Συμμορίες Συνείδησης-Εξτρεμιστές Περάματος-Ανάληψη Ευθύνης

Ανάληψη Ευθύνης

ΧΡΕΩΣΕ ΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ
ΜΕΡΟΣ 2ο: Ο ΚΑΡΒΟΥΝΙΑΡΗΣ

Κι όμως, κάποιοι επιμένουν, παίρνουν τα όπλα τους και συνεχίζουν να επιτίθονται. Κρύβονται, ζυγίζουν την κατάσταση και ύστερα ποιοι; Τους είδατε; Πως ήταν; Τί θράσσος!

Ναι λοιπόν, το θράσος είναι ο σύμβουλός μας. Το θράσος, η τρέλα, η λύσσα, το μίσος, η συνείδηση.

Κυρίως η συνείδηση...

Όλα αυτά τα ωραία μας κάνουν να ζούμε.

Έτσι για άλλη μια φορά, για άλλη μια νύχτα ακολουθεί άλλη μια επέμβασή μας στην μητρόπολη, επέμβαση έκτακτης χειρουργικής ακρίβειας. Μια επέλαση που την είχαμε υποσχεθεί. Μια επέλαση που ακολούθησε πολλές προηγούμενες που μετά το Δεκέμβριο η κατα την διάρκειά του άφησαν ανεξίτηλα τα αποτυπώματά τους στο νέο αντάρτικο πόλης που διαμορφώνεται.

Μια επέλαση με δυο καμμένα τραίνα στην οπισθοχώρηση.

Είναι που μας αρέσουν τέτοιου είδους "μικρές επελάσεις" όπως και νά ΄χει. Είναι που στον πόλεμο αυτόν, το σαμποτάζ θα επανακτήσει τη θέση που του αρμόζει. Η δολιοφθορά από τα μετόπισθεν, μιας εγκατάστασης κοινής χρήσης, είναι η απόδειξη ότι πολλά μπορούν να γίνουν.

Ξεπαστρέψαμε λοιπόν δυο συρμούς του ΗΣΑΠ, δημιουργώντας αναστάτωση. Δεν είχαμε κανέναν ενδοιασμό να σαμποτάρουμε την διαδρομή όσων συμφιλιώνονται με την αποστειρωμένη μετακίνηση από και προς τις δουλειές τους, από και προς τα σπίτια τους, από και προς την διασκέδασή τους. Ίσως έτσι χαθεί το ψαρίσιο βλέμμα της απάθειας και της αδιαφορίας από τα πρόσωπά τους και αντικατασταθεί με ενεργητικά και ανήσυχα βλέμματα.

Όσα εργοτάξια κι αν στήσουν, η ασφάλεια στις μεταφορές πλέον θα είναι αμφίβολη. Η ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων σαν μεταφερόμενα εμπορεύματα, θα μετατατραπεί σε ελεύθερη διακίνηση ανασφάλειας στα κέντρα διοίκησης εντολών στην μητρόπολη.

Στέλνουμε στην Κωνσταντίνα Κούνεβα τις καλύτερες ευχές μας και τον σεβασμό μας για την αξιοπρεπή στάση που έχει κρατήσει απέναντι στους τυμβωρύχους της πολιτικής που ήθελαν να την εξαργυρώσουν με μια θέση στα ευρωψηφοδέλτιά τους. Σε αντίθεση με την δουλοπρεπή μιζέρια της πλειοψηφίας των συναδέλφων της, ύψωσε το ανάστημά της έστω και στα πλαίσια του ρεφορμιστικού συνδικαλισμού. Ας γίνει η απόπειρα σε βάρος της, από τα πληρωμένα καθήκια της ΟΙΚΟΜΕΤ με την συνενοχή των στελεχών του ΗΣΑΠ, παράδειγμα πως οι αιτηματικές διεκδικήσεις στο λίγο που ενδέχεται να καθίστανται επικίνδυνες, πληρώνονται στο δεκαπλάσιο από τα καθάρματα της κάθε εργοδοσίας. Οι νόμιμες διεκδικήσεις των εργαζομένων από το κάθε αφεντικό δεν αντιμπετωπίζονται πάντοντε εξίσου νόμιμα.

Γιατί λοιπόν υπάρχει ακόμα ο παραμικρός δισταγμός να εγκαταλείψουμε εμείς πρώτοι τη νόμιμη οδό οριστικά και αμετάκλητα; Πόσο ακόμα θυματοποίηση θα "παίξει"; Πόσο ακόμα θα ικανοποιείται ο κόσμος με αυτές τις μιμκρές παραχωρήσεις που μπορούν να κερδίσουν ακόμα τα πιο τίμια και μαχητικά συνδικάτα βάσης; Γιατί άλλωστε να συμφιλιωθούμε με τον συνδικαλισμό στην εργασίακαι να μην αρνηθούμε την ίδια την εργασία μια και καλή; Εμείς, όπως και άλλα αποφασισμένα συντρόφια δεν θα περιμένουμε την επόμενη "Κωνστανίνα" για να τσακίσουμε τα αφεντικά, για να τους χτυπήσουμε, να τους στήσουμε ενέδρες να τους κάψουμε τα αυτοκίνητα, να απαλλοτροιώσουμε τις εταιρείες τους, για να τους κάνουμε να τρέχουνε και να μην φτάνουν. Το κάλεσμα είναι ανοικτό για κάθε ενδιαφερόμενο.

Συνδικαλίζουμε την καταστροφή και όχι τα δικαιώματά μας. Αυτά έχουν γίνει στάχτες προ καιρού, μαζί με τις κάρτες εργασίας μας.

Ακόμα ευελπιστούμέ να προκλήθηκαν ικανά ψυχολογικά προβλήματα στους σεκιουριτάδες του ΗΣΑΠ τέτοια που να το σκεφτούν καλά αυτοί και τα φιλαράκια τους οι ελεγκτές πριν ξανατσαμπουκαλευτούν σε όσους δεν συμμορφώνονται με τον καθωσπρεπισμό του επιβατικού κοινού. Επιπλέον, αν ο κάθε σεκιουριτάς θεωρεί πως όποια φθορά στα τρένα αξίζει ηρωισμούς, του δείξαμε τι θα πει πραγματική φθορά. Αντίστοιχα τα αλάνια που τρυπώνουν στις στοές ζωγραφίζοντας τα βαγόνια ας εκτιμήσουν ότι καλά είναι βαμμένα τραίνα - τα καμμένα όμως ακόμα καλύτερα.

Το Σεπτέμβριο που μας πέρασε ένας γνωστός από τα παλιά, ο Barns, έκανε το τελευταίο του προσωπικό δρομολόγιο στις γραμμές του τραίνου στα Άνω Πατήσια κατά την διάρκεια σαμποτάζ στις εγκαταστάσεις του ΗΣΑΠ.

Το παράνομο γκράφιτι στους τοίχους, στα τραίνα, στους σταθμούς, το ξύλο στους σεκιουριτάδες και τα φασιστάκια και γενικά η κουλτούρα του δρόμου είναι τα γκέτο από όπου μπορούν να ξεπηδήσουν και να οργανωθούν εξτρεμιστικές επαναστατικές ομάδες έτοιμες για την επίθεση. Από εδώ που είμαστε στέλνουμε το χαιρετισμό μας στην ψυχή του όπου κι αν αυτή αλητεύει.

Τέλος, αφιερώνουμε το χτύπημά μας στον Γάλλο σύντροφο Ζουλιέν Κουπάτ, φυλακισμένο ως εμπλεκόμενος στα σαμποτάζ των εθνικών σιδηροδρομικών δικτύων στην Γαλλία τον περασμένο Νοέμβριο.

Στο προηγούμενο χτύπημά μας στις εγκαταστάσεις των μπάτσων στην Νέα Φιλαδέλφεια είχαμε προσκαλέσει όσες οργανωμένες ομάδες επιθυμούν να συμμετάσχουμε όλοι μαζί στο λυσσασμένο αντάρτικο πόλης. Υπήρξαν αρκετές απαντήσεις, κάτι που προμηνύει ότι το 2009 θα υπάρξουν σημαντικές εξελίξεις σε αυτήν την κατεύθυνση.

Εμείς από την πλευρά μας καταθέτουμε ότι θα κάνουμε ότι μπορούμε. Για αυτό λοιπόν φέτος τις απόκριες αντί για τον καρνάβαλο κάψαμε δυο τραίνα. Την επόμενη φορά ίσως τα πετάξουμε και στην θάλασσα.

ΥΓ1: Αναμένουμε την επανεμφάνιση του γνωστού τυφλοπόντικα των βιομηχάνων να κάνει ευγενικές δηλώσεις στα κανάλια για τους απαγωγείς του ειδικά τώρα που ο ένας κυκλοφορεί ελεύθερος. Καλή λευτεριά΄Βασίλη όπου κι αν είσαι.

ΥΓ2: Ξεκαθαρίζουμε πριν βιαστεί ο οποιοσδήποτε να ανοίξει το στόμα του, μιλώντας για κίνδυνο ανθρώπινης ζωής, ότι επιλέξαμε συνειδητά το τελευταίο δρομολόγιο της διαδρομής, και απομακρύναμε όλους τους επιβάτες και το προσωπικό του σταθμού.

ΥΓ3: Στέλνουμε τους επαναστατικούς μας χαιρετισμούς στα συντρόφια στα Χανιά, στις Σέρρες,στι βόλο, στην Ξάνθη, στην Καβάλλα, στα Γιάννενα και στο Ηράκλειο, όπου παρά τις δύσκολες συνθήκες τις επαρχίας αναδυκνείουν με τις εμπρηστικές επιθέσεις τους ότι το νέο λυσσασμένο αντάρτικο πόλης είναι εφικτό παντού.

Συμμορίες Συνείδησης / Εξτρεμιστές Περάματος.