Πώς θα σας φαινόταν αν βλέπατε το αφεντικό σας να εργάζεται – έστω για μια μόνο μέρα – ως απλός υπάλληλος, να αντιμετωπίζεται ως ο τελευταίος τροχός της αμάξης;
Εκμεταλλευόμενοι το καταπιεσμένο (συχνά αυθαίρετο) αίσθημα αδικαίωτου που κρύβουμε μέσα μας, στελέχη του ομίλου CBS έφτιαξαν (τι άλλο;) ένα ακόμα ριάλιτι για να ξεδώσουμε συναισθηματικά. Η ιστορία είναι πολύ παλιά. Μια από τις άπειρες μέσα στον χρόνο παραλλαγές της ρωμαϊκής γιορτής των Σατουρναλίων, της αντίστροφης εκείνης μέρας του χρόνου, όπου οι σκλάβοι έπαιρναν τη θέση των αρχόντων και τανάπαλιν.
Φυσικά, όπως υπογραμμίζει εμφατικά η Αλεξάνδρα Στάνλεϊ των «New York Times», οι παραγωγοί του «Undercover Boss» δεν κατάφεραν να υποχρεώσουν κάποιο μεγάλο αφεντικό, σαν τον διευθυντή της Goldman Sach’s Λόιντ Μπλανκφέιν να μπει στο παιχνίδι. Στο πρώτο επεισόδιο ο διευθυντής μιας εταιρίας ανακύκλωσης σκουπιδιών Λόρενς Ο’ Ντόνελ, προσλαμβάνεται ως απλός εργάτης στην ίδια του την εταιρία. Αφού περνάει του λιναριού τα πάθη από έναν ανηλεή προϊστάμενο στη αλυσίδα παραγωγής, τελικά απολύεται καθώς κρίνεται ανεπαρκής για τη δουλειά. Στο μεταξύ έχει αντιληφθεί στο άσχημα καταπονημένο πετσί του το οριακά απάνθρωπο άχθος της δουλειάς και τον αρπακτικό συναγωνισμό των τρομοκρατημένων συναδέλφων του. Το επεισόδιο έχει το κλασικό ζαχαρωμένο χολιγουντιανό χάπι εντ. Αυξήσεις αποδοχών και βελτίωση συνθηκών εργασίας για όλους.
H εντυπωσιακότερη αποκάλυψη δεν είναι η προφανής διαπίστωση της σκληρής εργασιακής πραγματικότητας σε μια εποχή παγκοσμιοποιμένης εργασιακής και οικονομικής κρίσης. Πηγάζει από την εν παρόδω διαπίστωση του Ο’ Ντόνελ ότι τόσο οι προϊστάμενοι, όσο και οι συνάδελφοί του ανταγωνίζονταν ο ένας τον άλλο με την εξοντωτική λύσσα των παικτών ριάλιτι. Η πραγματικότητα έχει αρχίσει να αντιγράφει τον τηλεοπτικό φακό. Μόνο που το έπαθλό δεν είναι οικονομικό. Είναι το καθημερινό τους ψωμί.
από : στην αράδα(*κατακόρυφα κείμενα και σκέψεις)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου