχρό μέσα μου, ανεξάρτητα απο τη θερμοκρασία γύρω μου. Να τοποθετείτε μέσα μου οτιδήποτε χρειάζεται ψύχος για να μείνει στην κατάσταση που θέλετε. Οι χαμηλές μου θερμοκρασίες ποικίλουν ανάλογα με τις ρυθμίσεις σας. Αυτός είναι και ο λόγος που βγάζω το χαρακτηριστικό μου βουητό μέσα στη νύχτα. Και τη μέρα το βγάζω αλλά ποτέ δεν κάνετε αρκετή ησυχία για να το ακούσετε. Είναι τα σωθικά μου που δουλέυουν, που παράγουν το κρύο μέσα μου. Όσο χαμηλότερη η θερμοκρασία που θέλετε να πετύχετε, τόσο περισσότερο θα γουργουρίζω. Είμαι το πιστό σας ψυγείο.

Οι περισσότεροι απο εσάς όταν ακούτε τη λέξη ψυγείο, σας έρχεται στο μυαλό μια εικόνα σαν εμένα (πιο μοντέρνα ίσως) με την πόρτα μου ανοιχτή και αμέτρητα λαχταριστά αγαθά να ακτινοβολούν τοποθετημένα με τάξη και χάρη στα ράφια μου. Αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου έτσι.

Συνήθως είμαι βρώμικο, με μαύρα στίγματα ανάμεσα στις πτυχές των ελαστικών μου. Με μια μικρή στάμπα απο σάλτσα που χύθηκε στο βάθος. Με υπολέιματα απο λάδι στον πάτο των συρταριών μου. Με ακάθαρτη υγρασία στα τοιχώματά μου. Με μυρωδιές απο ψάρι και φασόλια, ανάμεικτες με αυτές γλυκισμάτων, φέτας και σαλαμιού, σε μια χορωδία που αναδεύει το στομάχι.

Μα το κυριότερο: χωρίς φώς. Τα χρόνια της ζωής μου τα περνώ στο σκοτάδι. Το φώς μου ανάβει λίγο πριν ανοίξετε την πόρτα μου. Όλη την υπόλοιπη ζωή μου είμαι σκοτεινό. Νομίζετε πως όταν το παιδάκι πάρει το γάλα του και φύγει, ο χρόνος για μένα παγώνει σαν τη σόδα σας μέχρι τη στιγμή που θα ‘ρθείτε ξανά για να την πάρετε. Αλλά όχι, οι επισκέπτες μου έρχονται και φεύγουν, αφηνοντάς με για μεγάλα ενδιάμεσα διαστήματα κρύο και σκοτεινό.

Η πόρτα μου ανοίγει, το φώς μου ανάβει, βλέπω μια διερευνητική ή πεινασμένη φάτσα για λίγο, ή μπορεί να ακούσω δυό – τρείς φράσεις απο ένα τσακωμό, και ύστερα με ένα γδούπο ξαναγυρίζω στο σκοτάδι και τη σιωπή για ώρες. Μόνο μου με τις σκέψεις μου. Που όσο πάει λιγοστεύουν, παγώνουν πια κι αυτές.

Όχι λοιπόν δεν είμαι δελεαστικό, δεν είμαι πηγή χαράς, ούτε είμαι όπως στις διαφημίσεις μου. Είμαι πραγματικό. Είμαι ένα θλιμμένο ψυγείο.



Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Την θέρμη της φιλίας μας σε όσους αναζητούνται και διαφεύγουν (τα μοναπάτια μας θα διασταυρωθούν σε έναν ελεύθερο τόπο)

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤOΥΣ ΑΝΑΡΧΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΗΣ FAU



Στις 11 Δεκεμβρίου 2009, γερμανικό δικαστήριο απαγόρευσε στην αναρχοσυνδικαλιστική οργάνωση FAU (Ελεύθερο Σωματείο Εργατών-Εργατριών) τη χρήση του όρου “συνδικάτο” ή “σωματείο βάσης”, απαγορεύοντας με τον τρόπο αυτό τη λειτουργία της. Το γερμανικό κράτος, φοβούμενο την εξάπλωση της αδιαμεσολάβητης σύγκρουσης μεταξύ εργαζόμενων και αφεντικών αποφάσισε να καταστείλει τη δράση των αναρχοσυνδικαλιστών. Στην προσπάθειά του αυτή βρέθηκαν “αρωγοί και συμπαραστάτες” σοσιαλδημοκρατικά και αριστερά κόμματα καθώς και ελεγχόμενο από αυτά συνδικάτο.

Τα γεγονότα ξεκίνησαν με την απόφαση των εργαζόμενων στον κινηματογράφο Babylon, στο Βερολίνο, να φτιάξουν ένα εργατικό σωματείο και να οργανωθούν στη FAU (Freie Arbeiterinnen – und Arbeiter – Union) του Βερολίνου στις αρχές του Ιανουρίου του 2009. Πρέπει να σημειωθεί το ότι ο κινηματογράφος χρηματοδοτείται από το δήμο, ο οποίος διοικείται από τους σοσιαλδημοκράτες και το αριστερό κόμμα Die Linke, καθώς επίσης και το ότι η διοίκηση του κινηματογράφου (Grossman και Hackel) είναι μέλη του Die Linke.

Οι εργαζόμενοι αρχίζουν να μιλούν για τους άθλιους μισθούς, τις εξίσου άθλιες εργασιακές συνθήκες αλλά και για τις επιθέσεις που δέχεται το εργατικό συμβούλιο από τα αφεντικά. Οι πρώτες κινητοποιήσεις των εργαζόμενων ξεκινούν το Φεβρουάριο του 2009, κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ της Berlinale, μετά την άρνηση των αφεντικών για αύξηση μισθών, λόγω του υπερβολικού φόρτου εργασίας κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ. Το Μάϊο, ένας εργαζόμενος, μέλος της FAU, απολύεται λόγω της συμμετοχής του σε αυτές. Ξεκινούν νέες κινητοποιήσεις για την επαναπρόσληψή του.

Μέσα από τις τακτικές συναντήσεις τους, το 90% των εργαζόμενων στον κινηματογράφο συνδιαμορφώνει μια λίστα απαιτήσεων. Αρχές Ιουνίου, με τη συμμετοχή και της FAU, προτείνεται η νέα σύμβαση εργασίας στη διεύθυνση του κινηματογράφου. Η τελευταία αρνείται να διαπραγματευτεί. Οι εργαζόμενοι και μέλη της FAU ξεκινούν καθημερινές παρεμβάσεις πληροφόρησης έξω από τον κινηματογράφο ενημερώνοντας για την κατάσταση που επικρατεί.

Σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης των εργαζόμενων και συκοφάντησης των αναρχοσυνδικαλιστών, η διεύθυνση αναφέρει στους εργαζόμενους ότι η FAU παρακολουθείται στενά από Ομοσπονδιακό Γραφείο Προστασίας του Συντάγματος. Λίγο αργότερα προσπαθώντας να διασπάσει τους εργαζόμενους αποσπά πολλούς από αυτούς σε θυγατρική της εταιρία (θερινό σινεμά). Γρήγορα όμως ξεκινούν κι εκεί δράσεις .

Στα τέλη του Ιουνίου, η FAU κατηγορεί ευθέως την τοπική κυβέρνηση του Βερολίνου (σοσιαλδημοκράτες και αριστεροί του Die Linke) για την κατάσταση που επικρατεί στον κινηματογράφο. Καλεί σε μποϋκοτάρισμα του κινηματογράφου και οργανώνονται οι πρώτες δράσεις αλληλεγγύης. Τα κόμματα και η κυβέρνηση αρνούνται (αρχικά) να παρέμβουν στη διένεξη μεταξύ εργαζομένων και αφεντικών. Ασκούνται μηνύσεις σε μέλη της FAU για “παράνομη είσοδο” στο σινεμά και μοίρασμα φυλλαδίων. Η διεύθυνση καλείται ξανά για διαπραγματεύσεις και απειλείται με κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.

Στα τέλη Αυγούστου, το αριστερό κόμμα Die Linke δηλώνει ξανά ότι δεν μπορεί να παρέμβει στις διαπραγματεύσεις μεταξύ αφεντικών και εργαζόμενων. Παρασκηνιακά όμως συνδιαλέγεται με τα αφεντικά του κινηματογράφου και προσπαθεί να αναλάβει το ρόλο του διαμεσολαβητή, χωρίς ωστόσο να έχει μιλήσει ούτε με τη FAU ούτε με τους εργαζόμενους.

Αρχές Σεπτεμβρίου, κι ενώ ξεκινούν οι συνομιλίες για τον τοπικό προϋπολογισμό, η πίεση έχει αυξηθεί. Σε μια προσπάθεια αποσιώπησης του γεγονότος, υπονόμευσης και καπελώματος του αγώνα των εργαζόμενων το μεγαλύτερο συνδικάτο της Γερμανίας Ver.Di (ελέγχεται από σοσιαλδημοκράτες και αριστερούς) ανακοινώνει αιφνιδιαστικά την πρόθεση έναρξης διαπραγματεύσεων με τη διεύθυνση του κινηματογράφου (προς μεγάλη ανακούφιση της διεύθυνσης).

Στα μέσα Σεπτέμβρη το όλο θέμα έχει θαφτεί και τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί προβάλλουν την πρόταση του Ver.Di ως την καλύτερη λύση. Μέλη όμως του Ver.Di που εργάζονται στον κινηματογράφο δηλώνουν τη στήριξή τους στις απαιτήσεις της FAU-Βερολίνου. Δηλώνουν ομόφωνα ότι δεν επιθυμούν την μονοπώληση των διαπραγματεύσεων από το Ver.Di. Το αριστερό κόμμα Die Linke μοιράζει φυλλάδια στα οποία δηλώνει ότι δρα ως διαμεσολαβητής μεταξύ του Ver.Di και των αφεντικών, κάτι το οποίο αρνείται στη συνέχεια ο επικεφαλής διαπραγματευτής του Ver.Di, Köhn. Η άρνησή του φτάνει στο σημείο να κατηγορήσει δημόσια τη FAU ότι το μοίρασμα των φυλλαδίων ήταν δική της προβακάτσια. Οι διαμαρτυρίες έξω από το σινεμά, το μποϋκοτάζ και οι δράσεις αλληλεγγύης συνεχίζονται.

Στις αρχές Οκτωβρίου επιστρατεύεται το νομικό σκέλος της κρατικής καταστολής. Δικαστική απόφαση απαγορεύει στη FAU να καλεί σε μποϋκοτάζ του σινεμά, έπειτα από προσφυγή της διεύθυνσης, η οποία στηρίζει ότι η FAU δεν έχει τη δυνατότητα και το δικαίωμα διαπραγμάτευσης συμβάσεων. Την επόμενη μέρα το Ver.Di ανακοινώνει την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τη διεύθυνση. Ενώ οι διαμαρτυρίες συνεχίζονται έξω από το σινεμά, τα ¾ των εργαζόμενων υπογράφουν ξανά μια λίστα των απαιτήσεών τους στηρίζοντας τη FAU και καλώντας τον Köhn να σεβαστεί την απόφασή τους και να μην διαπραγματευτεί μόνος του τη σύμβαση. Η στάση της Ver.Di απέναντι στη FAU γίνεται πλέον ολοφάνερα εχθρική.

Ο δεύτερος γύρος διαπραγματεύσεων μεταξύ Ver.Di και διεύθυνσης καθυστερεί σημαντικά. Τελικά, στις 10 Δεκεμβρίου δίνονται στους εργαζόμενους οι αυξήσεις και τα περισσότερα από αυτά που απαιτούσε η FAU. Την επόμενη μέρα, στις 11 Δεκεμβρίου, το δικαστήριο απαγορεύει στη FAU να χρησιμοποιεί τον όρο “συνδικάτο” ή “σωματείο βάσης” επί ποινή χρηματικού προστίμου 250.000 ευρώ ή εξάμηνης φυλάκισης. Μια τέτοια δικαστική απόφαση ισοδυναμεί με απαγόρευση λειτουργίας της.

Είναι φανερό το ότι, κατά τη στιγμή που εντείνεται και γενικεύεται παγκοσμίως η επίθεση των αφεντικών στα εργασιακά κεκτημένα, το κράτος, συνεπικουρούμενο από τα αριστερά του δεκανίκια, προσπαθεί να καταστείλει κάθε αυτοοργανωμένη δράση αντίστασης και διεκδίκησης. Οι κάθε λογής εργατοπατέρες σπεύδουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο κράτος και τα αφεντικά, μέσω της διαμεσολάβησης και της διασφάλισης της κοινωνικής ειρήνης/εκεχειρίας. Η κατασταλτική δράση των κρατικά ελεγχόμενων συνδικάτων και των αριστερών κομμάτων συμπληρώνεται από τη δικαστική εξουσία που δε δίστασε να κηρύξει εκτός νόμου μια αναρχοσυνδικαλιστική οργάνωση. Να ακυρώσει τον αγώνα συνδικαλιστών που προτάσσουν την αυτοοργάνωση των εργαζόμενων και την άμεση δράση ως τρόπο πάλης και στοχεύουν στην κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς, στην καταστροφή του καπιταλισμού και του κράτους.

Στην περίπτωση που η απόφαση του δικαστηρίου τελεσιδικήσει, θα πρόκειται για την πρώτη απαγόρευση συνδικάτου στη Γερμανία μετά την εποχή του ναζιστικού καθεστώτος, δημιουργώντας ένα πολύ άσχημο προηγούμενο που δεν αφορά μόνο τους αναρχοσυνδικαλιστές.

Μέχρι τώρα έχουν διοργανωθεί πορείες και άλλες δράσεις αλληλεγγύης στη Γερμανία (Βερολίνο), στην Ισπανία (Μαδρίτη, Σαραγόσα, Βίγο), στη Σουηδία (Στοκχόλμη), στη Γαλλία (Παρίσι), στην Πολωνία (Βαρσοβία, Γκντανσκ, Πόζναν) και θα ακολουθήσουν κι άλλες. Ως ημέρες αλληλεγγύης στη FAU έχουν οριστεί οι 29 και 30/01/2010.



Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών για Ενιαίο Πολυμορφικό Κίνημα

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

ΠΡΟΒΟΛΗ ντοκυμαντέρ ΣΤΟ «ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ»,23/01/2010 στις 18:30μ.μ,ΕΞΑΡΧΕΙΑ

Το βιβλιοπωλείο-καφέ
«Εκτός των τειχών»
(Γραβιάς 10-12, Εξάρχεια)
σας προσκαλεί
το Σάββατο 23 Ιανουαρίου,
στις 6:30 το απόγευμα
στην προβολή του ντοκιμαντέρ
«Μνήμες Δεγκτζήδων»
της Μαρίας Πετρά.

Ξάνθη 2005.
Ένας ηλικιωμένος άντρας γύρω στα 80, παλιός δεγκτζής (καπνεργάτης) στο επάγγελμα, περιπλανιέται μέσα στους χώρους ενός παροπλισμένου καπνομάγαζου το οποίο σύντομα θα αλλάξει μορφή και λειτουργία. Αναζητώντας τις μνήμες τις δικές του, αναζητά και εικόνες της πόλης που χάθηκαν, μέσα από το «βίο» του βιομηχανικού μνημείου. Τις μνήμες του αυτές θα τις αποτυπώσει σʼ ένα γράμμα. Παραλήπτης, ο γιος του, αρχιτέκτονας σε γραφείο αρχιτεκτονικών μελετών το οποίο έχει αναλάβει τη «μετάλλαξη» του βιομηχανικού μνημείου σε πολιτιστικό κέντρο ποικίλων δραστηριοτήτων.

Το ντοκιμαντέρ επιχειρεί να αποτυπώσει τη χρονική «διαδρομή» ενός βιομηχανικού συγκροτήματος καπναποθηκών στην Ξάνθη, δίνοντας παράλληλα τη σκιαγράφηση των σημαντικότερων χρονικών στιγμών στην πορεία της πόλης από τα τέλη του 19ου μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα.

Πέρα από την περιγραφή των γεγονότων του παρελθόντος, στόχος του ντοκιμαντέρ είναι να θέσει ερωτήματα σχετικά με το κατά πόσο η «μνήμη» ενός βιομηχανικού συγκροτήματος εντάσσεται και φιλτράρεται στη συλλογική μνήμη της κοινωνίας που το περιβάλλει, καθώς επίσης και τους τρόπους και το βαθμό που αυτή η κοινωνία επιλέγει να επέμβει και να διαχειριστεί τα βιομηχανικά μνημεία, επαναπροσδιορίζοντας έτσι τη σχέση της με αυτά.

Μεγάλο τμήμα του σεναρίου της ταινίας βασίζεται στο βιβλίο του Στέφανου Ιωαννίδη «Οι Δεγκτζήδες και άλλα διηγήματα».

Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση
με την παρουσία και της σκηνοθέτριας.




από : Αντίσταση στις γειτονιές
Επειδή...το Κράτος δεν μπορεί παρά να σκοτώνει τους αντιστεκόμενους όλων των ηλικιών
Επειδή...οι μπάτσοι ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι κάτι άλλο από γουρούνια και δολοφόνοι
Επειδή...οι δικαστές πάντα θα φιλάνε τις κατουρημένες ποδιές των καθαρμάτων που τους χορήγησαν πανεπιστήμιο και καριέρα
Επειδή...Ζωή δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά συνεχή σύγκρουση με τις δυνάμεις που παράγουν θάνατο σε όλες τις μορφές του
Επειδή...το όνειρο των ανθρώπων το αποτελούν οι έμποροι,οι κομματάρχες,οι βιαστές,οι δημαγωγοί,οι ψηφοφόροι και οι καταναλωτές
Επειδή...δεν έχει νόημα η <<φαντασία>> που φιλοδοξεί να πάει στην εξουσία
...γι΄αυτό είμαστε υπερήφανοι που είμαστε...
******************(Α)ΝΑΡΧΙΚΟΙ******************

Άρης Βελουχιώτης

Άρης Βελουχιώτης

Che Guevara

Subcomandante MARCOS

Pancho Villa.

Emiliano Zapata

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

(ΟΔΟΔΕΙΚΤΗΣ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ)

1. ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ Ο ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ – Ο ΠΑΛΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΘΑΜΜΕΝΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΗ ΣΚΟΝΗ ΤΗΣ ΠΛΗΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

2. ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΑΠΕΚΔΥΟΜΕΘΑ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΑΣ ΔΕΡΜΑ – ΟΛΟΓΥΜΝΟΙ ΚΙ ΩΡΑΙΟΙ ΩΣ ΟΝΕΙΡΑ ΕΑΡΙΝΑ, ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΠΡΟΣ AYTO ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ ΑΚΟΜΑ

3. ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ – ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ

4. ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΙΡΙΔΙΖΟΥΣΕΣ ΠΟΜΦΟΛΥΓΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΜΑΣ – ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΤΟΠΟ ΝΑ ΑΠΟΙΚΗΣΟΥΜΕ

5. ΠΥΡΠΟΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΕΦΥΡΕΣ “ΠΑΡΕΛΘΟΝ” ΚΑΙ “ΜΕΛΛΟΝ” – ΔΕΝ ΜΑ΄Σ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ – ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΜΕΤΕΩΡΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΟΥ “ΤΩΡΑ”

6. ΛΕΞΕΙΣ-ΜΟΛΟΤΩΦ ΣΚΑΝΕ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΚΑΙ ΠΥΡΠΟΛΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ – ΠΡΟΣΟΧΗ! ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΛΕΚΤΑ ΑΠ’ ΤΗ ΒΕΝΖΙΝΗ

7. ΘΡΥΜΜΑΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ ΤΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ – ΚΑΙΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΦΥΛΑΚΙΖΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ

8. ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΑ ΜΑΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΓΑΝΤΙΑ ΚΛΑΔΙΑ –ΔΕΣΤΕ! ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝΟΥΝ ΣΧΟΙΝΙΑ – ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΥΝΙΑ – ΓΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΚΡΕΜΟΥΝ ΕΝΑΝ ΧΟΝΤΡΟ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ

9. ΠΩ΄Σ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΝΑ ΔΙΚΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΘΩΩΤΗΤΑ; – Η ΑΘΩΩΤΗΤΑ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΣΕ ΑΧΡΗΣΤΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

10. ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΕΡΕΤΡΑ – Η ΤΑΞΗ, ΤΑ ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΟΥΣ

11. ΔΕΣΤΕ! – ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΜΑΣ ΕΓΙΝΑΝ ΦΛΟΓΕΣ! ΨΗΛΑΦΟΥΝ ΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ

12. ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΑΦΟ – ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΣΤΥΛΟ

13. Η “ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ” ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΠΡΟΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ – ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΧΙΖΕΙ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΟΥ – ΤΑ ΣΤΗΘΗ ΤΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΤΟΥΝ – ΣΤΗ ΘΕΑ ΤΟΥ ΑΙΔΟΙΟΥ ΤΟΥ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΥΠΟΧΩΡΟΥΝ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΤΕΣ

14. ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΕΝΟΜΥΑΛΟΥΣ: ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΑΣ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ – ΑΦΗΣΤΕ ΚΕΝΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΑΣ, ΝΑ ’ΡΘΟΥΝ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΝΑ ΦΩΛΙΑΣΟΥΝ. ΝΑ ’ΡΘΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΑΝΟΙΞΗ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ!

15. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ: ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ – ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ – ΤΩΡΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ – ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ

16. ΜΕ ΒΟΓΓΗΤΑ, ΣΚΟΤΑΔΙΑ, ΔΑΚΡΥΑ, ΚΡΟΤΟΥΣ, ΚΡΑΥΓΕΣ, ΛΑΜΨΕΙΣ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Θ’ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΙΟ ΤΡΥΦΕΡΟ, “Σ’ ΑΓΑΠΩ”

17. ΜΕ ΤΑ ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΛΙΑΧΤΩΝ ΜΑΣ, Ο ΑΝΕΜΟΣ ΡΑΒΕΙ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

18. ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ – ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ – ΓΙΑΤΙ Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΣΤΕ, ΑΥΤΟ ΑΝΑΠΟΤΡΕΠΤΑ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ

19. ΦΟΒΑΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ΄ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΤΕ – ΕΙΣΤΕ ΕΝΑ ΑΝΟΥΣΙΟ ΟΝΕΙΡΟ – ΜΟΛΙΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΘΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙΤΕ ΣΑΝ ΠΡΩΙΝΗ ΟΜΙΧΛΗ – Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΑΚΟΜΑ

20. ΘΑ ’ΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΤΙ ΜΑ΄Σ ΧΡΗΣΙΜΕΥΑΝ

21. ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΑΠΑΞ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ: Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ – ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗΝ (ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ) – Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΡΟΥΦΑΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΜΑΣ – ΛΕΗΛΑΤΕΙ ΤΗ ΖΩΗ

22. ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟ, ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ! ΕΜΦΑΝΙΣΤΕ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΝΟΙΓΟΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΒΛΕΦΑΡΑ

23. ΖΩ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΩ ΚΟΣΜΟΥΣ – Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Ή ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗ, Ή ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ

24. ΔΕΣΤΕ! ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΚΑΠΝΟΥΣ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΓΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΥΡΠΟΛΗΜΕΝΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ, Η ΣΕΛΗΝΗ ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ ΑΤΑΡΑΧΗ – ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΤΕΙΤΕ! ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΚΡΟΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ, ΜΙΑ ΑΠΟΚΟΣΜΗ ΜΕΛΩΔΙΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ

25. ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΕΝΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΙΣ ΒΡΩΜΙΚΕΣ ΚΟΥΒΕΡΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΙΑΣ, ΔΕΝ ΕΥΡΙΣΚΑ ΛΟΓΟ ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ ΑΠ’ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ – ΞΑΦΝΙΚΑ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΠΕΤΑΧΤΗΚΑ ΟΡΘΙΟΣ

26. ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΕΧΕΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ – ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΖΕΙ


ο αγώνας ενάντια στην λήθη είναι αγώνας ενάντια στην εξουσία (Α)

ο αγώνας ενάντια στην λήθη είναι αγώνας ενάντια στην εξουσία (Α)

"ΦΑΝΤΑΖΕΤΕ ΩΡΑΙΟΙ ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ ΜΕΣ ΣΤΑ ΧΡΕΗ... ...ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ"

"ΦΑΝΤΑΖΕΤΕ ΩΡΑΙΟΙ ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ ΜΕΣ ΣΤΑ ΧΡΕΗ... ...ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ"

Θα ΜΑΣ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΜΟΝΟ η ΛΕΥΤΕΡΙΑ ! ! !