Ένα τραγούδι για το Ρεσάλτο

ΩΧΡΑ ΣΠΕΙΡΟΧΑΙΤΗ

Ο Καραϊσκάκης έστησε τα ταμπούρια στο Μετόχι

Κι ο Κιουταχής μες τη χωσιά έχασε μια στρατιά

Η πόλη πήρε τ’ όνομα από το δέντρο κερατιά

Και από τον Γκίνη τον αδίστακτο μεγαλοτσιφλικά

Αποτραβήχτηκε ο Σαρωνικός ξεμπαρκάραν πρόσφυγες

Γέμισε η ιχθυόσκαλα μικρασιάτικες φωνές

Πηχτή η λάσπη χέρσα οικόπεδα αρχαία κληρονομιά

Και το πείσμα να κερνά τις παράγκες γιασεμιά

Βρες με…

Λιπάσματα στο μεσοπόλεμο Μποδοσάκης και Κοπή

Το τσιμεντάδικο χορεύει βαλς με το φουγάρο της ΔΕΗ

Πρόσφυγες που γίναν απεργοί του ιδιώνυμου στρατοί

Ρεμπέτες που γλιστράν στο τραμ τα χαράματα βουβά

Κατοχή και θάνατος εμφύλιος και ζωή

Ο Μιχάλης του ΕΛΑΣ σβήνει με τον Φωτάκη αγκαλιά

Απ’ τη Ρέπουλη ως το Νερό στην Μάχη της Ηλεκτρικής

Γερμανοί Άγγλοι φάλλαγες και οι ρουφιάνοι στην αυλή

Απ’ τα ταμπούρια στα νησιά εμφύλια προσφυγιά

Απ’ τις αλάνες στα στενά πάντα βαριά τα λαϊκά

Το πεϊνιρλί κι η Φίνος Φιλμ μπερδεμένη εργατιά

Τρέλα τρελή που λύθηκε στα Ιουλιανά

Τα τανκς από την Παπανικολή αράξαν στην Ερμού

Οι χαφιέδες στρώθηκαν για πατσά στου Κεραντζάκη

η εξορία τύλιξε τα σπίτια στη σιωπή

που έσπαγε με σαμποτάζ θραύσματ’ από γιασεμί

το πυκνό τσιμέντο έπνιξε τις φωνές μες τις αλάνες

και η μεταπολίτευση στις ντουντούκες τις φωτιές

η Σαλαμίνος κατηφόρισε προς το σοσιαλισμό

και η Δημοκρατίας ανηφόρισε προς τον οπορτουνισμό

η πλατεία Λαού άδειασε από τον περιώνυμο λαό

είδε στα τραπεζοκαθίσματα τον καινούργιο του εαυτό

τι δεξιός και τι αριστερός στα μοντέρνα καφενεία

τι πούλια τι αυγερινός στα πούλια στα κωλοχανεία

στις μέρες μας τις πονηρές η χούντα κι η δημοκρατία

σχεδιάζουν στα υπουργεία τους τη νέα τυραννία

οι μελανοχιτώνες γυαλίζουν τις στολές

σάβανα γαλανόλευκα στολίζουν τις μεταγωγές

κι αν έρχονται από την Ερμού ή τη Δημοκρατίας

με τον εισαγγελέα και τους ανακριτές

πάντα θα φεύγουν τρέχοντας κοιτώντας στις αυλές

μη τους ματώσουν γιασεμιά κι εμφύλιοι εραστές

Βρες με…