Αθώοι και οι έξι για συμμετοχή σε πράξεις του ΕΛΑ
01/07/2005 | 10:29 Τελευταία Ενημέρωση 10:29 01/07/2005
Αθώοι κρίθηκαν και οι έξι κατηγορούμενοι για τη δεύτερη υπόθεση του ΕΛΑ. Το δικαστήριο μετά από πολύμηνη διαδικασία κήρυξε ομόφωνα αθώους τους Γιάννη Σερίφη και Μιχάλη Κασσίμη για συμμετοχή σε πράξεις του ΕΛΑ.Επίσης κατά πλειοψηφία έκρινε αθώους τους Χρήστο Τσιγαρίδα, Κώστα Αγαπίου, Αγγελέτο Κανά και Ειρήνη Αθανασάκη που ήταν κατηγορούμενοι για συμμετοχή σε δέκα εκρήξεις, την ευθύνη των οποίων είχε αναλάβει η οργάνωση.
Οι τέσσερις τελευταίοι κατηγορούμενοι, με βάση της αρχή της συλλογικής ευθύνης, έχουν καταδικαστεί σε κάθειρξη 25 ετών ο καθένας για ενέργειες του ΕΛΑ
ΚΑΙ:
Αθώοι οι τρεις κατηγορούμενοι για τον ΕΛΑ
Πρόκειται για τον Χρήστο Τσιγαρίδα, Αγγελέτο Κανά και την Ειρήνη Αθανασάκη
Ο Χρηστος Τσιγαρίδας, κρίθηκε ομόφωνα αθώος για συμμετοχή στην οργάνωση μέχρι το 1989, αλλά και για το μετέπειτα διάστημα έως το 1995.
Η απόφαση ελήφθη λόγω έλλειψης στοιχείων και παρά το γεγονός ότι ο Χρήστος Τσιγαρίδας έχει παραδεχτεί την συμμετοχή του στην οργάνωση.
Ο Αγγελέτος Κανάς κρίθηκε αθώος κατά πλειοψηφία για συμμετοχή σε εκρήξεις και απόπειρες ανθρωποκτονιών καθώς και για συνέργεια στην ανθρωποκτονία του αστυνόμου Βέλλιου.
Η Ειρήνη Αθανασάκη κρίθηκε ομόφωνα αθώα. Τρία μέλη του δικαστηρίου έκριναν ότι δεν συμμετείχε στις πράξεις της οργάνωσης ενώ δύο μέλη εκτιμούν ότι συμμετείχε απο το 1987 μέχρι το 1995 αλλά δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία συμμετοχής της.
ΑΠΟ zougla:
Όλοι αθώοι για τον ΕΛΑ
Τελευταία ενημέρωση: Πέμπτη, 3 Δεκεμβρίου 2009, 12:03
Αθώοι κρίθηκαν οι τρεις κατηγορούμενοι για συμμετοχή στον ΕΛΑ.Το Πενταμελές Εφετείο της Αθήνας -σε άλλες περιπτώσεις ομόφωνα και σε άλλες κατά πλειοψηφία- έκρινε αθώους τους Αγγελέτο Κανά, Χρήστο Τσιγαρίδα και Ειρήνη Αθανασάκη.
Το δικαστήριο δέχθηκε τη δήλωση του Χρήστου Τσιγαρίδα ότι αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για το χρονικό διάστημα έως το 1989, αλλά τον αθώωσε για τις ενέργειες του ΕΛΑ που έγιναν τότε με το σκεπτικό ότι δεν προέκυψαν στοιχεία που να τον συνδέουν με αυτές. Επίσης, τον απάλλαξε και για όσες ενέργειες της οργάνωσης έγιναν πριν το 1995.
Ο Αγγελέτος Κανάς κρίθηκε αθώος για σειρά ενεργειών της οργάνωσης με το σκεπτικό ότι δεν προέκυψαν στοιχεία που να τον συνδέουν με αξιόποινες πράξεις.
Ομόφωνα αθώα κηρύχθηκε η Ειρήνη Αθανασάκη, γιατί σύμφωνα με το δικαστήριο δεν είχε ενεργή δράση στον ΕΛΑ. Τρεις από τους δικαστές είχαν την άποψη, ότι η Αθανασάκη δεν συνέδραμε τις πράξεις της οργάνωσης, ενώ δύο πίστευαν ότι, παρότι συμμετείχε από το 1987 έως το 1995, δεν προέκυψαν στοιχεία που να την ενοχοποιούν για συγκεκριμένες πράξεις.
Λόγω παραγραφής, έπαψε η ποινική δίωξη σε άλλες περιπτώσεις ομόφωνα και σε άλλες κατά πλειοψηφία για τις κατηγορίες της προμήθειας και κατοχής εκρηκτικών και της πρόκλησης εκρήξεων που τελέστηκαν πριν από το 1989, καθώς έχει παρέλθει η 20ετία.
Με την ολοκλήρωση της δίκης, δημιουργήθηκε ένταση έξω από το δικαστήριο, όταν η κόρη του Τσιγαρίδα πέταξε ένα αυγό προς το μέρος του Αγγελέτου Κανά.
Πρωτοδίκως οι κατηγορούμενοι είχαν καταδικαστεί σε 25 χρόνια κάθειρξη.
AΠΟ tvxs:
| Aθώοι οι 3 κατηγορούμενοι για την «υπόθεση ΕΛΑ» | |||
Οι δικαστές έκριναν πως δεν προέκυψαν σε βάρος τους στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι συμμετείχαν στις εκρήξεις και τις απόπειρες ανθρωποκτονιών που είχε αναλάβει η οργάνωση. Επίσης, παραγράφηκε η ποινική δίωξη για πράξεις που τους είχαν αποδοθεί προ του 1989.
Σημειώνεται ότι είχαν προηγηθεί δύο αποφάσεις πρωτόδικων δικαστηρίων, η πρώτη από τις οποίες ήταν καταδικαστική και μία στη συνέχεια, απαλλακτική.
Η σημερινή απόφαση είναι τελεσίδικη και κλέινει οριστικά την υπόθεση ΕΛΑ.
Αναλυτικό ρεπορτάζ από την ΚΟΝΤΡΑ
109η συνεδρίαση
Πέμπτη, 3.12.09
Δίκη ΕΛΑ τέλος! Με αθώωση όλων των κατηγορούμενων, με διαφορετικό σκεπτικό για τον καθένα. Σχεδόν εφτά χρόνια μετά τη σύλληψη των Χρ. Τσιγαρίδα, Κ. Αγαπίου, Ειρ. Αθανασάκη και Αγγ. Κανά, το πενταμελές εφετείο κακουργημάτων απάλλαξε τους τρεις (ο Κ. Αγαπίου είχε στο μεταξύ πεθάνει), με μια απόφαση-παζλ, η οποία περιλαμβάνει αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία.
– Καταρχάς, υπάρχει ένα σκέλος ομόφωνης απόφασης, το οποίο αποδομεί εν μέρει τη ναζιστική αρχή της συλλογικής ευθύνης, στην οποία στηρίχτηκε η καταδίκη όλων των κατηγορούμενων στην πρώτη πρωτόδικη δίκη (στη δεύτερη, ως γνωστόν, απαλλάχτηκαν κατά πλειοψηφία, ο μεν Τσιγαρίδας διότι δεν προέκυψε τίοποτα που να τον συνδέει με τις ενέργειες, αν και υπήρξε μέλος του ΕΛΑ, οι δε Αγαπίου, Αθανασάκη, Κανάς διότι δεν αποδείχτηκε ότι υπήρξαν μέλη του ΕΛΑ). Το σκέλος που αποφασίστηκε ομόφωνα η αθώωση των κατηγορούμενων είναι αυτό της προμήθειας και κατοχής εκρηκτικών.
– Δεύτερο, υπάρχει ένα ακόμη σκέλος ομόφωνης αθώωσης, με το σκεπτικό ότι μια σειρά χώροι που «χτύπησε» ο ΕΛΑ, όπως το ΠΕΡΠΑ, το ΕΛΚΕΠΑ κ.ά., δεν μπορούν να θεωρηθούν εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας και επομένως τα αδικήματα έχουν παραγραφεί.
– Τρίτο, αποφασίστηκε κατά πλειοψηφία 3-2 ότι επίσης δε μπορούν να χαρακτηριστούν εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας κτίρια όπως υπηρεσίες υπουργείων, εφορίες, γραφεία ΙΚΑ κ.ά. και επομένως οι σχετικές κατηγορίες παραγράφηκαν. Η μειοψηφία των δύο δικαστών είχε τη γνώμη ότι οι εγκαταστάσεις αυτές είναι κοινής ωφέλειας. Με άλλα λόγια, η πλειοψηφία δεν δέχτηκε την ακραία κατασταλτική άποψη, ότι κάθε κρατικό κτίριο είναι εγκατάσταση κοινής ωφέλειας. Κοινής ωφέλειας είναι μόνο οι εγκαταστάσεις παραγωγής και διανομής αγαθών όπως το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα, εγκαταστάσεις που βέβαια ποτέ δεν θα έπληττε μια επαναστατική οργάνωση.
– Τέλος, οι μεν εκρήξεις θεωρήθηκαν ένα αδίκημα (έκρηξη κατ’ εξακολούθηση), όπως επίσης και οι απόπειρες ανθρωποκτονίας, αφού μία ενέργεια έγινε π.χ. ενάντια σε αστυνομικά λεωφορεία.
Για τον καθένα από τους κατηγορούμενους το δικαστήριο αποφάσισε τα εξής:
Χρήστος Τσιγαρίδας: Δέχεται ομόφωνα τη δήλωσή του ότι υπήρξε μέλος του ΕΛΑ μέχρι το τέλος του 1989 και τον απαλλάσσει για κάθε πράξη από το 1990 και μετά. Για το διάστημα που ήταν μέλος, τον απαλλάσσει με πλειοψηφία 3-2 από την κατηγορία της απλής συνέργειας στις ενέργειες του ΕΛΑ. Κατά τη γνώμη της μειοψηφίας, έπρεπε να κηρυχτεί ένοχος απλής συνέργειας σε έκρηξη κατ’ εξακολούθηση. Δηλαδή, η μειοψηφία δέχτηκε ότι η ιδιότητα του μέλους του ΕΛΑ, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο, συνεπάγεται ενοχή απλής συνέργειας (προφανώς λόγω ψυχικής συνδρομής, όπως ήταν η πρωτόδικη καταδίκη) σε όλες τις ενέργειες της οργάνωσης, κατ’ εφαρμογή της ναζιστικής αρχής της συλλογικής ευθύνης.
Αγγ. Κανάς: Αθώος με πλειοψηφία 3-2 για απλή συνέργεια σε όλες τις εκρήξεις μέχρι και το Δεκέμβρη του 1993 (η μειοψηφία, όπως και για τον Τσιγαρίδα, ζήτησε ενοχή για απλή συνέργεια σε έκρηξη κατ’ εξακολούθηση, με το σκεπτικό της πρωτόδικης καταδίκης). Αθώος με πλειοψηφία 4-1 για τις εκρήξεις του 1994. Αθώος ομόφωνα για την έκρηξη στην ΑΣΟΕΕ (τελευταία ενέργεια του ΕΛΑ). Για ποιο λόγο; Προφανώς, διότι –όπως είχαν προτείνει οι εισαγγελείς– είχε ξενοικιάσει το διαμέρισμα της οδού Πάτμου, που βαφτίστηκε γιάφκα και θεωρήθηκε απόδειξη υλικής συνδρομής στους άγνωστους δράστες! Αθώος ομόφωνα για ορισμένες απόπειρες ανθρωποκτονίας, αλλά με διαφοροποίηση στο σκεπτικό: 3 δικαστές έμειναν σταθεροί στην άποψη ότι δεν προέκυψαν ενοχοποιητικά στοιχεία σε βάρος του, ενώ 2 είχαν την άποψη ότι δεν είχε δόλο. Αθώος με πλειοψηφία 3-2 για τις απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά την έκρηξη εναντίον κλούβας των ΜΑΤ στο Θησείο και με πλειοψηφία 4-1 για την ανθρωποκτονία Βέλιου και απόπειρες ανθρωποκτονίας των επιβαινόντων στο αστυνομικό λεωφορείο που «χτυπήθηκε» στον Περισσό (η μειοψηφία ζήτησε να κηρυχτεί ένοχος ως απλός συνεργός, όπως στην πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση).
Ειρήνη Αθανασάκη: Ομόφωνα αθώα, με διαφοροποίηση όμως στο σκεπτικό. Τρεις δικαστές έκριναν ότι δεν προέκυψε απολύτως τίποτα σε βάρος της (αν και δεν έγινε καθαρό, φαίνεται να επαναλαμβάνεται το αθωωτικό σκεπτικό της πλειοψηφίας του δεύτερου πρωτοβάθμιου δικαστήριου), ενώ δύο έκριναν ότι ναι μεν υπήρξε μέλος του ΕΛΑ, όμως δεν προέκυψαν στοιχεία σε βάρος της για το διάστημα 1987-1995.
Καταβλήθηκε, δηλαδή, προσπάθεια να κρατηθούν κάποιες ισορροπίες. Και καταδικαστική απόφαση να μην υπάρξει και να σωθεί –εν μέρει έστω– η κατασκευή των Χρυσοχοΐδη-Διώτη-Σύρου-Νασιάκου. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στην πλειοψηφία των δικαστών αξιοπρέπεια και εντιμότητα. Αρνήθηκαν να γίνουν τυφλά όργανα της «αντιτρομοκρατίας», ενεργώντας σαν μέλη έκτακτου στρατοδικείου, μολονότι δεν αμφισβήτησαν το πλαίσιο της έκτακτης νομοθεσίας εντός του οποίου κλήθηκαν να δικάσουν.
Δικαίωση
Η απόφαση αυτή αποτελεί πάνω απ’ όλα δικαίωση του Χρήστου Τσιγαρίδα και του αγώνα που έδωσε με επαναστατική αξιοπρέπεια και περηφάνια. Αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή του στον ΕΛΑ, ο Τσιγαρίδας έδωσε το δεύτερο ισχυρό χτύπημα (το πρώτο το είχε δώσει εμφανιζόμενος ο Δημήτρης Κουφοντίνας) στην τρομοϋστερία και στην προσπάθεια απαξίωσης των οργανώσεων που άσκησαν ένοπλη επαναστατική βία. Μέσα και έξω από το δικαστήριο, ο Τσιγαρίδας έδωσε έναν αγώνα, όχι τόσο για να διεκδικήσει την αθώωσή του, όσο για να νομιμοποιήσει κοινωνικά και πολιτικά τον αγώνα του σύγχρονου αντάρτικου πόλης.
Ηθικά και πολιτικά ο Τσιγαρίδας ήταν ήδη νικητής. Με την αθωωτική απόφαση νίκησε και στο πεδίο της πάλης με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Με τις παρεμβάσεις του κατέδειξε την αναξιοπιστία της Κυριακίδου και έκανε φύλλο και φτερό την κατηγορία. Γι’ αυτό και στην εισαγγελική καταδικαστική πρόταση θεωρήθηκε ως στοιχείο συμμετοχής του στην «ηγετική ομάδα του ΕΛΑ» το γεγονός ότι «ύψωσε ομπρέλα προστασίας πάνω από τους συγκατηγορούμενούς του, υπερασπιζόμενος περισσότερο την αθωότητα αυτών παρά τη δική του». «Από την αρχή αυτών των δικών ο κ. Τσιγαρίδας φωνάζει ότι οι συγκατηγορούμενοί του είναι αθώοι», του απένειμε σε κάποια στιγμή της δίκης τα εύσημα ο Δ. Τσοβόλας, συνήγορος της Αθανασάκη.
Ο Χρ. Τσιγαρίδας με την επαναστατική του στάση απέδειξε, ότι στο χρηματιστήριο της ζωής και του αγώνα αξία έχουν εκείνοι που ξέρουν με συνέπεια να υπερασπίζονται τις επιλογές τους και τον αγώνα για την αλλαγή της κοινωνίας, μεταλαμπαδεύοντας το επαναστατικό πνεύμα στις επόμενες γενιές. Στο πορόσωπό του, έννοιες όπως «στράτευση», «πολιτική ευθύνη», «συνέπεια», «επαναστατική τιμή και αξιοπρέπεια» απέκτησαν και πάλι τη σημασία που τους έδωσαν χιλιάδες κομμουνιστές και επαναστάτες, γυναίκες και άνδρες, στο διάβα της Ιστορίας.
ΔΗΛΩΣΗ ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΣΙΓΑΡΙΔΑ
Μετά την ανακοίνωση της αθωωτικής απόφασης του δικαστηρίου, ο Χρήστος Τσιγαρίδας έκανε την εξής δήλωση:
"Με τη σημερινή της απόφαση η πλειοψηφία των δικαστών του εφετείου του Κορυδαλλού διέσωσε την προσωπική αξιοπρέπεια των μελών της. Αρνήθηκε να εφαρμόσει τη ναζιστική αρχή της συλλογικής ευθύνης, όπως είχε κάνει και η πλειοψηφία του δεύτερου πρωτοβάθμιου δικαστηρίου. Εκείνο που καταρρακώθηκε για μια ακόμη φορά είναι η αξιοπιστία του «αντιτρομοκρατικού» επιτελείου.
Σε ό,τι με αφορά, από τη στιγμή της σύλληψής μου μέχρι σήμερα, υπερασπίστηκα την επαναστατική τιμή της οργάνωσής μου, του ΕΛΑ, και την προσωπική μου πολιτική διαδρομή στο επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα.
Στα τρία δικαστήρια που έγιναν, υπερασπίστηκα επίσης την αθωότητα των συγκατηγορουμένων μου και αγωνίστηκα ενάντια στην εφαρμογή της ναζιστικής αρχής της συλλογικής ευθύνης, η οποία δεν αφορά μόνο τους κατηγορούμενους σ’ αυτή τη δίκη, αλλά όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια του ελληνικού λαού..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου