«Εχω δει την ταινία «Το εξπρές του μεσονυκτίου» και μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως αυτά που έζησα εγώ στα μπουντρούμια της Μπανγκόκ ήταν πολύ χειρότερα» δήλωσε ο ομογενής δημοσιογράφος και συγγραφέας Χάρης Νικολαΐδης, φανερά εξαντλημένος αλλά και ανακουφισμένος που ο εφιάλτης του στο κάτεργο της Ταϊλάνδης τελείωσε με την επιστροφή του στη Μελβούρνη.
«Ακόμα νιώθω τις αλυσίδες στα χέρια και τα πόδια μου», λέει ο ομογενής δημοσιογράφος και συγγραφέας Χάρης Νικολαΐδης, μια εβδομάδα μετά την απελευθέρωσή του από φυλακή της Μπανγκόκ, όπου υπήρχαν άλλοι 20.000 κρατούμενοι, «Οι περισσότεροι κρατούμενοι ήταν βαρυποινίτες.
Δολοφόνοι, βιαστές, έμποροι όπλων», λέει και συνεχίζει: «Σε κάθε κελί στοιβαγμένα από 60 έως και 90 άτομα. Δεν υπήρχε χώρος ούτε για όρθιος. Βρωμιά παντού. Το κελί είχε μια τουαλέτα. Μια τρύπα στο έδαφος, χωρίς εξαερισμό.
Κοιμόμουν με μια μάσκα, για να μην προσβληθώ από φυματίωση ή πνευμονία». Ο Χάρης Νικολαΐδης είπε πως αρκετές φορές κρατούμενοι πέθαιναν στο κελί τους. «Τουλάχιστον δώδεκα άτομα πέθαναν στο δικό μου κελί», ανέφερε, ενώ είπε πως οι φύλακες έδερναν κρατούμενους με μακριά, χοντρά ξύλα. Η ημέρα που του απονεμήθηκε χάρη θα του μείνει αξέχαστη, λέει και θυμάται ότι το συγκεκριμένο πρωί έπεσε μέσα σε ένα βόθρο με ακαθαρσίες.
Λίγο αργότερα, ενημερώθηκε ότι θα αποφυλακιστεί. «Πριν προλάβω να συνέλθω, μου λένε πως η μάνα μου έπαθε εγκεφαλικό και νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση», προσθέτει. O Χάρης Νικολαϊδης σκέφτεται να γράψει βιβλίο, όπου θα εξιστορεί τον «εφιάλτη» που έζησε στις φυλακές της Μπανγκόκ.
Πρόσθεσε όμως ότι θέλει να του περάσει ο «θυμός», εκφράζοντας την ελπίδα «κανένας άλλος Αυστραλός να μην χρειαστεί να υποστεί δοκιμασία» σαν αυτήν που πέρασε ο ίδιος τους τελευταίους πεντέμισι μήνες. «Θέλω το βιβλίο αυτό να μην έχει ρατσιστική χροιά. Όντως, έζησα έναν εφιάλτη εξαιτίας κάποιων ακραίων καταστάσεων και ειδικών συνθηκών, αλλά θέλω να υπογραμμίσω ότι οι Ταϊλανδοί είναι ευγενικός, φιλόξενος, ζεστός λαός και τους αγαπώ».
Βασιλική χάρη
Την περασμένη Πέμπτη, ο Χάρης ενημερώθηκε για την απονομή χάριτος από τον βασιλιά: «Η ημέρα αυτή θα μου μείνει αξέχαστη» λέει και εξηγεί: «Το πρωί είχα μια φοβερή ατυχία. Επεσα μέσα σε έναν βόθρο. Πάτησα σε κάποια ξύλα που ήταν σάπια και έπεσα μέσα στις ακαθαρσίες. Παρά λίγο να πνιγώ μέσα στη βρομιά.
Λίγο αργότερα, μου αναγγέλλουν ότι θα αποφυλακιστώ. Και πριν προλάβω να συνέλθω από την ξαφνική χαρά μου, με ενημερώνουν πως η μάνα μου έπαθε εγκεφαλικό και νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση. Εκλαιγα επί οκτώ ώρες».
Από το αεροδρόμιο της Μελβούρνης πήγε κατ’ ευθείαν στο ίδρυμα όπου νοσηλεύεται η μητέρα του Δέσποινα Νικολαΐδη, η οποία προφανώς μην αντέχοντας στις δοκιμασίες των τελευταίων έξι μηνών υπέστη το επεισόδιο. «Η μητέρα μου δεν μπορεί να μιλήσει. Δεν ξέρουμε αν καταλαβαίνει καλά καλά τι γίνεται γύρω της» μας είπε ο Φώτης Νικολαΐδης, αδελφός του Χάρη, προσθέτοντας: «Θα δούμε τώρα αν θα γνωρίσει τον Χάρη». Φυσικά και τον γνώρισε.
Με το που την πλησίασε, καυτά δάκρυα άρχισαν να τρέχουν στα μάγουλα της κυρα-Δέσποινας. Δεν μπορούσε όμως να του μιλήσει, παρά μόνο έλεγε «ναι, ναι, αγόρι μου». Συνέχεια! Ο Χάρης την κρατούσε επί ώρες στην αγκαλιά του και τη χάιδευε. «Θέλω να την ξαναδώ όπως ήταν πριν» μας είπε, ενώ ο πατέρας του Σωκράτης εξέφρασε την ευχή η επιστροφή του γιου του να βοηθήσει και στην αποκατάσταση της υγείας της συντρόφου του.
Η επιστροφή «Είμαι ευτυχισμένος, ζαλισμένος και δεν το πιστεύω ακόμα πως είμαι ελεύθερος και πίσω στη Μελβούρνη» δήλωσε μετά την απελευθέρωσή του. Η υποδοχή του στο αεροδρόμιο της πόλης ήταν ιδιαίτερα συγκινητική και η επιστροφή του ήταν πρώτο θέμα στα αυστραλιανά αλλά και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Με δάκρυα στα μάτια τον υποδέχθηκαν ο πατέρας του Σωκράτης και ο αδελφός του Φώτης. Ο Χάρης Νικολαΐδης ευχαρίστησε τον αυστραλιανό λαό και τα μέσα ενημέρωσης για τη συμπαράστασή τους όλο αυτό το διάστημα που «ζούσε έναν εφιάλτη».
Μιλώντας στους δημοσιογράφους τόνισε με έμφαση ότι ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η συμπαράσταση και από την Ελλάδα και την Κύπρο. «Τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, τα κυπριακά, ο λαός της Ελλάδας και της Κύπρου, ο απανταχού Ελληνισμός αλλά και ο πολιτικός κόσμος των δύο χωρών μου συμπαραστάθηκαν. Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν και η συμπαράσταση της ομογένειας της Αυστραλίας. Δεν έχω λόγια για να εκφράσω τις ευχαριστίες μου και την ευγνωμοσύνη μου» είπε. Ο ίδιος εξήγησε ότι στη φυλακή δεν απελπίστηκε ποτέ. «Ναι, στέγνωσαν τα δάκρυά μου, αλλά ποτέ δεν στέγνωσα από ελπίδα και αγάπη» ανέφερε.
Ο πατέρας του Σωκράτης Νικολαΐδης δήλωσε πως αισθάνθηκε σαν να αναστήθηκε: «Ολους αυτούς τους μήνες ήμουν ζωντανός-νεκρός. Ελπίζω η επιστροφή του Χάρη να συμβάλει και στην αποκατάσταση της υγείας της μητέρας του» είπε. Ο αδελφός του Χάρη Νικολαΐδη, ο Φώτης, συμπλήρωσε ότι όλη η οικογένεια έζησε έναν εφιάλτη εδώ και έξι μήνες: «Αισθανόμαστε μεγάλη ανακούφιση» είπε και πρόσθεσε ότι ο Χάρης θα πρέπει τώρα να κοιτάξει την υγεία του, γιατί οι συνθήκες κράτησής του «είχαν τις επιπτώσεις τους».
Θα γράψει βιβλίο, αλλά «να περάσει πρώτα ο θυμός»
O Χάρης Νικολαΐδης σκέφτεται να γράψει ένα βιβλίο, όπου θα εξιστορεί τον εφιάλτη που έζησε στις φυλακές της Μπανγκόκ. Μας είπε όμως ότι θέλει να του περάσει πρώτα ο «θυμός», εκφράζοντας την ευχή «κανένας άλλος Αυστραλός ή Ελληνας να μη χρειαστεί να περάσει τέτοια δοκιμασία σαν αυτήν που εγώ έζησα τους τελευταίους πεντέμισι μήνες».
«Οντως, έζησα έναν απερίγραπτο εφιάλτη εξαιτίας κάποιων ακραίων καταστάσεων και ειδικών συνθηκών, αλλά θέλω να υπογραμμίσω ότι οι Ταϊλανδοί σαν λαός είναι ευγενικός, φιλόξενος, ζεστός και τους αγαπώ». Ο ίδιος κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο της Μελβούρνης υπογράμμισε ότι χωρίς τη συμπαράσταση της φίλης του Τζιντάνα, που τον συνόδευσε πίσω στην Αυστραλία, ίσως και να μην τα κατάφερνε. «Για μένα η Τζιντάνα υπήρξε ένας βράχος που με στήριζε» είπε χαρακτηριστικά. Ως γνωστόν, ο βασιλιάς της Ταϊλάνδης έκανε δεκτό το αίτημα του ομογενή συγγραφέα και δημοσιογράφου Χάρη Νικολαΐδη για απονομή βασιλικής χάριτος.
Του το ανακοίνωσαν αφού τον έβαλαν πρώτα να γονατίσει μπροστά στη φωτογραφία του μεγαλειότατου που (υποτίθεται) ότι πρόσβαλε με το βιβλίο του. Πριν από έναν μήνα, ο Χάρης Νικολαΐδης είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση τριών ετών για μια αναφορά λίγων αράδων στο μυθιστόρημά του «Verisimilitude» («Αληθοφάνεια») που πούλησε μόνον επτά αντίγραφα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου