"ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ"

Σύντροφοι/ισσες και φίλοι/ες

Έχει γραφεί ότι «ο άνθρωπος γνωρίζει πολύ περισσότερα πράγματα απ’ αυτά που μπορεί να κατανοήσει». Και ίσως όχι άδικα, αν κρίνουμε εκτός των άλλων από την πληθώρα των πρόθυμων αριστερών που πασχίζουν κατά τα άλλα να πείσουν ότι κατανοούν τα αίτια της κοινωνικής εξέγερσης του Δεκέμβρη. Όμως η άγνοια πολλές φορές είναι δύσκολο να διαχωριστεί από την κουτοπονηριά της κάθε πολιτικής.

Ήταν λοιπόν η πρόσφατη εξέγερση απλά μια ένδειξη της παθολογίας του πολιτικού συστήματος, που τελικά θα σπρωχτεί έστω μ’ αυτόν τον τρόπο στον εκδημοκρατισμό της «δημόσιας ζωής»;

Ήταν απλά ένα νεανικό ξέσπασμα που έτυχε της κοινωνικής συναίνεσης λόγω της «λαϊκής» εξουσιοδότησης στους νέους να παλεύουν εσαεί για ένα «πραγματικά δημοκρατικό αύριο»;

Μήπως έτσι εξηγείται και η καθολική «υπέρβαση» των λεγόμενων αποδεκτών κινηματικών μορφών δράσης και η άνευ προηγουμένου εξάπλωση της εξέγερσης;

Αν συνταχθεί κάποιος μ’ όλα αυτά γρήγορα θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η επρόκειτο απλά για μια «συγκρουσιακή» αντιπολίτευση που ρίχνει ένα φως στο τούνελ των εξουσιαστικών αδιεξόδων και καλύπτει μαχητικά την κοινωνική δυσαρέσκεια που διαρκώς φουντώνει.

Όμως οι κοινωνικές εξεγέρσεις δεν πραγματοποιούνται σε αποστειρωμένα εργαστήρια αριστερών πειραμάτων για την «υπέρβαση του δικομματισμού», ούτε ο χαρακτήρας της πρόσφατης μπορεί να διαπλαστεί εκ των υστέρων σαν την πλαστελίνη για να χωρέσει σε προεκλογικά προγράμματα της αριστεράς των κινημάτων.

Ως αναρχικοί ούτε μια στιγμή δεν διανοηθήκαμε να οικειοποιηθούμε τα πρόσφατα γεγονότα. Αντιλαμβανόμαστε όμως γιατί αποσιωπούνται συστηματικά οι αναρχικές απόψεις και πρακτικές ή ποιους εξυπηρετεί να τσουβαλιάζονται οι αναρχικοί ως κάποιοι ακόμα «πολιτικά συγκροτημένα ακτιβιστές». Και είναι αλήθεια βολικό όσοι συνέβαλαν ή συμμετείχαν να χαρακτηρίζονται στο σύνολο τους απλά ως οργισμένοι ή αηδιασμένοι από το τωρινό «σάπιο» σύστημα διακυβέρνησης και τους εκπροσώπους του.

Το ίδιο βολική αποδεικνύεται για την εξουσία η ομογενοποίηση κάθε έκφρασης παραβατικότητας ή παρανομίας ή εκδηλώσεις θιασωτών της «τεχνητής έντασης» γενικά και αόριστα με την «τυφλή» βία των εξεγερμένων. Από τους διαχωρισμούς στην ομογενοποίηση.

Παλιά μου τέχνη κόσκινο για τους εξουσιαστές.

Στα δύσκολα, βέβαια, υπάρχουν και οι «ειδικές» υπηρεσίες, κατά κόσμον μυστικές, που φαίνονται αποφασισμένες να συνδράμουν καταλλήλως με δολοφονικές επιθέσεις, όπως η τελευταία ενάντια στο Στέκι Μεταναστών κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης για τον στρατό. Τα μηνύματα πολλά και οι αποδέκτες το ίδιο, αλλά οι κατατεθειμένες εξηγήσεις λειψές.

Γιατί όσο και αν είναι σωστό ότι μια μεγάλη φωτιά σβήνεται με έκρηξη, όταν αυτή ενδέχεται σοβαρά να είναι πολύνεκρη μάλλον φανερώνονται άλλου είδους σχεδιασμοί. Δύσκολοι και επικίνδυνοι καιροί για μαθητευόμενους μάγους της «στρατηγικής της έντασης», που επιμένουν να αγνοούν (;) ότι το κράτος ήταν και παραμένει ο μαέστρος της, αλλά και ο πρώτος διδάξας περί αυτήν. Και δυστυχώς όταν το γεγονός αυτό γίνεται αντιληπτό αργοπορημένα, οι συνέπειες πολλαπλασιάζονται. Και τότε το «κάλλιο αργά παρά ποτέ» είναι μια ρήση άνευ ουσίας.

Με αυτό το φύλλο η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ μπαίνει αισίως στον όγδοο χρόνο, χρονικό διάστημα που άλλοτε μοιάζει με μια ανάσα και άλλοτε μ’ ένα ακόμα πολύχρονο, επίμονο, επίπονο ταξίδι. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ.

Ο Κύκλος Σύνταξης της αναρχικής εφημερίδας ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ



ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Ο ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ της «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ» και η ΚΥΒΕΡΝΩΣΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ



ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΕΣ ΜΕΡΕΣ

Μια ιστορία από το «παρελθόν», Ντάνος Κρυστάλλης



ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ ΘΕΩΡΗΣΗΣ

Περί πράξης ή οι παρενέργειες του ακτιβισμού



Ειδήσεις από Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Ιράκ



Εμείς οι Αναρχικοί

(Σχετικά με την FAI)



Τα «αντισημιτικά» σκιάχτρα στην υπηρεσία του Σιωνιστικού Γολιάθ



Η CIA και τα ναρκωτικά



Η Πυρηνική Ενέργεια είναι Πράσινη

http://www.anarchy.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=262&Itemid=1

www.anarchy.gr/