ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ (ίσως και αναιΡΕΙ)

Η Λιβύη σε αδιέξοδο από το «πείσμα της καμήλας»

Χωρίς φως παραμένει το τούνελ της κρίσης στην αιματοκυλισμένη Λιβύη. Επί 40 έτη στην εξουσία της χώρας, ο Μοαμάρ Καντάφι δείχνει να μην υπολογίζει τίποτα μπροστά στη διατήρηση του θώκου του. Ο διεθνολόγος Αλέξανδος Κούτσης εστιάζει στον «πονοκέφαλο» της Δύσης, στο ρόλο του πετρελαίου και στο ανέκδοτο με το Μουμπάρακ το οποίο αποτυπώνει τη ματαιοδοξία μακρόπνοων ηγετών. Ακολουθεί η ανάλυση στο tvxs.gr.

Ποιες είναι σήμερα (Παρασκευή) οι πιθανές διέξοδοι από την κρίση στη Λιβύη;

Αυτή είναι μία δύσκολη απάντηση, δεδομένου ότι ο Καντάφι χαρακτηρίζεται από το «πείσμα της καμήλας». Δεν πρόκειται να αποχωρήσει οικειοθελώς. Και μάλιστα είναι διατεθειμένος να αιματοκυλίσει τη χώρα ακόμη περισσότερο, προκειμένου να εξοντώσει τους αντιπάλους του.

Παράλληλα, στη Λιβύη δεν υπάρχει θεσμός ο οποίος θα μπορούσε να τον εκτοπίσει. Στην Αίγυπτο υπήρχε ο στρατός, ο οποίος αναγκάστηκε να αναλάβει την απομάκρυνση του Μουμπάρακ από την εξουσία. O λαός τον δέχτηκε ως έναν προσωρινό αντικαταστάτη. Ο Καντάφι όμως είχε φροντίσει εδώ και 40 χρόνια να στερήσει από το στρατό εξουσίες που θα τον καθιστούσαν ισχυρό και απειλητικό. Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας είναι σήμερα υπό το δικό του έλεγχο.

Όπως περιγράφετε την κατάσταση, δεν αποκλείεται να κρατηθεί τελικά στην εξουσία ο Καντάφι.

Είναι μία πιθανή εκδοχή. Τώρα, τι θα προκύψει αν παραμείνει, ποια κατάσταση θα διαμορφώσει ένας ενδεχόμενος διεθνής αποκλεισμός του -αν και ο παράγοντας του πετρελαίου είναι καθοριστικός- ή αν ο ίδιος θα κρατηθεί στην εξουσία προσωρινά και στη συνέχεια θα αποσυρθεί για να τον διαδεχθεί ο γιος του, είναι εξελίξεις τις οποίες δεν μπορούμε να προβλέψουμε.

Πώς ερμηνεύετε τη στάση των δυτικών χωρών και σε ποιο βαθμό θεωρείτε ότι αυτή μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις; Αναφερθήκατε ήδη και στο ζήτημα της πετρελαϊκής εξάρτησης.

Πράγματι, κυρίως η Ευρώπη είναι εξαρτημένη από τα αποθέματα πετρελαίου της Λιβύης τα οποία μάλιστα είναι πολύ καλής ποιότητας. Και οι ΗΠΑ εμπλέκονται ωστόσο έχουν εναλλακτικές στην Αφρική, όπως η Νιγηρία, η Αγκόλα κλπ.

Η Δύση, όπως και στην περίπτωση της Αιγύπτου, βρέθηκε μπροστά σε μια πολύ μεγάλη έκπληξη. Μην ξεχνάμε πώς ξεκίνησε η όλη υπόθεση. Συνελήφθη δικηγόρος ο οποίος είχε αναλάβει την έρευνα και την κατηγορία ότι κατά τη διάρκεια εξεγέρσεων στις φυλακές το 1996 είχαν σκοτωθεί 1000 άτομα στο πλαίσιο των αστυνομικών επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα να ξεσηκωθούν οι συγγενείς των θυμάτων. Με αυτή την αφορμή ξεκίνησε η εξέγερση, καθώς υπόβοσκε βέβαια εδώ και χρόνια μεγάλη δυσαρέσκεια, αφού τα μεγάλα έσοδα της χώρας από το πετρέλαιο δεν κατέληγαν στις λαϊκές μάζες, αλλά πλούτιζαν κυρίως μία μικρή ομάδα της ελίτ που βρισκόταν γύρω από τον Καντάφι.

Η διεθνής κοινότητα είναι λίγο «μουδιασμένη» μετά την εμπειρία της στο Ιράκ, από το οποίο δεν μπόρεσε να απεμπλακεί εύκολα. Τίθεται πλέον το δίλημμα: «αν μπούμε στη Λιβύη θα μπορέσουμε να απεγκλωβιστούμε ή θα επαναληφθούν καταστάσεις τύπου Ιράκ;». Εξού και ο δισταγμός για στρατιωτική εμπλοκή. Άλλωστε, υπάρχουν ακόμη πολλοί Ευρωπαίοι στη Λιβύη, οι οποίοι σε μια τέτοια περίπτωση θα κινδύνευαν. Επιπλέον, πρέπει να προηγηθεί αντίστοιχη απόφαση από τον ΟΗΕ.

Οι αραβικές χώρες πώς προσεγγίζουν τις εξελίξεις στη Λιβύη;

Ανέκαθεν θεωρούσαν τον Καντάφι «τρελό». Εκτιμώ πως δεν θα στεναχωρηθεί κανείς αν τον δει να απομακρύνεται από το προσκήνιο. Και φυσικά υπάρχει αγανάκτηση για το αιματοκύλισμα. Όπως και να’ χει, τα αραβικά κράτη επιθυμούν να περιλαμβάνονται σε οποιαδήποτε λύση προωθηθεί για το θέμα της Λιβύης. Θα επιδιώξουν να συμμετέχουν στις διαδικασίες, έτσι ώστε να ασκούν και τα ίδια επιρροή.

Γενικότερα, πάντως, κυκλοφορεί αυτή την περίοδο ένα ανέκδοτο στην Αίγυπτο το οποίο είναι ενδεικτικό και της περίπτωσης Καντάφι, δηλαδή ανθρώπων στην εξουσία που δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Λέει ο Μουμπάρακ σε κάποιον: «Δεν μπορώ να καταλάβω. O λαός μου λέει συνέχεια ‘αντίο’. Γιατί; Πού θα πάνε όλοι;»...

H Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Διαδικτύου

του John Perry Barlow

Κυβερνήσεις του Βιομηχανικού Κόσμου, κουρασμένοι γίγαντες της σάρκας και του ατσαλιού, έρχομαι από τον κυβερνοχώρο, το καινούργιο σπίτι του πνεύματος. Εκ μέρους του μέλλοντος, ζητώ από εσάς που ανήκετε στο παρελθόν να μας αφήσετε ήσυχους. Δεν είστε ευπρόσδεκτοι ανάμεσά μας. Δεν έχετε καμμία εξουσία εκεί που μαζευόμαστε.

Δεν έχουμε καμμία εκλεγμένη κυβέρνηση, ούτε πρόκειται να έχουμε ποτέ, γιʼ αυτό απευθύνομαι σε σας με μόνη τη δικαιοδοσία, με την οποία μιλά πάντα η ελευθερία. Κηρύσσω λοιπόν ότι ο παγκόσμιος κοινωνικός χώρος που δομούμε είναι από φυσικού του ανεξάρτητος από τις τυρρανίες που επιδιώκετε να μας επιβάλλετε. Δε έχετε κανένα ηθικό δικαίωμα να μας κυβερνάτε, ούτε κατέχετε κάποιες μεθόδους επιβολής, για τις οποίες έχουμε βάσιμους λόγους να φοβόμαστε.

Οι κυβερνήσεις αντλούν τις νόμιμες εξουσίες τους από την αποδοχή των κυβερνωμένων. Ποτέ δε ζητήσατε, ούτε ποτέ πήρατε τη δική μας. Δε σας καλέσαμε. Δε μας γνωρίζετε, ούτε γνωρίζετε για τον κόσμο μας. Ο κυβερνοχώρος δε χωρά μέσα στα σύνορά σας. Να μην πιστεύετε ότι μπορείτε να τον δομήσετε σα να είναι δημόσιο έργο. Δε μπορείτε. Εναπόκειται στη φυσική εξέλιξη και αναπτύσσεται μέσα από τις συλλογικές μας δράσεις.

Δεν πήρατε μέρος στον δικό μας μεγάλο και διαρκώς κλιμακούμενο διάλογο, ούτε δημιουργήσατε τον πνευματικό πλούτο που υπάρχει στις «αγορές» μας. Αγνοείτε την κουλτούρα, τα ήθη ή τους κώδικές μας που ήδη παρέχουν στην κοινωνία μας περισσότερη τάξη από όση ποτέ θα μπορούσαν να επιβάλλουν οι βίαιοι νόμοι σας.

Ισχυρίζεστε ότι υπάρχουν προβλήματα ανάμεσά μας που χρειάζονται την επέμβασή σας, για να λυθούν. Χρησιμοποιείτε αυτό τον ισχυρισμό ως δικαιολογία, ώστε να εισβάλετε στους κόσμους μας. Πολλά από αυτά τα προβλήματα δεν υπάρχουν. Όπου υπάρχουν αληθινές εντάσεις, όπου υπάρχουν προβλήματα, θα τα προσδιορίσουμε και θα τα λύσουμε με τον τρόπο μας. Δημιουργούμε το δικό μας Κοινωνικό Συμβόλαιο. Αυτό το καινούργιο σύστημα διακυβέρνησης θα χτιστεί σύμφωνα με τις συνθήκες του δικού μας κόσμου, όχι του δικού σας. Ο κόσμος είναι διαφορετικός.

Ο κυβερνοχώρος αποτελείται από συμβάσεις, σχέσεις και πνευματική δημιουργία, που σαρώνουν σα κύμα τους ιστούς της επικοινωνίας μας. Ο δικός μας κόσμος είναι ένας κόσμος που βρίσκεται παντού και πουθενά, αλλά πάντως δε βρίσκεται εκεί όπου κατοικούν τα σώματά μας.

Χτίζουμε ένα κόσμο όπου όλοι μπορούν να συμμετέχουν χωρίς προνόμια ή περιορισμούς που να απορρέουν από τη φυλή, την οικονομική ισχύ, στρατιωτική δύναμη ή τόπο γέννησής τους.

Οι νομικές σας έννοιες σχετικές με την ιδιοκτησία, την έκφραση, την ταυτότητα, την κινητικότητα και τον περιβάλλοντα κόσμο δεν έχουν εφαρμογή στο δικό μας κόσμο. Είναι όλες βασισμένες στην ύπαρξη της ύλης και εδώ δεν υπάρχει ύλη.

Οι υπάρξεις μας δεν έχουν φυσική υπόσταση, γιʼ αυτό, αντίθετα με εσάς, δεν μπορούμε να αποκτήσουμε τάξη μέσω της βίας. Πιστεύουμε ότι το σύστημα διακυβέρνησής μας θα προκύψει από την ηθική, την αμοιβαία αλληλοκατανόηση και την επιδίωξη του κοινού καλού. Οι υπάρξεις μας μπορεί να πραγματώνονται ταυτόχρονα σε πολλούς από τους χώρους, στους οποίους ασκείτε δικαιοδοσία. Ο μόνος νόμος που αναγνωρίζουν όλες οι επιμέρους κοινότητές μας είναι ο χρυσός κανόνας. Πιστεύουμε ότι θα μπορέσουμε να συγκεκριμενοποιήσουμε λύσεις στα προβλήματά μας σε αυτή τη βάση. Δεν μπορούμε όμως να δεχτούμε τις λύσεις που προσπαθείτε να μας επιβάλλετε.

Στις ΗΠΑ σήμερα ψηφίσατε ένα νομοθέτημα, το Νόμο Περί Αναμόρφωσης των Τηλεπικοινωνιών, ο οποίος αντίκειται στο ίδιο το Σύνταγμά μας και προσβάλλει τα όνειρα του Jefferson, του Washington, του Mill, του Madison, του DeToqueville και του Brandeis. Αυτά τα όνειρα πρέπει τώρα να ξαναγεννηθούν ανάμεσά μας.

Είστε φοβισμένοι από τα ίδια σας τα παιδιά, επειδή αυτά είναι ιθαγενείς σε έναν κόσμο, στον οποίο εσείς θα είστε πάντα μετανάστες.

Επειδή τα φοβάστε, εμπιστεύεστε στις κυβερνητικές γραφειοκρατίες τις γονικές υποχρεώσεις, που είστε τόσο δειλοί να αντιμετωπίσετε εσείς οι ίδιοι. Στον κόσμο μας, όλα τα συναισθήματα και οι εκφράσεις της ανθρωπότητας, από τα πιο ποταπά μέχρι τα πιο αγγελικά, είναι μέρη ενός αδιάσπαστου όλου, του παγκοσμίου ηλεκτρονικού διαλόγου. Δε μπορούμε να διαχωρίσουμε τον άνεμο που πνίγει από τον άνεμο που απογειώνει.

Στην Κίνα, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Ρωσία, τη Σιγκαμπούρη, την Ιταλία και τις ΗΠΑ, προσπαθείτε να σταματήσετε τον ιό της ελευθερίας με το να φτιάχνετε αστυνομίες στα σύνορα του κυβερνοχώρου. Αυτές μπορεί να κρατούν μακριά την επιδημία για κάποιο χρόνο αλλά θα αποτύχουν σε ένα κόσμο που σύντομα θα κυριευθεί από τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας.

Οι όλο και πιο απολιθωμένες βιομηχανίες πληροφορικής σας θα προσπαθούν να επιτείνουν την επιβίωσή τους με το να προτείνουν νόμους στις ΗΠΑ και αλλού, με τους οποίους θα ισχυρίζονται ότι έχουν έχουν παγμόσμια δικαιώματα ιδιοκτησίας στην ίδια την ανθρώπινη έκφραση. Οι νόμοι αυτοί θα κηρύττουν ότι οι ιδέες δεν είναι τίποτα άλλο από άλλο ένα βιομηχανικό προϊόν, ίδιας φύσης με το ακατέργαστο σίδερο. Στον κόσμο μας, ο,τιδήποτε παράγει ο ανθρώπινος νους, μπορεί να αναπαραχθεί και να μοιραστεί απεριόριστα και με μηδενικό κόστος. Η παγκόσμια διακίνηση σκέψης δε χρειάζεται πλέον τις βιομηχανίες σας, για να ευδοκιμήσει.

Αυτά τα αυξανώμενα εχθρικά και αποικιοκρατικά μέτρα μας τοποθετούν στην ίδια θέση με παρελθόντες εραστές της ελευθερίας και της αυτονομίας, που έπρεπε να απορρίψουν την κυριαρχία μακρινών, ανίδεων εξουσιών. Οφείλουμε να κάνουμε τους εικονικούς εαυτούς μας να αναπτύξουν ανοσία στην εξουσίασή σας, ακόμη και αν οι φυσικές μας υπάρξεις συνεχίζουν να υποκύπτουν στο νόμο σας. Θα απλωθούμε σε όλο τον πλανήτη έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να συλλάβει τις σκέψεις μας.

Θα δομήσουμε έναν πολιτισμό του νου στον κυβερνοχώρο. Ας είναι πιο ανθρώπινος και δίκαιος από τον κόσμο που έχουν μέχρι τώρα φτιάξει οι κυβερνήσεις σας.

Νταβός, Ελβετία, Φεβρουάριος 8, 1996

Να αντισταθούμε στην δικατορία των ΜΜΕ - Διαδώστε αυτή την είδηση

Πιστεύεις ότι η λογοκρισία και ειδικά η ολοκληρωτική εξαφάνιση μιας είδησης είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα δικτατορικών, αυταρχικών, ολοκληρωτικών καθεστώτων; Συνώνυμο χωρών όπως η Κίνα, το Ιράν, η Σ. Αραβία;

Σου δίνουμε την ευκαιρία να αλλάξεις γνώμη!

Στην Ελληνική δημοκρατία του 21ου αιώνα, με τα εκατοντάδες έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ κάθε άποψης, σύνθεσης και διαφορετικών συμφερόντων, μια σημαντική είδηση δεν δημοσιεύτηκε ΠΟΥΘΕΝΑ. Και όταν λέμε πουθενά ευνοούμε ΠΟΥΘΕΝΑ!

Και όποιος αμφιβάλει, ιδού οι μηχανές αναζήτησης ιδού και το ψάξιμο.

Γιατί;

Γιατί η είδηση αφορά το Mall του ομίλου Λάτση στο Μαρούσι.
Γι' αυτό το θέμα η λογοκρισία κρατά χρόνια, αλλά αυτή τη φορά ξεπέρασε κάθε προηγούμενο καθώς αφορά τελεσίδικη δικαστική απόφαση.

Διαβάστε την είδηση (όπως ήρθε με mail) και την έκκληση που ακολουθεί:

------------------ Καταδίκη για το mall A thens στο πρώην δήμαρχο Αμαρουσίου ------------------

Στις 19 Ιανουαρίου στο Τριμελές Εφετείο Αθηνών εκδικάστηκε η υπόθεση του πρώην Δημάρχου ΤΖΑΝΙΚΟΥ - ( Δήμαρχος Αμαρουσίου επί κατασκευής MALL) σχετικά με την προσφυγή πολιτών, για τις παρανομίες του Δημάρχου και άλλων εμπλεκόμενων για την οικοδόμηση του παράνομου μεγαθήριου THEMALL.

Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών καταδίκασε τον πρώην Δήμαρχο σε 12 μήνες φυλακή με τελεσίδικη απόφαση.

Το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό τους ισχυρισμούς του πρώην Δημάρχου ότι το Μall ωφέλησε το Μαρούσι, ότι δεν προξένησε περιβαλλοντολογικές καταστροφές και ότι τα τεράστια χρέη στο Δήμο δεν οφείλονται στο συγκεκριμένο έργο. Αλλά και η τελική έκκληση της συνηγόρου του κ. Τζανίκου για μείωση της ποινής λόγω πρότερου έντιμου βίου και λόγω μη ταπεινών αιτιών δεν έγινε δεκτή.

Η συγκεκριμένη δίκη είναι η πρώτη δίκη εντός του 2009 που έχει σχέση με την κατασκευή του MALL καθώς έχουν προσδιορισθεί και άλλες 6 δίκες, μία μάλιστα εξ αυτών ζητάει 600 εκ. ευρώ αποζημίωση υπέρ του Δήμου Αμαρουσίου από τις κατασκευαστικές του κ. ΛΑΤΣΗ και τον πρώην Δήμαρχο για τις τεράστιες ζημιές που υπέστη Ο Δήμος Αμαρουσίου.

Μια απόφαση λοιπόν που μας γεμίζει αισιοδοξία ότι σε αυτόν τον αγώνα για την διάσωση των ελεύθερων χώρων δεν είμαστε μόνοι μας, υπάρχουν και Δημόσιοι λειτουργοί που υπερασπίζονται το Δημόσιο συμφέρον.

------------------------------------------------------------------------------------------

Άσχετα με το πόσο ενδιαφέρει η είδηση τον καθένα και την καθεμία μας, το γεγονός της ολοκληρωτικής της απάλειψης από τον τύπο, με χουντικά ποσοστά της τάξης του 100%, αποτελεί πρόκληση για τις ελευθερίες όλων μας. Αποτελεί ακόμα σαφή απόδειξη ότι μια δικτατορία οικονομικών συμφερόντων επιβάλλεται πιο ασφυκτικά παρά ποτέ στη ζωή μας και γράφει την ιστορία όπως γουστάρει.

Αν το θάψιμο μιας σημαντικής είδησης στα ψιλά μας εξοργίζει, η ολοκληρωτική της εξαφάνιση μας εξαγριώνει.

Θα τους αφήσουμε να αποφασίζουν τι πρέπει να μαθαίνουμε και τι όχι;

Όπως οι "από κάτω" τους αναγκάσαμε να βγάλουν την Κούνεβα από τα ψιλά... έτσι και πάλι πρέπει να τους δείξουμε ότι ΔΕΝ κρατάνε πια την ενημέρωση στα χέρια τους, ότι η δικτατορία στην ενημέρωση έχει αντίπαλο. Χιλιάδες αντίπαλους!

Στείλετε αυτή την είδηση σε φίλους/ες, γνωστούς/ες, συνάδελφους/ισσες - Ανεβάστε την στο internet

Σε μερικές εβδομάδες θα την γνωρίζουν ακόμα και όσοι δεν τους ενδιέφερε...

Κομμένες ειδήσεις;...

Όσοι παίζουν με τα ψαλίδια να

προσέχουν μην κοπούν οι

ίδιοι!